منبع: Weloba
مترجمین: سید سجاد زرگرنتاج - رضا خانجانی / FCBarcelona.ir

در حالی که لیونل مسی، لوییز سوارز و نیمار، به دلیل قابلیت غیر قابل تصور گلزنی‌شان، همواره اکثریت توجهِ رسانه‌ها و مردم را به خود جلب کرده‌اند، در این بین نباید نقش اجتناب ناپذیر کاپیتان اینیستا در تیم، نادیده گرفته شود.

فینال جام حذفی این فصل، با غلبه 2-0 بارسا بر سویا، به پایان رسید. این جام، ضمن تکمیل کردن دو گانه داخلی، چهارمین جام فصل برای آبی و اناری‌ها محسوب می‌شد. با این وجود، 120 دقیقه پایانی دیدار مقابل سویا، شاید بهترین دیدار برای نتیجه‌گیری در مورد فصل 2015/16 بارسا، باشد.

شاید نتوان گفت که با تسلط هر چه تمام‌تر، اما بالاخره بارسا از این دیدار هم، درست مانند اکثر دیدارهای این فصلش، پیروز بیرون آمد. فرم دفاعی تیم سویا، از همان ابتدا بارسا را در ارسال پاس در یک سوم هجومی خود و ایجاد موقعیت، دچار مشکل کرد. از طرف دیگر، در فاز هجومی هم سویا چند بار موقعیت‌های خطرناکی ایجاد کرد، و اگرچه نتوانست در پایان نیمه نخست، گلی به ثمر برساند، اما مراتب ده نفره شدن بارسا را فراهم کرد. ماسکرانو با خطا بر روی کوین گامیرو، هدف بارسا در پنجره نقل و انتقالاتی پیش رو، به تشخیص داور که معتقد بود گامیرو پیش از خطا در موقعیتی تک به تک قرار داشته است، با کارت قرمز مستقیم از زمین اخراج شد.

سویا در نیمه دوم، در حالی که با یک یار بیشتر مقابل بارسا بازی می‌کرد، با بازی بسیار خوب اور بانگا در خط هافبک، نمایش بهتری از حریف داشت. آن‌ها که در وسط هفته لیورپول را در فینال لیگ اروپا شکست داده و سومین قهرمانی پیاپی خود در این رقابت‌ها را کسب کرده بودند، با اعتماد به نفس بسیار بالایی بازی می‌کردند و مصمم بودند که جام دوم فصل خود را بدست بیاورند.

به هر نحو، بارسلونا توانست طوفانی که در نیمه دوم به آن گرفتار آمده بود را تحمل کند و در حالی که بازی داشت به وقت‌های اضافی کشیده می‌شد، بانگا با خطا بر روی نیمار، سرنوشت بازی را دستخوش تغییر کرد. در حالی که مهاجم برزیلی در موقعیتی نسبتا تک به تک با دروازبان قرار داشت، بانگا با خطا بر روی او، درست مانند ماسکرانو، با کارت قرمز مستقیم داور روبرو شد.

با شروع وقت‌های اضافی، کاملا حس می‌شد که لوییز انریکه می‌خواهد بازی را در همان وقت‌های اضافی به پایان برساند. او در ابتدا مجبور شده بود که راکیتیچ را بیرون بکشد تا جرمی متئو به زمین برود و جای خالی ماسکرانو را پر کند. و پس از آن هم رافینیا را به جای سوارز مصدوم به بازی فرستاده بود - این تصمیم‌ها اگرچه تصمیمات سختی بودند، اما اجتناب ناپذیر هم، بودند.

در حالی که در همه جام‌ها، مثلث خط حمله اصلی‌ترین دلیل قهرمانی بارسا بودند، آخرین جام، با استحکام خط دفاعی این تیم بدست آمد. و خوشبختانه برای بارسایی‌ها و خصوصا برای دل بوسکه، جرارد پیکه، درست پیش از مسابقات یورو، در فرمی خارق العاده به سر می‌برد. جرمی متئو خود را به سرعت از مصدومیت رها کرد تا نه تنها در یورو، که در آخرین دیدار بارسا هم، در صورت امکان، حضور یابد و به تیمش کمک کند. حضور متئو به جای راکیتیچ به منظور پر کردن جای ماسکرانو، به بارسا این اجازه را داد که فرم خود را حفظ کند، و دنی آلوز و جوردی آلبا، همچنان بتوانند در حمله‌ها به تیم کمک کنند.

وقتی سویا 10 نفره شد، پاس جادویی مسی پشت مدافعین این تیم آلبا را در موقعیت گلزنی قرار داد و این مدافع اسپانیایی تنها با یک ضربه دروازه سویا را باز کرد. و نیمار هم، درست مانند فینال لیگ قهرمانان در برلین، در ثانیه‌های پایانی گلی را زد که منجر به تثبیت پیروزی آبی و اناری‌ها شد.

فصل 2015/16 احتمالا به خاطر دستیابی لوئیز سوارز به جایزه پیچیچی و کفش طلای اروپا (40 گل در لالیگا و 59 گل در همه رقابت ها) در اذهان خواهد ماند یا شاید هم مصدومیت طولانی مسی و قرار گرفتن تیم در مسیر 39 بازی متوالی بدون شکست نقطه عطف این فصل باشد.

شاید اتفاق دیگری که از این فصل در یادها بماند، نزول مقطعی شاگردان انریکه و حذف از مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان توسط اتلتیکو مادرید باشد اما تمرکز روی نقاط منفی فصل - آن هم در حالی که بارسا دوگانه را کسب کرده - چندان منطقی نخواهد بود. در میان فراز و نشیب‌های این فصل یک مسئله نباید فراموش نشود و آن ثبات و حضور مداوم هواداران در نیوکمپ است.

آندرس اینیستا، کاپیتان باشگاه و بهترین بازیکن فینال کوپا دل ری، شاید بهترین نماینده بارسلونای این فصل باشد. جدا از لیگ قهرمانان، بارسا در طول فصل تسلط کاملی روی بازی‌ها داشت و ثبات نسبی اینیستا در کنار نبوغش به لوئیز انریکه کمک کرد تا در دومین سال حضورش تیمی را شکل دهد که وقتی "تیکی تاکا" به بن بست می‌خورد، به خاطر فقدان ایده و طرح جدید همیشه مورد انتقاد قرار می‌گرفت.

مقابل سویا و خصوصا زمانی که این تیم ده نفره شد، اینیستا راهی برای حفظ تملک توپ پیدا کرد و بهترین عملکردش را در فضاسازی برای نیمار و مسی میان مدافعین سویا انجام داد. بازیکنان حریف زیاد روی او خطا نکردند و او خودش به خاطر اعتراض به داور کارت دریافت کرد و حتی پاس گلی نیز به ثبت نرساند اما تیم را به جلو پیش برد.

تسلط ماهرانه او بر روی توپ و پاسدهی، سرانجام قوای سوی را تحلیل برد و هم‌تیمی‌هایش توانستند با استفاده از وقت‌های اضافه بازی را به سود خود به پایان برسانند.

هافبک 32 ساله اسپانیایی با شباهات بسیار به ژاوی هرناندز، روح و قلب تپنده بارسلوناست که غنای بی‌سابقه قوای تهاجمی بارسا را به رخ می‌کشد.این هافبک رشد یافته توسط لاماسیا DNA بارسا را درون کفش‌هایش حمل می‌کند و در نتیجه این مغز متفکر میانه زمین، با وجود حضور در کنار بازیکنان مستعد کلاس جهانی، قادر است بهترین ایده‌های فوتبالی را ارائه بدهد.

اعضای مثلث خط حمله نشان داده‌اند که می‌توانند آمار گلزنی خود را به رقمی تاریخی و بارسلونا را به قهرمانی لیگ قهرمانان برسانند. هرچند در این فصل دست بارسا از این جام کوتاه ماند اما اینیستای واقعی به بارسلونا کمک کرد تا در رقابتی پایاپای، پس از جام باشگاه‌های جهان و سوپرکاپ اروپا، عنوان قهرمانی لالیگا و کوپا دل ری را نیز به دست آورد.

برای همه چیز ممنون، دون آندرس!