منبع: بلیچر ریپورت
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

اگر آرژانتین قصد دارد در صدمین سالگرد فدراسیون فوتبال آمریکای جنوبی، به 23 سال ناکامی‌اش در قهرمانی کوپا آمریکا پایان دهد، مسی مسلما کلیدی‌ترین مهره آن‌ها در این راه خواهد بود. در این مقاله به زمینه‌هایی که می‌توانند سال 2016 را به سال موفقیت مسی در رقابت‌های ملی تبدیل کنند، خواهیم پرداخت.

صحنه‌های نگران کننده در سن خوانِ آرژانتین، نشان داد که آلبی سلسته باید بیش از این‌ها از کاپیتان خود مراقبت کند تا مطمئن باشد لئو مسی می‌تواند آمریکا را در ژوئن به آتش بکشد. صحنه‌ای که هیچ آرژانتینی‌ای نمی‌توانست آن را تاب بیاورد. مسی پس از ضربه دردناکی که از ناحیه کمر به او وارد شد، مجبور شد بازی را در تنها دیدار تدارکاتی آرژانتین پیش از کوپا مقابل هندوراس، ترک کند. در نهایت آرژانتین بازی را مقابل تیم سرسخت آمریکای مرکزی با نتیجه 1-0 با پیروزی پشت سر گذاشت.

البته پس از آن اعلام شد که فوق ستاره بارسا مشکل جدی‌ای ندارد و احتمالا می‌تواند 6 ژوئن، در دیدار نخست آرژانتین در کوپا آمریکا مقابل شیلی، حاضر باشد. اما پریشانی‌ای که این اتفاق در تیم ملی آرژانتین به وجود آمد، نشان از اهمیت مسی در موفقیت تیم در این دوره از رقابت‌ها دارد.

جراردو مارتینو، سرمربی تیم ملی آرژانتین پس از پیروزی تیمش مقابل هندوراس، در کنفرانس خبری گفت: «ما نگران مسی هستیم. همیشه احتمال رخ دادن چنین اتفاقی در آخرین دیدار دوستانه پیش از مسابقات، وجود دارد، و این یک نگرانی محسوب می‌شود. اما شما نمی‌توانید این دیدار‌ها را انجام ندهید - نمی‌توان گفت که این اتفاق‌ها در جلسات تمرینی نمی‌افتد».

نگرانی مارتینو کاملا قابل درک است؛ پس از شکست در فینال سال گذشته مقابل شیلی میزبان، قهرمانی در رقابت‌های امسال می‌تواند اعتماد‌های مردم آرژانتین را به سرمربی سابق بارسلونا جلب کند، و این نکته، بستگی شدیدی به حضور شماره ده تیم ملی در ترکیب، دارد.

اگرچه ظاهرا مسی مشکل خاصی ندارد. دنیل مارتینز، پزشک تیم ملی آرژانتین یکشنبه در مصاحبه‌ای اظهار داشت: «حال مسی بهتر است. او درد کمتری دارد. ریکاوری او هر روز انجام می‌شود. درمان‌های مختلفی برای چنین مصدومیتی وجود دارد که مسی همه‌اش را انجام می‌دهد».

مسی دوران نقاهتش را در روساریو ادامه خواهد داد، در حالی که هم‌تیمی‌هایش تمرینات آماده‌سازی خود را در آمریکا آغاز کرده‌اند. به محض اینکه او دیگر احساس درد نکند، تمرینات عادی را در سانتا کلارا پس از دیدار 6 ژوئن مقابل شیلی، آغاز خواهد کرد.

در دیدار روز جمعه، مسی پیش از مصدومیتش نشان داد که ما کدام مسی را در کوپا آمریکا خواهیم دید. در حالی که در دیدار‌های مقدماتی جام جهانی 2018، مسی مانند نقشی که در بارسا ایفا می‌کند، در پست وینگر راست حضور داشت، در مقابل هندوراس و با حضور هیگواین در نوک خط حمله، مسی بیشتر نقش یک بازیساز را در زمین بر عهده داشت.

این جایگاه مسی در زمین، خاطرات نه چندان جذابی را از نمایش‌هایش در جام جهانی و دیگر بازی‌هایش در تیم ملی تداعی می‌کند. او که در این حالت مجبور است عقب بماند و تیمش را راه بیندازد، کمی در حاشیه قرار می‌گیرد و نمی‌تواند کارایی‌ای که در اصولا در جلوی دروازه دارد را، به نمایش بگذارد.

آرژانتین در خط هافبک، یعنی همان جایی که بارسا به کمک آن سلطه اروپا را در دهه گذشته در اختیار داشت، ضعف بسیاری دارد، و به نظر می‌رسد چیزی که آن‌ها واقعا نیاز دارند، دو مسی است؛ یک مسی برای بازیسازی و دیگری برای گل کردن فرصت‌هایی که مسی اول فراهم می‌کند!

اگرچه در 2016، شاید مارتینو بتواند راه حلی برای این دو راهی بیابد. اریک لاملا، در طول فصل فوق‌العاده‌ای که با تاتنهام در لیگ جزیره پشت سر گذاشت، از یک مهاجم با استعداد اما نه چندان پخته، به یک هافبک خلاق و پر تلاش تبدیل شد.

بازیکن سابق ریورپلاته، اگرچه در روز جمعه نمایش چندان خوبی نداشت، اما نشانه‌هایی از اینکه او می‌تواند پشتیبان خوبی برای مسیِ مهاجم باشد، در این بازی وجود داشتند. آن‌ها همچنین دیماریا را دارند که می‌تواند با سرعت بسیار بالای خود، خط دفاعی حریف را به هم ریخته و موقعیت‌های فراوانی ایجاد کند.

خاویر پاستوره آخرین بازیکنی بود که مارتینو سعی کرد او را در این پست به کار بگیرد. اما بازیساز تیم پاریس سنت ژرمن، با مصدومیت و نمایش‌های بی‌ثباتش، نتوانست خود را به عنوان یک هافبک خوب در کنار کاپیتان تیمش به اثبات برساند. مشکل ماهیچه‌ای او به احتمال فراوان، احتمال حضور او را در کوپا آمریکا از بین خواهد برد، که این مسئله وضعیت آرژانتین را از لحاظ خلاقیت بازیکنانش، بغرنج‌تر خواهد کرد.

احتمال اینکه تاکتیک‌های آرژانتین در طول رقابت‌ها ثابت بماند، بسیار کم است. حضو هیگواین به عنوان مهاجم در ترکیب اصلی، به احتمال فراوان باعث خواهد شد که مسی در نقش سایه او ظاهر شود - همانطور که در فصل اخیر در ترکیب بارسا پشت سر سوارز قرار گرفت و با تأثیر بی‌چون و چرای خود، دو گانه را برای این تیم به ارمغان آورد.

اگر سرخیو آگرو که تحرک بیشتری دارد در این پست قرار بگیرد، مسی مسلما همکاری بهتری با او، که از سال‌های دور او را می‌شناسد خواهد داشت - از زمان قهرمانی در جام جهانی زیر بیست ساله‌ها با آرژانتین در سال 2005، تا به امروز.

این کوپا آمریکا، یکی از متفاوت ترین‌ها در سال‌های اخیر خواهد بود. برزیل که کاپیتان نیمار را برای المپیک نگه داشته است، یکی از ضعیف‌ترین ترکیب‌های چند سال اخیر خود را به مسابقات فرستاده است. اما تجربه سال 2007 نشان می‌دهد که گاهی سلسائو در خطرناک‌ترین حالت خود قرار دارد، وقتی بازیکنان نا آشنایی را در ترکیب قرار می‌دهد.

اروگوئه و پاراگوئه همچنان تیم‌های بی‌ادعا و خطرناکی هستند که می‌توانند دیگر تیم‌ها را غافلگیر کنند. اگرچه ظاهرا اروگوئه لوییز سوارز که فصل فوق‌العاده‌ای پشت سر گذاشته بود را، به دلیل مصدومیت در اختیار نخواهند داشت.

شیلی همچنان در دوران پس از دست دادنِ سرمربی خوب خود، خورخه سمپائولی به سر می‌برد. اما الکسیس سانچز و یارانش، ذره‌ای روحیه پیروزی طلب خود را از دست نداده‌اند و با وجود فشاری که به عنوان مدافع عنوان قهرمانی تحمل می‌کنند، می‌توانند برای هر تیم مدعی در آمریکا، بسیار خطرناک باشند.

اما این ورژن خاص از رقابت‌های کوپا آمریکا را می‌توان از آن آرژانتین و مسی دانست. مارتینو منتقدان بسیاری دارد، اما تقریبا بر خلاف تمامی مدعیان دیگر، 11 ستاره، و مهمتر از آن، بهترین بازیکن جهان را در بهترین فرم خود، در تیم خود دارد.

مسی در سال 2014 بسیار به کسب افتخار نزدیک شد، و این اتفاق یک سال بعد هم رخ داد، اما هر دو بار با ناکامی ستاره بارسا همراه بود. حالا زمان آن رسیده که لئو طلسم بازی‌های ملی را بشکند و تیمش را به افتخار برساند - همانطور که بارها و بارها این کار را با باشگاه پر افتخارش انجام داد.