منبع: اسپورت
مترجم: غلامحسین صبوری/ FCBarcelona.ir

کارلس پویول اسطوره باشگاه بارسلونا - در حالی که به عنوان سفیر یکی از برندهای معروف در شهر قاهره مصر حضور داشت - طی مصاحبه‌ای مفصل با خبرنگار سایت اسپورت، درباره مسائل مختلفی از جمله مشاهده بازی هم‌تیمی‌هایش از دور، پپ گواردیولا، لیونل مسی، ستاره‌های جوان بارسا و ... صحبت کرد. در این خبر می‌توانید این مصاحبه جذاب را بخوانید.

تماشای بازی بارسلونا و بردهای این تیم از راه دور، چه حس و حالی دارد؟

آن‌ها هر فصل نشان می‌دهند که برندگانی ذاتی هستند که همواره تشنه قهرمانی‌اند و این موضوع را یکشنبه هفته گذشته به خوبی در مادرید نشان دادند. آن‌ها در تمامی طول فصل به استثنای چهار بازی، در سطح بسیار بالایی از آمادگی قرار داشتند. حذف از لیگ قهرمانان باعث تاسف بود، اما با این حال، این فصل به خوبی برایشان تمام شد.

آیا هنگام تماشای بازی هم‌تیمی‌های سابق خود، استرس داری؟

البته که دارم. عاشقِ بودن در کنار آن‌ها هستم، اما به هر حال زندگی این گونه است و باید تمامی اتفاقاتی که در آن رخ می‌دهد را قبول کنیم. اکنون من از سمتی متفاوت بازی آن‌ها را تماشا می‌کنم.

آیا به دستاوردهایت افتخار می‌کنی؟

بسیار خوش شانس بودم. من دو کاری که بیش از هر چیز دیگری آن هارا دوست داشتم - تمرین کردن و بازی کردن - را انجام داده‌ام. عاشق فوتبال بوده و هستم و امروز باید از این که توانسته‌ام برای بارسا بازی کنم شکرگزار باشم. زمانی رویایم به حقیقت پیوست که توانستم برای تیم جوانان این باشگاه بازی کنم.

21 عنوان قهرمانی و دومین کسی که بیشترین بازی را برای بارسلونا در کارنامه دارد، چندان بد به نظر نمی‌رسد ...

اما فراموش نکنید که در 5 سال اول حضورم، هیچ جامی را کسب نکردیم.

چرا نباید فراموش کنیم؟

زیرا سالهای بسیار دشواری بودند و به همه سخت می‌گذشت. بعدها، وقتی شانس این را پیدا می‌کنی که 10 سال پر از موفقیت را تجربه کنی، به آن سال‌های سخت و دشوار می‌اندیشی، چراکه به تو کمک می‌کنند، برای افتخاراتی که به دست آورده‌ای ارزش قائل باشی.

عجب تغییری.

ما از دورانی که کسب قهرمانی برایمان غیر ممکن بود عبور کرده و به یک دهه پر از موفقیت رسیدیم. مهمترین چیز این است که ما در تغییر ذهنیت بارسلونیسموها، نقش داشتیم. ما این ذهنیت را به حدی رسانده‌ایم که حتی قهرمانی در لیگ نیز برایمان کافی نیست. چند تیم تاکنون سه گانه برده اند؟ چند تیم تاکنون دو فصل پیاپی دبل کرده اند؟ باید برای تمامی این‌ها ارزش قائل باشیم. تاریخچه باشگاه بارسلونا، خود گویای همه چیز است.

برای بچه‌هایی که دوست دارند پویول بعدی شوند، چه نصیحت‌هایی داری؟

من 24 ساعت روز را با فوتبال و برای آن زندگی کرده‌ام. هیچ گاه خودم را گول نزدم. مسلماً بازیکنان دیگری وجود دارند که از من قابلیت‌های بهتری دارند، اما من همیشه تمایل، اشتیاق، امید و انگیزه برای یاد گرفتن بیشتری نسبت به سایرین داشتم. من با شور و اشتیاق زیادی حرفه‌ام را دنبال کردم و اکنون می‌خواهم این را به پسرانی که با آنها کار می‌کنم انتقال دهم.

چه صحبتی برای ستاره‌های جوان داری؟

به آنها می‌گویم که شما با انتخاب فوتبال، حیرت انگیزترین حرفه ممکن را انتخاب کرده‌اید. من با بازیکنانی هم بازی بوده‌ام که استعداد فراوانی داشتند، اما آن اشتیاق و میل برای جنگیدن در آنها وجود نداشت و در نهایت یا محو شدند و یا مسیر دیگری را برای ادامه زندگی انتخاب کردند.

به گذشته که نگاه می‌کنی، چه می‌بینی؟

این که هر فداکاری که کرده‌ام، ارزشش را داشت و آنها ده برابرش را به من بازگردانده‌اند.

سلطه بارسا را چگونه تفسیر می‌کنی؟

یوهان کرویف، ایده بسیار خوب بازی کردن را داشت، هر چه قدر که نیاز بود. فلسفه او چراغ هدایت این مسیر بوده است. او اسطوره‌ای ماندگار است و تمامی این موفقیت‌ها به واسطه اوست.

تو با رونالدینیو هم بازی بودی. او چه چیزی را با خود به بارسا آورد؟

زمانی که او به بارسا آمد، تیم شرایط وحشتناکی داشت. همه ما ناراحت بودیم و او کمک کرد تا خنده بر لبان ما و هواداران تیم بازگردد. به لطف او، دینامیک تیم تغییر کرد.

دوران سلطنت رونی چندان دوام نیاورد ...

من همواره به عنوان یک طرفدار بارسا و یک هم‌تیمی از او تشکر می‌کنم. فکر می‌کنم که او می‌توانست حتی بازیکنی بزرگ‌تر از آن چه بود شود و تاریخ‌سازی بیشتری کند.

اولین بازی‌ات را تحت نظر فن خال انجام دادی.

او یک مربی بزرگ، حرفه‌ای و سخت گیر بود. اگر به خاطر او نبود، شاید حتی نمی‌توانستم به تیم اصلی بارسا هم راه پیدا کنم. به خاطر همین تا ابد از او سپاسگزارم.

رایکارد به تو چه چیزی داد؟

او چشم بسته به من اعتماد داشت و خود او نیز در تغییر دینامیک شکست که بر بارسا حاکم بود تاثیر چشمگیری گذاشت و آن را به دینامیک پیروز شدن تغییر داد. او یکی از رهبران این تیم بارسلونا بود؛ و در سال 2008، پپ گواردیولا. انتخاب او ریسک بزرگی از سوی لاپورتا و تیکی بود. پپ اولین کسی بود که سردمداری این راه را بر عهده گرفت. او از ما خواست تا دنبال او راه بیفتیم و به ما ثابت کرد که اکنون زمان آن فرا رسیده تا نشان دهیم که واقعاً که هستیم. او رهبری ذاتی بوده و هست. بدون شک، بهترین مربی که تاکنون داشته‌ام.

پپ چه خصیصه‌هایی دارد؟

او باعث می‌شود که شما ایمان بیاورید. او با دقت زیادی شما را آماده بازی می‌کند و هر چه به شما می‌گوید، درست از آب در می‌آید. قدرت فوق‌العاده‌ای در قانع کردن دارد. می‌داند که چگونه باید به تو انگیزه بدهد و بهترین بازی را از تو بگیرد. او واقعاً به ما ایمان داشت و این را در مورد پدرو و بوسی نشان داد. پپ خوب فوتبال بازی کردن را از ما می‌خواست و در آن هیچ بحثی نبود.

والدانو گفت که نسل شما تکرار نشدنی است.

مهمترین دلیل این بود که بازیکنان اصلی در خود باشگاه پرورش یافته بودند. واقعاً دشوار است که دیگر این چنین بازیکنانی با هم، هم دوره شوند؛ بازیکنانی همچون اینیستا، پیکه، والدز، ژاوی و ... عشق به فوتبال، نیروی محرکه این نسل بود. همبازی بودن با ژاوی امتیاز بزرگی بود. من فقط می‌خواستم توپ را پس بگیرم و به او پاس دهم. اینیستا نیز در فینال جام حذفی مانند یک رقصنده بود. او همیشه خوب است. بازیکنی با وقار و پاک، مانند کودکی که هرگز تاکنون بشقابی را نشکسته...

و می‌رسیم به مسی. چه چیزی می‌توانی درباره او بگویی که تاکنون گفته نشده؟

من با کسانی که می‌گویند او در 10 سال اخیراً نقش محوری را در بارسا ایفا کرده، موافقم. شک ندارم که او بزرگترین بازیکن تاریخ است. او روز بد ندارد و اگر بخواهد می‌تواند تا 40 سالگی بازی کند.

واقعاً؟

او مدام در حال تکامل یافتن است و هیچگاه به نقطه اوج واقعی خود نمی‌رسد. او بر تمامی جنبه‌های بازی سلطه دارد و در تاثیرگذاریش هیچ شک و شبهه‌ای نیست.

می توانستی بیشتر در بارسلونا باقی بمانی؟

نه. من بسیار سخت گیرم و علاوه بر خوب بازی کردن، می‌خواهم که خوب نیز تمرین کنم. و زانویم من را از این کار باز می‌داشت. باشگاه می‌خواست که ادامه دهم و در کنار تیم بمانم، اما حقیقت این بود که بایستی کناره‌گیری می‌کردم تا بهتر ریکاوری کنم.

تاتا مارتینو روی تو حساب باز کرده بود...

و من از این بابت سپاسگزارم. احساس بدی داشتم، چراکه حس می‌کردم شکست خورده‌ام. من غیر ممکن را انجام دادم، به آن جا رفتم، اما در نهایت بایستی سرنوشتم را قبول می‌کردم.

دوست داری به باشگاه بارسلونا برگردی؟

علی رغم این که بارسا خانه من است، در حال حاضر به آن فکر نمی‌کنم.

این سوال را از این جهت پرسیدم که دوره کوتاهی به عنوان مدیر فوتبالی بارسلونا کار کردی...

فقط دو ماه و نیم با زوبیزارتا کار کردم. با توافق خودم کناره‌گیری کردم. یک ماه قبل از این که زوبی را اخراج کنند، به باشگاه گفته بودم که رفتنی هستم. آنها از من خواستند که اندکی صبر کنم.

از اخراج زوبی ناراحت شدی؟

ناراحت شدم. از این تصمیم خوشم نیامد، اما به تصمیم باشگاه احترام می‌گذارم.

و چرا تو رفتی؟

فکر کردم که تصمیم اشتباهی گرفته‌ام. پس از دوران بازیگری به آرامش نیاز است. زانویم شرایط خوبی نداشت و نمی‌توانستم ورزش کنم. همچنین به بازیکنان و مربی نیز نزدیک بودم.

نظرت درباره انریکه چیه؟

او خارق العاده است. درست عین پپ، او نیز اشتیاق و ایده مشابهی برای کارش دارد، اگرچه که شخصیت‌های متفاوتی دارند.