منبع: Weloba
مترجم: رضا خانجانی / FCBarcelona.ir

طی چند روز اخیر صحبت‌های زیادی در مورد توانایی‌های بارسا در بازار نقل و انتقالات بر سر زبان‌ها افتاده است. خروج رایگان دنی آلوز، فروش بارترا با تنها 8 میلیون یورو و خروج احتمالی آدریانو و ساندرو باعث شده تا بحث در این موضوع دوباره داغ شود. در این خبر نگاهی می‌اندازیم به عملکرد باشگاه بارسلونا در بازار نقل و انتقالات.

اگر به اطلاعات نقل و انتقالات در بازار اروپا طی 5 سال اخیر نگاهی بیندازیم، متوجه می‌شویم که بارسلونا از لحاظ درآمدزایی در رتبه 17 قرار دارد. کاتالان‌ها به لطف فروش بازیکنانی مانند الکسیس سانچز (42.5 میلیون یورو)، سسک فابرگاس (33 میلیون یورو) و پدرو (27 میلیون یورو) 205.65 میلیون یورو درآمد داشته‌اند.

باید بارسا را از باشگاه‌های پرفروشی مانند پورتو، بنفیکا یا اودینزه دور بدانیم. این باشگاه‌ها بازیکنان را با قیمت پایین جذب می‌کنند و پس از 3-2 سال آن‌ها با قیمتی بالاتر به فروش می‌رسانند و نامشان در بین 10 تیم برتر دیده می‌شود. تیم‌هایی مانند رم، موناکو یا اینتر نیز از 250 میلیون یورو عبور کرده‌اند؛ زیرا ساختار و اساس این باشگاه‌ها دستخوش تغییر و تحول شده و آن‌ها مجبور شدند تعدادی از بازیکنان برجسته خود را به فروش برسانند.

بارسلونا در مقایسه با باشگاه‌های بزرگ مانند رئال مادرید - که با 281.35 میلیون یورو درآمد در رتبه هشتم قرار دارد - شکست خورده است. این باشگاه مادریدی به لطف انتقال بازیکنانی مانند دی ماریا (74 میلیون یورو) یا اوزیل (45 میلیون یورو) پول زیادی به دست آورده است. چلسی نیز نقل و انتقالات زیادی داشته و با 368.97 میلیون یورو رتبه چهارم را به خود اختصاص داده است. بارسا به مراتب نتایج بهتری نسبت به باشگاه‌های بزرگی مانند منچستر یونایتد، منچستر سیتی یا آرسنال که مبالغ زیادی را صرف خرید بازیکن کرده‌اند، به دست آورده است. جالب است بدانید که بایرن مونیخ با 127.20 میلیون یورو در رتبه 34ام جای گرفته است.

بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که بارسلونا به عنوان یک باشگاه "فروشنده" شناخته نمی‌شود اما در مقایسه با سایر تیم‌های اروپایی نیز عملکرد چندان ضعیفی نداشته است. علاوه بر این، به یاد داشته باشید بیشتر بازیکنان به این خاطر بارسلونا را ترک کردند که یا از ابتدا در ترکیب اصلی قرار نمی‌گرفتند (پدرو، سسک، توره یا الکسیس) و یا سال‌های پایانی فوتبال حرفه‌ای خود را پشت سر می‌گذاشتند (ویا، والدس، آبیدال، ژاوی یا پویول) یا جوان و جویای نام بودند و به دنبال فرصت بیشتر برای بازی کردن می‌گشتند (بارترا، تیاگو، ساندرو یا دلوفئو)