منبع: بلیچر ریپورت
مترجمین: سید سجاد زرگرنتاج - غلامحسین صبوری / FCBarcelona.ir

مانند دیگر تیم‌های بزرگ اروپا، بارسا در حال آغاز فعالیت‌های خود در بازار‌های نقل و انتقالاتی است و بی‌شک امیدوار است که تا پیش از آغاز رقابت‌های کوپا آمریکا و یورو 2016، خرید‌هایی انجام دهد. یکی از این خرید‌ها، می‌تواند بازگشت دنیس سوارز از ویارئال باشد - با توجه به اینکه بازیکن سابق بارسای بی‌ از علاقه خود به حضور در نیوکمپ، سخن گفته است. در این مقاله بررسی می‌کنیم که دنیس سوارز چه چیزهایی به بارسا اضافه می‌کند و چرا باشگاه کاتالانی نباید او را از دست بدهد.

اگرچه انتقال، آن چنان که به نظر می‌آید، سرراست نیست، چرا که بارسا شرایطی مشابه رئال مادرید در مورد آلوارو موراتا دارد: آن‌ها می‌توانند بازیکن را به دلیل‌بندی که در قراردادش وجود دارد، با قیمت مناسبی بخرند، و سپس با توجه به علاقه دیگر باشگاه‌ها، با قیمت بالایی او را بفروشند. در مورد دنیس سوارز، حداقل سه باشگاه انگلیسی به دنبال او هستند. زنیت سن پترزبورگ هم در نقل و انتقالات زمستانی، پیشنهادی رسمی برای او ارسال کرده بود.

شاید بتوان گفت که سود زیادی برای بارسا در برگرداندن و فروختن او در این تابستان، وجود دارد، اما گزینه بهتر برای آن‌ها این است که او را نگه دارند تا بتوانند از او به عنوان مهره‌ای که قدرت ترکیب آن‌ها را بالا می‌برد، استفاده کنند.

پیشرفت قابل توجه

و در نهایت، فصلی که به پیشرفت منتهی شد. برای مدتها به نظر می‌رسید که سوارز 22 ساله، با وجود استعداد بسیار زیادش به عنوان بازیکن جوانان بارسا، نمی‌تواند خود را در سطح بزرگسالان، با باشگاهی هماهنگ کند و این باعث از دست رفتن اعتماد برخی به استعداد فراوانش شد - اما ویارئال نشان داد که زمینه‌های مناسب برای شکوفا کردن استعداد دنیس سوارز را، داراست.

سوارز در سال 2011 از سلتاویگو - که در آن بازیکن تیم پایه محسوب می‌شد - به منچستر سیتی رفت، اما نتوانست به جز در چند بازی، فرصتی پیدا کند. سپس به بارسا پیوست و تنها در تیم بی‌مورد استفاده قرار گرفت. پس از آن به صورت قرضی به سویا پیوست که در مجموع به هیچ وجه انتقال خوبی محسوب نمی‌شد - او فصل گذشته در این تیم 46 بازی انجام داد، که اکثر آن‌ها را به عنوان یار جانشین وارد زمین شده بود، و در بازی‌های بسیار کمی در ترکیب اصلی قرار گرفت. از دیدگاه تعداد بازی، او به همان اندازه‌ای فصل گذشته برای سویا بازی کرد، که مونیر این فصل برای بارسا - و به طور مشخص، حضور چندان پررنگی نبوده است.

اما انتقال به ویارئال، یک انتقال کاملا موفقیت آمیز بود و دنیس سوارز معمولا انتخاب اول سرمربی برای حضور در هر دو سمت خط هافبک محسوب می‌شد. خلاقیت او در کناره‌های زمین، و فرم بسیار خوبش در سالی که گذشت، نقشی اساسی در نتایج خوب ویارئال در لالیگا، و همینطور حضور این تیم در مرحله نیمه نهایی لیگ اروپا، داشت.

گفته می‌شد که بارسا در ژانویه می‌خواهد از بند موجود در قرارداد سوارز استفاده کند و او را به بارسا بیاورد؛ انتقالی که از لحاظ زمانی، برای سوارز اصلا خوب به نظر نمی‌رسید - درست زمانی که او داشت جایگاه ثابتی در ترکیب ویارئال پیدا می‌کرد و از حضور در آنجا لذت می‌برد، این انتقال در آن زمان، او را دوباره به نیمکت بر می‌گرداند. این بار، نیمکت بارسا.

اما خوشبختانه، او در ویارئال ماند و فصل را در ال مادریگال به پایان رساند. و اگرچه او یکی از بهترین هافبک‌های هجومی فصل لالیگا محسوب نمی‌شود، اما تاثیر او را می‌توان در حضور فصل بعد ویارئال در لیگ قهرمانان اروپا به طور واضح دید - فصلی که با حضور دنیس سوارز برای آن‌ها در جایگاه چهارم لالیگا، به اتمام رسید.

بزرگترین نقش‌ها و نقاط قوت

سبک بازی او مناسب چه پستی است؟ نقش معمول او در زمین، بازیسازی است. سوارز می‌تواند رو به دروازه و بین خطوط پا به توپ شده، به سمت مدافعین رفته و آن جا فضا‌سازی کند تا بتواند با پاس‌های هوشمندانه‌اش هم‌تیمی‌هایش را صاحب توپ کرده یا برای خودش موقعیت شوتزنی ایجاد کند.

در این بین، اگرچه او بعضاً گل‌های حساسی را به ثمر رسانده، اما قدرت تمام کنندگی او از ویژگی‌های کلیدی‌اش محسوب نمی‌شود. همچنین او گاهی اوقات نیز ضربات آزاد استثنایی به سمت دروازه حریفان روانه می‌کند، اما به نظر می‌رسد که در نیوکمپ چندان فرصت بخت آزمایی از روی این ضربات به او داده نمی‌شود.

علاوه بر این، سوارز قابلیت بازی در هر دو جناح را داشته و با دربیل زنی می‌تواند به تو زده و مستقیماً به سمت دروازه حرکت کند. همچنین تکنیک بالا و کنترل‌های خوب اولش نیز او را قادر می‌سازد تا پاس‌های ترکیبی سریع ارسال کرده و حرکات بدون توپ فوق‌العاده‌ای را انجام دهد. بهترین حرکات ترکیبی او در ویارئال زمانی رقم می‌خوردند که سوارز توپ را به سدریک باکامبو پاس داده و سریعاً به پشت مدافعین حریف می‌رفت و در انتظار دریافت توپ می‌شد، در حالی که ضرباتی که به گوشه مخالف دروازه بانان می‌زد به مرور زمان بهتر و بهتر می‌شدند، خصوصاً زمانی که در سمت چپ بازی می‌کرد.

علاوه بر این، احتمال این وجود دارد که با توجه به داشتن توانایی در ارسال پاس به فواصل مختلف و همچنین دید بسیار خوب، به جای یکی از هافبک‌های هجومی بارسا ایفای نقش کند. اگر چه که این پست اصلی او نیست و در بهترین حالت ممکن او می‌تواند بازیکن جایگزینی برای گوش‌های خط حمله بارسا یعنی مسی و نیمار باشد.

این در حالی است که بارسلونا در این فصل از چنین مهره جایگزینی برخوردار نبود و مونیر چندان درخششی از خود نشان نداد، ساندرو در دیدار‌های بزرگ به کار گرفته نشد و آردا نیز تا قبل از ناکامی در رسیدن به سطح مورد نظر در یک سوم پایانی فصل، تنها چند درخشش کوچک در این پست داشت.

سود بردن از فروش یا سرمایه گذاری؟

آیا او باید به فروش برسد یا نگه داشته شود؟ اگر باشگاه‌های لیگ برتری تمایل داشته باشند، بارسا به راحتی با مبلغ 15 میلیون یورو می‌تواند سوارز را به فروش برساند. به گفته روزنامه الموندو دیپورتیوو، گنجاندن بند بازخرید 3 میلیون یورویی در قراداد او نیز امکان پذیر است. اگرچه که روزنامه اسپورت طی گزارشی اعلام کرده که بارسا در صورت فروش این بازیکن، بایستی 50 درصد سودش را به ویارئال بدهد. گفته می‌شود که این عدد، سال آینده به 25 درصد کاهش خواهد یافت.

به جای فروش این بازیکن صرفاً جهت به دست آوردن 5 یا 10 میلیون یورو بودجه بیشتر برای نقل و انتقالاتش، بدون شک بارسا از تبدیل کردن سوارز به جایگزینی خلاق برای سه مهاجم ثابت خط حمله خود، سود بیشتری خواهد برد.

در هر صورت بارسا به منظور تعادل بخشیدن به خط حمله جایگزین خود نیاز به خرید بازیکن دارد، حال این در حالی است که خود دنیس سوارز بیشتر قابلیت‌های مدِ نظر لوئیز انریکه برای انتخاب جایگزینی برای نیمار و مسی به مدت حضور حداقل 2000 دقیقه‌ای در هر فصل، را داراست؛ قابلیت‌هایی همچون قدرت دریبل زنی، بازیسازی، دید بالا و خود خواهی ذاتی یک مهاجم در جلوی دروازه.

سوارز در فصل گذشته به همراه ویارئال، 5 گل و 13 پاس گل را به نام خود به ثبت رساند و این منطقی به نظر می‌رسد که او علی رغم دقایق کمتر حضور در میدان، بتواند آماری نسبتاً مشابه این را در طول فصل در تیم بسیار هجومی‌تر بارسلونا از خود بر جا بگذارد. این موضوع، به علاوه این که نیمار در ابتدای فصل به دلیل حضور در المپیک در ترکیب تیم قرار نخواهد گرفت، نشان گر این است که سوارز می‌تواند بازیکن فوق‌العاده‌ای برای بارسلونا باشد. در صورت عدم حضور نیمار در ابتدای فصل، بارسا بدون شک برای شروعی خوب نیازمند اضافه کردن بازیکنان باکیفیتی به ترکیب خود در تابستان پیش رو است.

به طور خلاصه، آبی و اناری پوشان با بازگرداندن سوارز با مبلغی ناچیز، می‌توانند گام صحیحی در مسیر تقویت ترکیب خود برداشته و در زمانی که یکی از سه مهاجم اصلی آن‌ها در دسترس نباشد، می‌توانند از بازیکنی که از لحاظ کیفیت شباهت بیشتری به این سه دارد، استفاده کنند. این انتقالی است که بارسلونا حتماً باید آن را انجام دهد و سعی کند تا طی چند فصل آینده از این بازیکن بیشتر و بیشتر در ترکیبش بهره ببرد.