منبع: چهار چهار دو
مترجمان: امین سبحانی - رضا خانجانی / FCBarcelona.ir

با گذشت هر سال، آماری به مراتب گیج کننده‌تر از لیونل مسی منتشر می‌شود. به راستی او چگونه به این افتخارات دست می‌یابد؟ برای دانستن آن با ما همراه شوید و مصاحبه او با سایت چهار چهار دو را بخوانید.

سلام لیونل؛ از غریزه‌ات در استفاده از توپ بگو.

«من به دنبال بهترین گزینه می‌گردم؛ خواه این گزینه یک بازیکن دیگر باشد و یا باز کردن دروازه. همیشه باید قبل از دریافت توپ، نسبت به پیرامون خود آگاهی کامل داشته باشید. جایگاه مدافعان، دروازه بان، دروازه و ... . بنابراین هنگام تصاحب توپ، بهترین گزینه ممکن را انتخاب خواهید کرد. گاهی اوقات نیز لازم است مستقیم به سمت چهارچوب شوت بزنید».

وقتی توپ را وارد دروازه می‌کنی، چه چیزی در ذهنت تداعی می‌شود؟

«گل زدن حس زیبایی را به فرد القا می‌کند. سخت است بتوانم آن را به زبان بیاورم، اما این حس را پس از به ثمر رساندن هر گل در وجودم می‌یابم، چه در بارسا و چه در آرژانتین. در واقع آن را از کودکی به همراه دارم».

وقتی گل می‌زنی، چه چیزی را در سرت می‌شنوی؟

«اولین کاری که می‌کنم این است که به همراه هم‌تیمی‌هایم جشن بگیرم. این هیجان بزرگی است. افراد زیادی هستند که تلاش می‌کنند تا من را در موقعیت گل قرار دهند. پس از آن به جشن با هواداران می‌پردازم، زیرا آنها کسانی هستند که تیم را حمایت می‌کنند. چگونگی جشن گرفتن به مکان شما بستگی دارد. در آرژانتین، استادیوم به مرز جنون می‌رسد و صداهای بلندی شنیده می‌شود. مردم آنجا نسبت به فوتبال بسیار احساساتی هستند. بارسلونا اما ورزشگاه بزرگی دارد، بزرگترین در جهان! ولی هنگامی که در خارج از خانه بازی می‌کنیم، اقلیت ورزشگاه از گل بارسا به وجد می‌آیند».

برخی بازیکنان ادعا می‌کنند لحظه به ثمر رساندن گل خود را پس از مدتی فراموش می‌کنند؛ آیا تو هم این طور هستی؟

«نه! من به صورت واضح به یاد می‌آورم. نمی‌گویم تک تک گل‌هایی که زده‌ام را به خاطر دارم، اما آنها را به آسانی فراموش نمی‌کنم و همیشه در ذهنم تازه هستند. عواملی همچون رسانه‌ها، بازیکنان، هواداران و مربیان نیز در به یادآوری گل‌ها برایتان موثر هستند. دیدن دوباره گل‌ها و شادی پس از آنها لذت بخش است».

اسطوره تو در امر گلزنی چه کسی است؟

«رونالدو؛ او اسطوره من بوده است. من بازی افرادی چون زیدان، رونالدینهو و ریوالدو را هم دوست داشتم، اما رونالدو بهترین مهاجمی بود که تاکنون دیده‌ام. او بسیار سریع بود و از هیچ، گل می‌ساخت».

چه چیزهایی را قبل از شلیک توپ بررسی می‌کنی؟

«چهارچوب؛ همه چیز در چهارچوب خلاصه می‌شود. کجا قرار دارد؟ آیا می‌توانم توپ را درون آن قرار دهم؟ کدام قسمت دروازه را باید هدف قرار دهم؟ موقعیت دروازبان از اهمیت بالایی برخوردار است، البته اگر زمان کافی برای فکر کردن بر روی آن داشته باشید. هرگز دوست ندارید توپ را نزدیک او قرار دهید. صحبت کردن درباره چگونگی شوت زدن به زمان نیاز دارد. باید فورا واکنش نشان دهید، وگرنه فرصت را از دست خواهید داد».

آیا موقعیت دروازه بان را قبل از شوت زدن بررسی می‌کنی یا در حین شوت این کار انجام می‌دهی؟

«بستگی به بازی دارد. گاهی اوقات دروازبان و موقعیتش را به دقت زیر نظر می‌گیرید و گاهی نیز بازی به قدری سریع پیش می‌رود که فرصت انجام این کار را ندارید. اما این به غریزه شما مربوط می‌شود. جایگاه دروازه مهم‌تر از دروازه بان است، چون دروازه بان جا به جا می‌شود، اما دروازه حرکتی ندارد».

در دوران کودکی، آیا فکر می‌کردی روزی به یک گلزن تبدیل شوی؟

«نه تنها در خصوص گلزنی، بلکه در مجموع هرگز تصور نمی‌کردم زندگی من این گونه متحول شود. در کودکی برایم چندان مهم نبود که برای بارسا گل بزنم و یا هر تیم دیگری. اما تا جایی که به یاد دارم، پس از هر گل از آن لذت می‌بردم».

گل زدن برایت رضایت بخش‌تر است یا پاس گل دادن؟

«تا وقتی تیم گل بزند، این مسئله تفاوتی ندارد. نباید فراموش کنید که فوتبال یک ورزش تیمی است. یک بازیکن بدون هم‌تیمی‌هایش هیچ است. پاس گل دادن به اندازه گل زدن رضایت بخش است».

جایزه پیچیچی تا چه اندازه برایت مهم است؟

«بارها گفته‌ام که موفقیت و پیروزی تیم بر جوایز فردی ارجحیت دارد. این که مردم شما را به خاطر تلاش فردی‌تان در فوتبال بشناسند، فوق‌العاده است اما موفقیت تیم در درجه اول قرار دارد. کسب جایزه پیچیچی افتخار بزرگی است. البته که به ثمر رساندن گل‌های زیاد و کسب این جایزه - که به بازیکنان بزرگ زیادی اهده شده - فوق‌العاده است اما وقتی تیم شما قهرمان نشود، ارزش چندانی ندارد».

گل تاریخی مورد علاقه ات؟

«گل مارادونا به انگلستان».

متاسفم. مجاز به انتخاب این گل نیستی.

«[می خندد]. مشخصا من نمی‌توانم این گل را به یاد بیاورم اما بارها از تلویزیون مشاهده‌اش کردم. گل بسیار زیبایی بود. همچنین این که او چه طور همه آن بازیکنان را در چنین بازی مهمی پشت سر گذاشت هم بسیار فوق‌العاده بود».

غیر طبیعی‌ترین چیزی که هنگام بازی در کودکی به عنوان دروازه استفاده کردی، چه بود؟

«من عادت داشتم به دنبال هر چیزی باشم که شبیه دروازه به نظر می‌رسید. هر چیزی برای من مناسب بود مانند دو تا درخت، دو تا صندوق پست خیابان یا نقاشی یک دروازه روی دیوار. تا وقتی 13 ساله بودم از این‌ها به عنوان دروازه استفاده می‌کردم تا این که به اسپانیا آمدم. از آن زمان به بعد همیشه با استفاده از امکانات فوق‌العاده بارسا تمرین می‌کردم».

به عنوان بازیکن فوتبال همه افتخارات باشگاهی را کسب کرده‌ای. آیا آرزوی دیگری برایت باقی مانده است؟

«پیروزی در مسابقه پیش رو همیشه آرزو و هدف بعدی من است. قهرمانی با تیم ملی آرژانتین در جام جهانی همیشه رویای من بوده و ربطی به این که من چند تا جام در بارسا برده‌ام، ندارد. هدف من ادامه پیروزی و موفقیت است. من همیشه قدم به قدم جلو می‌روم اگرچه زندگی و فوتبال نیز این چنین است؛ قدم به قدم و بازی به بازی».

آیا بارسا را ترک خواهی کرد؟

«همیشه گفته‌ام آرزو دارم تا هر وقت ممکن باشد، اینجا بمانم. از بودن در این شهر، این باشگاه، حضور در کنار هم‌تیمی‌هایم بسیار خوشحالم. خانواده‌ام هم از بودن در اینجا رضایت دارند و این برایم خیلی مهم است».