منبع: توتال بارسا
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

ابتدای سال 2016 را به خاطر بیاورید. بارسا جام جهانی باشگاه‌ها را با انگیزه بسیار بالا بدست آورده بود، در صدر جدول قرار داشت و خود را در میانه بازی‌های بدون شکستی می‌دید که می‌توانست به یک رکورد تازه در دنیای فوتبال بدل گردد. اتلتیکو یک امتیاز از بارسا عقب بود، و به نظر نمی‌آمد خط حمله نه چندان قدرتمندشان در شکستی که از انتقال جکسون مارتینز خورده بودند، بتواند چالشی برای بارسا در راه کسب جام ایجاد کند، و رئال مادرید، زیر نظر رافا بنیتز، یک فاجعه بود. احتمالا اگر در میانه‌های شب از خواب بیدار می‌شدید و به یاد فوتبال می‌افتادید - که در این صورت واقعا باید اولویت‌های خود را تغییر دهید! - احتمالا احساس خوبی در مورد فصلی که بارسا در پیش داشت، پیدا می‌کردید.

این مسئله در دو ژانویه تغییر کرد - زمانی که بارسا به مصاف اسپانیول رفت، آن هم در یک دربی که اصلا وضعیت عادی خود را نداشت. با وجود اینکه انریکه بهترین ترکیب خود را به زمین فرستاد، اما آن‌ها نمی‌توانستند مقابل خط هافبک دونده و خط دفاع بسیار متراکم اسپانیول، با حضور خاوی لوپز که داشت فراتر از حد و اندازه‌های خودش ظاهر می‌شد، موقعیت گل ایجاد کنند. اسپانیول با 22 خطا و پنج کارت زرد، حمله‌های آن‌ها را خنثی کرد - که کاملا برای دربی کاتالونیا یک آمار معمولی محسوب می‌شود، در حالی که دو تا از بهترین موقعیت‌های بارسا، به تیرک دروازه خورد. بازی با تساوی بدون گل به پایان رسید که این مسئله اتلتیکو را به صدر جدول برد و به نظر می‌آمد که یک ژانویه سخت دیگر در برای بارسا در راه است.

خوشبختانه، رستگاری خیلی زود میسر شد. دو تیم دو بار در همان ماه، در جام حذفی به مصاف هم رفتند که همان بازی اول برای مشخص کردن سرنوشت آن مرحله، کافی بود. در دور اول، اسپانیول بخشی از آن خشونت قدیمی خود را به نیوکمپ آورد که نتیجه‌اش اخراج دو تن از بازیکنان میهمان بود - البته پائو لوپز، دروازبان اسپانیول، که روی زانوی مسیِ به زمین افتاده، ضربه‌ای وارد کرد و سپس از روی آن رد شد، جزء آن دو نبود! مجموعا بازی یک فاجعه بود، اما یک فاجعه یکطرفه، و بارسا به راحتی و با نتیجه 4-1، حریف 9 نفره خود را شکست داد. در بازی برگشت اما، کسی اهمیت نمی‌داد که لوییز سوارز به دلیل اتفاقات تونل، که در نهایت هم مشخص نشد واقعا چه بود، محروم است و نمی‌تواند برای بارسا به میدان برود. مونیر دو گل برای تیمی که شبیه به تیم دوم بارسا بود به ثمر رساند و به نظر می‌رسید که اسپانیول تمام شور و جنگندگی‌اش مقابل بارسا را در دو بازی قبلی خرج کرده و چیزی برایش باقی نمانده است. «تو قد کوتاهی!»، نهایت حرفی بود که آلوارو گنزالز توانست به مسی بزند. و پاسخ مسی، به اندازه نمایش‌هایش در زمین، فوق‌العاده بود: «تو فوتبالیست بدی هستی».

اسپانیول از لحاظ فوتبالی سطح خاصی ندارد، این یک حقیقت است، اما آن‌ها تاریخچه رنگینی دارند از چوب‌هایی که لای چرخ بارسلونا کرده‌اند. پیروزی در دربیِ خانگیِ فردا، بارسا را در موقعیت دفاع از عنوان قهرمانی در روز آخر رقابت‌ها قرار می‌دهد. اما هر نتیجه‌ای غیر از پیروزی، فرصتی دیگر خواهد بود برای اسپانیول، که از موفقیت همشهری‌اش جلوگیری کند. بارسا می‌تواند با وجود تلخی‌ها، این فصل را به یک فصل موفقیت آمیز تبدیل کند - مایه‌اش هم ارائه چند ساعت فوتبال زیباست.