منبع: توتال بارسا
مترجم: رضا خانجانی / FCBarcelona.ir

فصل پر فراز و نشیب بارسا بالاخره به پایان رسید. کسب قهرمانی تاریخی در لیگ و 28امین قهرمانی کوپا دل ری حسن ختامی بر این فصل باشکوه بود. اکنون که فصل به پایان رسیده است، طرفداران فوتبال توجهشان را به بازی زیبای "نقل و انتقالات تابستانی" معطوف کرده‌اند. خوشبختانه بارسا برای اولین بار پس از تابستان 2014، با امکان وقوع هر نوع اتفاقی در بازار نقل و انتقالات حضور دارد. این بدان معناست که نقل و انتقالات و تحول در تیم اجتناب ناپذیر است. در این مقاله سعی داریم وضعیت کنونی هر یک از پست‌ها و بازیکنان تیم را بررسی و تحلیل کنیم.

بارسا به شاهکارهای بی‌نظیری دست یافته است اما در فوتبال شما باید خودتان را با شرایط وفق دهید یا این که نابود شوید؛ این درسی است که آبی و اناری‌ها به خوبی از تجربه‌های دوران بعد از گواردیولا آموخته‌اند. با وجود کسب عناوین مختلف و عظمت و افتخار این تیم تاریخی، نباید درباره کمال این تیم فریفته شویم. نواقص در جزئیات هستند، یا بهتر بگوییم، روی نیمکت بارسا! تابستان که بیاید، قطار بارسا ترکیب 11 نفره‌اش را به فصل بعد خواهد برد، اما اینکه از مابقی بازیکنان کدام یک به این قطار می‌رسند، هنوز مشخص نیست.

بارسا درون چارچوب دروازه، خود را یکی از خوش شانس‌ترین تیم‌های دنیا می‌داند؛ چرا که آن‌ها کلودیو براووی شیلیایی - که در دو فصل گذشته بسیار شگفت انگیز بوده - را در کنار مارک آندره تراشتگن - که او نیز بسیار تاثیر گذار بوده و پتانسیل افسانه‌ای شدن را دارد - در اختیار دارند. سنگربان آلمانی بسیار صبور بوده و با وجود این که تنها در رقابت‌های اروپایی و جام حذفی اسپانیا حضور داشته، لوئیز انریکه نمی‌تواند بدون فرصت دادن به وی برای نشان دادن استعداد و توانایی‌هایش در رقابت‌های هفتگی لیگ که هر دروازبانی برای ثبات به آن نیاز دارد، اجازه خروج چنین استعدادی را از باشگاه بدهد. اگر سرمربی بتواند با همین سلسله مراتب از بازی او را نگه دارد، فوق‌العاده خواهد بود. اما باشگاه‌های اروپایی زیادی به دنبال شکار تراشتگن هستند و اگر باور و اطمینان کافی به او داده نشود، چه بسا آن‌ها این مرد 24 ساله را از چارچوب دروازه بارسا بربایند.

پست دفاع راست توسط اعجوبه تاریخ برزیل، تنها و تنها دنی آلوز اشغال شده است؛ بازیکنی که در سال‌های طولانی پیش رو مانند او نخواهد آمد. همان طور که قابل مشاهده است، او از افت و تنزل اجتناب کرده و هنوز مهره‌ای حیاتی برای تیم است و این مسئله‌ای است که بارسا باید از آن بیم داشته باشد. زیرا هنوز جانشین قابل اعتمادی برای او نیافته است. الیکس ویدال قرار است جانشین او باشد و با وجود این که برخی از توانایی‌هایش را به نمایش گذاشته، چندان از جانب تیم مربیگری یا هواداران مورد استقبال قرار نگرفته است. او خوب است، اما بارسا هیچ وقت به "خوب" راضی نیست.

سرجی روبرتو اثبات کرده است که مهره ارزشمندی در پست دفاع راست است اما پسر مو طلایی بارسا نشان داده که در هر پستی که به کار گرفته شود، موفق خواهد بود. در عمل، سرجی روبرتو تنها مهره قابل اتکای لوئیز انریکه روی نیمکت است. او اعجوبه این فصل و احتمالا قابل اتکاترین مهره خارج از ترکیب اصلی بارسا بوده اما دفاع راست پست تخصصی او نیست و خدمات روبرتو در این فصل در خط هافبک و حمله بیشتر مورد نیاز تیم بوده است تا حضورش در دفاع. نکته این جاست که خرید یک مدافع راست برای آینده درخشان بارسا ضروری است. شاید شماره 20 آبی و اناری‌ها برای زمان فعلی راه گشا باشد اما برای همیشه کارامد نخواهد بود.

قرارداد آلوز تا پایان فصل بعد اعتبار دارد و در صورتی که شرایط به خوبی پیش برود، می‌تواند یک سال دیگر نیز تمدید شود. اگر کاتالان‌ها نیم نگاهی به آینده داشته باشند، به نظر می‌رسد بحرانی جدی در کمین بارساست. تنها بازیکنی که برای نگهبانی از قلعه بارسا در سمت راست مناسب به نظر می‌رسد، هکتور بیرین است که از بارسا به لندن رفته است. در حال حاضر بازیکنی با استعداد او که بتواند به راحتی در تیم جا بیفتد و حتی میراث دار دنی آلوز در آینده باشد، وجود ندارد. نیازی به ذکر نیست که سرعت خیره کننده او می‌تواند به طرز شگفت انگیزی کامل کننده آلبا در جناح دیگر زمین باشد اما خود بیرین بارها اصرار کرده است که از حضور در این باشگاه لندنی راضی و خوشحال است. این یعنی که اگر بارسا بتواند او را برای حضور در این باشگاه راضی کند، باید او را مستقیما جانشین آلوز قرار دهد؛ نه یک بازیکن چرخشی یا یک ذخیره قابل اعتماد.

در خط دفاع، بارسا 5 مدافع میانی دارد، چیزی غیر عادی برای دوران بعد از گواردیولا! با این حال از میان این 5 مدافع، جرارد پیکه و خاویر ماسکرانو همچنان به شکلی ظاهرا اجتناب ناپذیر، زوج اصلی خط دفاعی را تشکیل داده‌اند و این خط بطلانی بر تمام بحث‌ها در مورد ماسکرانوست. اگر نگاهی به نیمکت بیندازیم، جرمی متیو (1263 دقیقه بازی در این فصل)، توماس فرمالن (507 دقیقه) و مارک بارترا (496 دقیقه) را خواهیم یافت.

مرد فرانسوی با وجود عادت‌های ناسالم و اشتباهات گاه و بیگاهش در زمین، قابل اعتمادترین ذخیره خط دفاعی است. او در جریان بازی فینال کوپا به زمین آمد و با وجود 10 نفره بودن بارسا، شخصیت قدرتمندی از خودش نشان داد. فرمالن به دلیل عدم آمادگی و مصدومیت هنوز نقش به سزایی در 6 یا 7 قهرمانی که کسب کرده، نداشته است. در سوی دیگر، بارترا که فصل گذشته تصمیم گرفت با تعهد و وفاداری برای جایگاهش در تیم مبارزه کند، در بیشتر مسابقات روی نیمکت بوده است. یک سال گذشت و چیزی تغییر نکرد. در حقیقت، شاید در آینده همه چیز بدتر شود.

از نقطه نظر تصمیم‌گیری در مورد این پست، بارترا تنها گزینه جوان روی نیمکت است. بقیه مدافعان تیم 30 سال یا بالاتر دارند. نیمکت بارسا در خط دفاع به یک بازیکن جوان و باانگیزه نیاز دارد. ممکن است اینطور گفته شود که لوئیز انریکه فرصت کافی برای رشد به او نداده اما از سوی دیگر می‌توان گفت که خود او نیز به قدر کافی اشتیاق و انگیزه برای رقابت و جنگیدن نشان نداده است. فرمالن به یک بدهی مالی تبدیل شده است، چرا که او در هیچ کدام از فصول حضورش چندان بازی نکرد و فروشش ضروری به نظر می‌رسد. بارسا باید در مورد بارترا تصمیم بگیرد که او را بفروشد و یک مدافع جوان، ارزان قیمت و با پتانسیل بالا بخرد (چیزی که البته این روزها به سختی می‌توان یافت) یا برای اثبات توانایی‌هایش یک فصل دیگر او را نگه دارد.

سمت چپ دفاع نیز، نیاز حیاتی به یک جانشین دارد. جوردی آلبا عضو بدون رقیب ترکیب اصلی است. در 27 سالگی، این ستاره پر سرعت طوری در پستش جا افتاده که انگار تقدیرش از ابتدا همین بوده است. آدریانو تنها پشتیبان او در این پست است. این بازیکن برزیلی امسال 32 ساله خواهد شد و یکی از بازیکنانی بوده که کمترین حضور را در بازی‌ها داشته است. من آدریانو را تحسین می‌کنم. ما هرگز عملکرد عالی او را از زمانی که گواردیولا او را از سویا به بارسا آورد، فراموش نمی‌کنیم.

6 سال از آن زمان گذشت و اکنون آدریانو خودش را بازیکنی می‌بیند که از یک جانشین قابل اعتماد به مهره پاره وقت تبدیل شده است. اکنون، همه چیز مشخص‌تر از همیشه است که این بازیکن برزیلی جایی در تیم ندارد. با وجود این که قرارداد او در سال 2017 به پایان می‌رسد، آدریانو با ماندنش در بارسا تا زمان پایان قراردادش، خدمت بزرگی به بارسا خواهد کرد. در حالی که او نه در برنامه‌های مربی چندان جای دارد و نه خودش این میزان کم بازی را می‌پسندد، به نظر می‌آید که بارسا باید به دنبال پیدا کردن یک بازیکن قابل اتکا به عنوان جانشین آلبا - برای زمانهای اندکی که او در سیستم چرخشی قرار می‌گیرد - باشد. حضور متیو نیز راه حل موقتی برای جانشینی این پست است اما بارسا نیاز دارد پیش از آن که جوردی آلبا به آرامی افت کند، به دنبال جانشین مناسبی بگردد که مشکل چندانی با بازی کردن به عنوان بازیکن ذخیره نداشته باشد.

اگرچه خط میانی بحث برانگیزترین پست میان هواداران بارساست اما در عین حال متعادل‌ترین بخش تیم است. سرجیو بوسکتس تحت هیچ شرایطی نمی‌تواند تعویض شود. این کمی نگران کننده است که بارسا خیلی به این بازیکن لاغر اهل سابادل وابسته است. سرجی روبرتو تنها بازیکنی است که آبی و اناری‌ها با تماشای بازی او در این پست احساس آرامش می‌کنند اما هر چشم بینایی تفاوت تاثیر این دو بازیکن را تشخیص می‌دهد. بنابراین مسئله این نیست که بوسکتس به جانشین نیاز دارد یا نه بلکه این است که بارسا باید تمام قدرت خود را به کار گیرد تا مانع از خروج وی از پایتخت کاتالان شود. تاکنون بازی گامبائو را به اندازه کافی ندیده‌ایم تا درباره پتانسیل و توانایی او قضاوت کنیم اما اگر این بازیکن پیشرفت کند، تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که صبر داشته باشیم.

در کنار بوسکتس، به نظر می‌رسد آندرس اینیستا و ایوان راکیتیچ نیز به خوبی بر پست‌هایشان تسلط یافته‌اند و رافینیا را نیز باید جانشین مناسبی به حساب آورد. آردا توران آن بازیکن قابل اعتمادی که انتظارش را داشتیم، نبوده است. این جایی است که مخالفان زیادی دارد، چرا که این بازیکن ترک تبار اکنون کانون انتقادات بسیاری است. خیلی‌ها حتی حکم به رفتن او داده‌اند که البته نمی‌توان سرزنششان کرد. سیاست‌ها در فوتبال بسیار متفاوت‌تر از چیزی است که منطق حکم می‌دهد و خرید که او قرار بود به جای پول پوگبای گران قیمت اتفاق بیفتد و در اوایل فصل بسیاری از هواداران را هیجان زده نکرد، آن طور که به نظر می‌رسید، نبوده است.

اگرچه، این انتقال، یک انتقال 40 میلیونی بود که بازیکنی با تجربه و با استعداد را به تیم آورد - کسی که به اندازه کافی لیاقت اینکه یک فصل دیگر به او فرصت بدهند را داراست. او از ژانویه امسال برای بارسا به میدان رفته است و مدت زمان کمی را برای تطابق خود، با سبک منحصر بفردی از فوتبال که بارسا ارائه می‌دهد، داشته است. بارتومئو می‌تواند او را برای اهداف تیم بفروشد و یک سلسله از شایعات بی‌پایان به وجود بیاورد که موجبات انتقاد از او را فراهم خواهد آورد؛ و یا او را یک فصل دیگر نگه دارد تا ببیند مرد ترک تبار، چه چیزی برای ارائه دارد. اما دنیس سوارز هم حضور دارد که شدیدا منتظر بازگشتش به بارساست - یک جایگزین مناسب، اما نه دقیقا بهترین جایگزین!

در پایان به قدرتمندترین خط حمله تاریخ فوتبال می‌رسیم. 2 سال از حضور این سه ضلع در کنار یکدیگر گذشته و گل‌ها از چپ و راست وارد دروازه حریفان می‌شوند. لیونل مسی، لوئیز سوارز و نیمار باید تا زمانی که شرایط فیزیکی به آن‌ها اجازه می‌دهد، در بارسا بمانند. آن‌ها نمی‌تواند جایی بروند زیرا جایی بهتر از موقعیت کنونی‌شان نخواهند یافت اما قطعا مثلث خط حمله به جانشین مناسبی نیاز دارد که این مهم تنها با وجود مونیر و ساندرو تحقق نمی‌یابد.

اکنون زمان برای آن‌ها و همچنین بارسا فرا رسیده که یکی از این دو بازیکن را نگه دارد و بحث‌ها خاتمه دهد. چون آن‌ها تقریبا چیزی به تیم اضافه نکردند. برای آن‌ها که هنوز پای این دو بازیکن ایستاده‌اند، فینال کوپا بهترین نمونه است که نشان دهد ما چه قدر می‌توانیم به آن‌ها تکیه کنیم. وقتی سوارز به دلیل مصدومیت زمین را ترک کرد، لوچو به جای مونیر، رافینیا را - که در فضاسازی بسیار موفق بود - به میدان فرستاد. واقعا نمی‌توان تصور کرد که عدم وجود جایگزین مناسب در صورت مصدومیت طولانی یکی از اعضای مثلث، چه بر سر این تیم خواهد آورد!

اما آنچه بارسا باید انجام دهد، این است که مانند قرارداد نیمار، جوانان سانتوس را جذب کند. بله، همان قراردادی که تقریبا تمامی دادگاه‌های دنیا از زمان حضور نیمار در نیوکمپ، حرفی در مورد آن داشته‌اند! باشگاه باید از بندهای قرارداد آن‌ها نهایت استفاده را ببرد، و حالا اینکار اهمیت بسیار بیشتری دارد. گابریل باربوسا، که به گابیگل هم معروف است، گزینه بسیار مناسبی برای جانشینی MSN محسوب می‌شود.

گابریل در حال حاضر 19 سال دارد و قیمت او طبق سایت ترنسفرمارکت، 12 میلیون یورو است که به نظر می‌رسد بیشتر هم شود. این بازیکن جوان توانایی زیادی برای بازی با توپ دارد و بسیار سریع است و مهم‌تر از همه چیز، ضربات پای چپ تمام کننده اوست. او تقریبا در همه نقاط خط حمله می‌تواند بازی کند که در صورت استراحت هر یک از اعضای مثلث خط حمله، سرمربی می‌تواند روی او حساب کند. او توانایی سرزنی و قدرت حمل توپ بالایی هم دارد. او در این سن می‌تواند چیزهای زیادی از سه ضلع خط حمله بیاموزد و وجود آن‌ها بهره ببرد و شاید زوج مرگباری با نیمار در آینده تشکیل دهد. تنها حقیقت در مورد گابریل این است که هر چه بیشتر برای خرید این بازیکن تعلل کنیم، قیمت او بیشتر خواهد شد. زیاد طول نخواهد کشید که مادریدی‌ها نیز برای جذب او اقدام کنند.

یکشنبه، پسران بارسا به میدان رفتند تا آخرین دیدار خود را با پیراهن‌های آبی و اناری افقی انجام دهند و در حالی که فکر می‌کردیم بهترین ترکیب تیم برای کسب عنوان قهرمانی کافیست، اما تصمیم داور و خستگی بازیکنان، تیم را در موقعیت خطرناکی قرار داد. اگر این دیدار را با بازی 5-4 سوپر کاپ اروپا در ابتدای فصل مقایسه کنیم، در آنجا پدرو رودریگز را داشتیم که به میدان بیاید و گل برتری را بزند. بارسا در حال حاضر چنین بازیکنی را کم دارد و این یعنی لوئیز انریکه باید در خرید‌های تابستانی‌اش دقت لازم را به خرج دهد تا این تیم خارق العاده، نیمکت خوبی هم داشته باشد؛ تا هر جامی را که چشمش به آن می‌افتد به دست بیاورد!

در پایان؛ به همه هواداران آبی و اناری به خاطر این دبل رویایی در این فصل حماسی تبریک می‌گوییم.