منبع: سایت رسمی باشگاه
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

ربع قرن پیش، در تاریخ 12 می‌1991، تیم رویایی، با سرمربیگری یوهان کرایف کبیر، نخستین قهرمانی از چهار قهرمانی پیاپی خود در لالیگا را بدست آورد. این اتفاق دو سال پس از اینکه یوهان کرایف به عنوان سرمربی تیم نخست بارسا معرفی شد، رخ داد. شش سال بود که بارسا نمی‌توانست قهرمان لیگ شود، اما عصری جدید در حال آغاز بود - عصری که همگان آن را با نام "تیم رویایی" به یاد می‌آورند. اما نقطه آغاز افتخارات این تیم رویایی، درست بیست و پنج سال قبل رخ داد، جایی که بارسا در 12 می‌1991، قهرمان لالیگا شد. در این خبر نگاهی می‌اندازیم به این رویداد رویایی، در کنار ویدئوهایی از جشن قهرمانی و برترین گلهای بارسا در لالیگای آن فصل.

قهرمانی بسیار عجیبی هم بود. چهار بازی تا پایان رقابت‌ها باقی بود و بارسا تنها نیاز داشت تا مقابل کادیز پیروز شود و قهرمانی را جشن بگیرد. اما این اتفاق نیفتاد و بارسا با نتیجه عجیب 4-0 مغلوب این تیم شد - شاید به این خاطر که ذهن آن‌ها کاملا معطوف به دیدار فینال جام در جام اروپا بود؛ دیداری که قرار بود چند روز بعد برگزار شود و بارسا آن را هم با نتیجه 2-1 به منچستر یونایتد باخت.

باخت مقابل کادیز شنبه شب اتفاق افتاد، در حالی که دیگر دیدار‌های این هفته، روز بعد برگزار می‌شد. اتلتیکو مادرید که در آن زمان در رتبه دوم قرار داشت، به مصاف سوسیداد رفت و با شکست 2-1 تیم مادریدی در این دیدار، بارسا رسما به عنوان قهرمانی رسید.

هواداران قدیمی‌تر بارسا، هنوز هم از آن شب به خوبی یاد می‌کنند. اما برای آن‌ها که تا آن شب خاطره انگیز، حتی به دنیا نیامده بودند، این تصاویر نشان می‌دهند که چه اتفاقی افتاد - در شبی که شهر غرق در پرچم‌های آبی و اناری بود، و هواداران قهرمانی یازدهم خود در لیگ را جشن می‌گرفتند.

صحنه‌هایی که خیلی زود تکرار شدند. این اولین قهرمانی از چهار قهرمانی پیاپی بارسا در آن دوران بود؛ قهرمانی‌هایی که همه آن‌ها در آخرین روز، و به طرز کاملا دراماتیکی بدست آمد. و در میان آن‌ها، نخستین قهرمانی اروپایی تاریخ بارسا بود؛ که در سال 1992 و در ورزشگاه ومبلی لندن رقم خورد.



بارسا در آن روز‌ها تیم بسیار فوق‌العاده‌ای داشت. اگرچه به دلیل قانون آن زمان، نمی‌توانست به صورت همزمان از بیش از سه بازیکن غیر اسپانیایی در ترکیبش استفاده کند. مردان خارجی بارسا در آن سال، این‌ها بودند: رونالد کومان، با آن ضربات پر قدرتش، هریستو استویچکف، مرد بلغار سرسخت که حرکات چشم نوازی در پست وینگر داشت، و میشل لادروپ، که می‌توانست با داشتن توپ در زیر پاهایش، جادو کند.

چند بازیکن از ایالت باسک هم در تیم حاضر بودند: دروازبان تیم، آندونی زوبیزارتا، جولیو سالیناس، بگیریستین، خوزه ماری باکرو، و آندونی گویکوئتا - که همگی اسطوره‌های بارسا محسوب می‌شوند. و برخی نام‌های جوان که تازه در حال شکوفایی بودند و قرار بود در موردشان بیشتر و بیشتر شنیده شود - گلیرمو آمور، آلبرت فرر، و البته، پپ گواردیولا.