منبع: Weloba
مترجم: مهسا قبادی / FCBarcelona.ir

برخی افراد به ظاهر کارشناس ادعا داشته‌اند که مسی در این فصل با روزهای خوبش فاصله زیادی داشته است. اما آیا واقعا این طور است؟ آیا بازیکنی که همین ژانویه اخیر عنوان بهترین بازیکن دنیا را بدست آورد، به همین زودی به دوران افت خود وارد شده است؟

در 46 بازی این فصل، مسی 40 گل به ثمر رسانده و 20 پاس گل هم برای هم‌تیمی‌هایش فراهم کرده است. این آمار برای کسی که در دوران افت خود قرار دارد، آمار خارق العاده‌ای است. نمایش‌های او بوده که باعث شده تیمش در حال حاضر در آستانه کسب دو گانه داخلی باشد. پس چرا انگشت اتهام به سمت مرد شماره 10 گرفته شده است؟

یکی از دلایل این اتهامات علیه مسی، تغییر استایل بازی اوست. دو فصل پیش او به عنوان مهاجم کاذب - فالس ناین - در تیم بازی می‌کرد، فصل گذشته او دوباره به پست وینگر چپ منتقل شد و تنها یک فصل بعد، حالا او به عنوان یک هافبک - البته از نوع تهاجمی‌اش - در تیم ایفای نقش می‌کند. هیچ بازیکن دیگری در دنیا نمی‌تواند این حد از همه کاره بودن را به عرصه امکان بیاورد، و این همان چیزی است که باعث می‌شود نتوانیم برای مسی قیمتی قائل شویم.

آن روزهایی که هافبک‌هایی مانند ژاوی هرناندز و سسک فابرگاس در کنار اینیستا و بوسکتس در خط میانی بارسا حضور داشتند، هیچ نیازی به اینکه مهاجمی یک خط عقب‌تر بیاید تا به خلاقیت این بخش از تیم بیفزاید، نبود. در آن زمان مسی یک ماشین گلزنی بود که هر هفته، گلزنی می‌کرد. بعد از شکستن رکورد‌هایی مانند بیشترین گل زده در یک سال میلادی و یک فصل، بیشترین گل زده در یک فصل لالیگا، و پنج آقای گلی متوالی لیگ قهرمانان اروپا، شماره ده بارسا می‌تواند توانایی‌هایش در پست‌های دیگری نشان دهد.

مسی جوان و نترس، وارد محوطه جریمه می‌شد در حالی که توپ به پایش چسبیده بود و با حرکاتش تماشاگران و بازیکنان حریف را انگشت به دهان می‌گذاشت. تیم‌هایی مانند رئال مادرید، ختافه، اتلتیکو مادرید و به خوبی به یاد دارند که مسی جوان چگونه پیش از اینکه توپ را وارد دروازه آن‌ها کند، مدافعان آن‌ها را یکی پس از دیگری از پیش رو بر می‌داشت، و اما نکته جالب توجه اینکه، ظاهرا او این کار را بدون هیچ تلاش مضاعفی انجام می‌داد.

متاسفانه، تمام چیزهای خوب یک روز به پایان می‌رسند. با گذشت زمان، بسیاری از بازیکنان تیم را ترک کردند و ژاوی، با وجود اینکه در روزهای پایانی‌اش هم هافبک بسیار خوبی بود، اما از عهده خط هافبک تیمی مانند بارسا، مانند گذشته بر نمی‌آمد.

در روزهایی که تاتا مارتینو سرمربی تیم بود، نشانه‌هایی از اینکه مسی می‌تواند مسئولیت خط هافبک تیم را بر عهده بگیرد، به وجود آمد. در زمان‌هایی که تیم در مقابل دفاع‌های مطلق، به بن بستِ مطلق بر می‌خورد، مسی سعی می‌کرد با خلاقیت خود از فضاها و فاصله‌های به وجود آمده، موقعیت بسازد. ما در آن زمان در حال ساخته شدنِ نسخه بازیسازِ مسی بودیم.

واضحا هیچ هافبکی وجود ندارد که بتواند جای ژاوی را به طور کامل پر کند. راکیتیچ با قیمت پایینِ 18 میلیون یورو خریداری شد، اما وظیفه او پر کردن جای ژاوی نبود، و چیزهای جدیدی به تیم اضافه کرد. بازیکنی که هم در حمله و هم در دفاع به خوبی شرکت می‌کند و خیلی زود به نوعی به موتور خط هافبک بارسا تبدیل شد. اما با این وجود وقتش بود که مسی قدرت بازیسازی خود را نشان دهد.

مسی فصل گذشته با حضور نیمار و سوارز در خط حمله، موقعیت گلزنی زیادی برای آن‌ها فراهم کرد و اغلب پاس‌های مورب خیره کننده‌ای برای نفوذ این دو نفر به داخل محوطه جریمه ارسال می‌کرد. شماره 10 بارسلونا با 58 گل در بین بهترین گلزنان اروپا جا داشت. به عبارت دقیق‌تر، این تاثیر به یاد ماندنی او بود که به کسب عناوین قهرمانی منتهی شد (5 جام قهرمانی در سال 2015).

تسلط مسی در سمت راست زمین بازیکنان تیم حریف را وا می‌داشت تا او را محاصره و برای خروج او از جریان بازی تلاش کنند. در کلام این کار ساده‌ای است اما این طور نبود. در لیگ قهرمانان اروپا تیم‌هایی مثل منچسترسیتی، پی اس جی، بایرن مونیخ و یوونتوس از آمادگی مسی واهمه داشتند. با وجود این که تیم‌ها اغلب مقابل بارسا به سبک "پارک اتوبوس" روی می‌آورند، مسی و بارسا موفق شدند با غلبه بر موانع، سالی تاریخی را رقم بزنند.

فصل جاری با انفجار بارسا شروع شد. بارسا در ماه‌های ابتدایی بسیار خوب بازی کرد و خیلی زود صدر جدول را در اختیار گرفت. سوارز و نیمار در غیاب مسی که از مصدومیت همسترینگ رنج می‌برد، بهترین بازی عمرشان را به نمایش می‌گذاشتند. به نظر می‌رسید بارسا با بازگشت مسی شکست ناپذیر شده و رکورد 39 بازی بدون شکست را ثبت کرد که 6 ماه به درازا کشید.

مسی با کسب توپ طلا به استقبال سال 2016 رفت و خیلی زود با گلزنی و ثبت پاس گل‌ها خودش را در جدول گلزنان بالا کشید. حتی در حال حاضر، وی با 28 گل و 15 پاس گل به طور مشترک با لوئیز سوارز بهترین گلزن سال 2016 است. واقعا قابل درک نیست که عده‌ای از عملکرد مسی انتقاد می‌کنند و بزرگ‌ترین بازیکن جهان را زیر سوال می‌برند.

در دیدار مقابل بتیس، مسی دو پاس گل در حد و اندازه‌های کلاس جهانی برای راکیتیچ و سوارز فراهم کرد. مرد اروگوئه‌ای در حال حاضر با چهار گل اختلاف در صدر جدول گلزنان لالیگاست و به احتمال فراوان آقای گل لیگ خواهد شد، اما همه این‌ها را مدیون حمایت‌های لیونل مسی است. اگر چه سوارز اخیرا آمار فوق‌العاده‌ای از خود به نمایش گذاشته است، اما بدون مسی، بارسا همچنان نمی‌توانست سطحی از فوتبال که در کاتالونیا و دنیا از آن‌ها انتظار می‌رود را ارائه بدهد.

اگر بخواهیم از لحاظ خلاقیت مسی را مورد بررسی قرار دهیم، در 5-6 فصل اخیر، هیچ بازیکنی در لیگ‌های اروپایی به اندازه مسی پاس گل نداده است. حال اگر بخواهید از لحاظ دریبل، گل و حتی پیش پاس گل (پاسی که موقعیت را برای پاس گل فراهم می‌کند) مقایسه کنید، باز هم مسی در صدر است. هیچ بازیکنی مانند مسی چنین آمار با اختلاف بالایی را به جا نگذاشته است. با توجه به پتانسیل‌های او، او می‌تواند از خط حمله دور باشد و همچنان از عنوان بهترین بازیکن دنیای خود، دفاع کند.

چه کسی می‌داند؟ شاید توپ طلای بعدی به مسی مهاجم و مسی وینگر تعلق نگیرد، و آن را به مسیِ بازیساز بدهند. این نابغه کوچک در سال‌های اخیر همواره پدیده بوده است و همچنان به تطابق خود با پست‌های جدیدی که به او سپرده می‌شود، ادامه می‌دهد - آن هم با یک سهولت نسبی. ضمن بهتر شدن از لحاظ انفرادی، او طبق معمول منافع بارسا را در اولویت خود قرار می‌دهد.