منبع: سایت گل
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

بارسا قصد داشت در ایده آل‌ترین حالت ممکن، هر دو دروازبان سطح بالای خود را حفظ کند، اما در حالی که هم براوو و هم تراشتگن می‌خواهند انتخاب اول باشند، فروش قریب الوقوع براوو به منچستر سیتی، منطقی است.

این لحظه، اجتناب ناپذیر بود و باید از راه می‌رسید. وقتی بارسلونا کلودیو براوو و مارک آندره تراشتگن را در تابستان 2014 به عنوان جانشین ویکتور والدز به نیوکمپ آورد، مرد شیلیایی مهره‌ای با تجربه بود و مرد آلمانی، مهره‌ای برای آینده. بنابراین اینکه براوو اجازه خروج را دریافت می‌کند، به این معناست که همه چیز دارد طبق نقشه پیش می‌رود.

براوو دقیقاً همان چیزی بود که آبی و اناری‌ها امیدوار بودند که باشد. او که چند سالی را در رئال سوسیداد سپری کرده بود، به نیوکمپ آمد و تجربه را در نخستین فصل حضور لوییز انریکه در لالیگا، به دروازه این تیم اضافه کرد، در حالی که تراشتگن این وظیفه را در لیگ قهرمانان و کوپا دل ری به عهده داشت. در پایان، بارسا همه جام‌ها را در آن فصل برد و هر دو دروازبان، سطحی فوق‌العاده داشتند.

در دومین فصل حضورش در بارسا، مرد شیلیایی بعد از یک ماه سخت که دروازه بارسا با حضور تراشتگن تجربه کرد، باز هم دروازبان ثابت این تیم شد. خط دفاع بارسا متزلزل بود و او بار دیگر نقش حیاتی خود را اثبات کرد. درست مانند فصل پیشین، براوو در لیگ انتخاب اول بود و تراشتگن در جام‌ها درون دروازه قرار می‌گرفت. در پایان، باز هم این انتخاب جواب داد و بارسا قهرمانی لیگ را یک بار دیگر به دست آورد.

اما هر دو دروازبان، زمان بیشتری می‌خواستند. هیچ دروازبان بزرگی حاضر به پذیرش یک نقش پاره وقت نیست - حتی در باشگاه بزرگی مانند بارسلونا - و پس از تکرار عنوان قهرمانی در کوپا آمریکا، براوو با یک درخواست به نیوکمپ بازگشت: او می‌خواست که آغازگر محض باشد. تراشتگن هم پس از بازگشت از یورو 2016 که در آن در تمام بازی‌ها ذخیره نویر بود، با درخواستی مشابه بازگشت. بنابراین بارسا باید یکی را انتخاب می‌کرد.

به ترتیب از بالا: تعداد بازی / دقایق بازی / گل‌های دریافتی / دقت پاس / قهرمانی

در نخستین کنفرانس مطبوعاتی‌اش در فصل جدید، لوییز انریکه اظهار داشت که از حضور هر دو دروازبان سطح اولش خوشحال است و می‌خواهد که هر دوی آن‌ها را در کنار دروازبان سوم تیم، جوردی ماسیپ، در بارسا ببیند. و خب، این واضح است: هر سرمربی‌ای می‌خواهد که بهترین گزینه‌های ممکن را در اختیار داشته باشد.

در همین میان، گمانه زنی‌هایی به وجود آمد که بارسا ممکن است یکی از دو دروازبان خود را به تیم دیگری بفروشد، اما باشگاه سکوت کرد. اگر آن‌ها اظهار می‌داشتند که مایل به فروش یکی از دروازبان‌ها هستند، قیمت هر دو دروازبان بلافاصله با افت مواجه می‌شد - بنابراین نیازی به صحبت در این باره نبود.

تراشتگن در حال حاضر مصدوم است و تا دو-سه هفته آینده نمی‌تواند به میادین بازگردد، بنابراین فروش براوو به منچستر سیتی در همین لحظه، کمی دور از ذهن است. مرد شیلیایی احتمالاً، در حالی که به او در باشگاه نیاز است، به منچستر سیتی خواهد رفت و این می‌تواند گزینه بهتری برای بارسا باشد، تا اینکه او را در باشگاه نگه دارند و هنگام بازگشت دروازبان آلمانی، مشکلی تازه برای آن‌ها به وجود بیاید.

لوییز انریکه به ماسیپ اعتماد دارد و در صورت لزوم، او می‌تواند تا زمان بازگشت تراشتگن، از دروازه بارسا محافظت کند. گزینه خرید یک دروازبان دیگر هم وجود دارد، و در این صورت، دیگو آلوز، دروازبان با تجربه والنسیا، گزینه اول است. او سابقه سال‌ها حضور در لالیگا را دارد و متخصص گرفتن ضربات پنالتی است، و مهمتر از همه، انتظار ندارد که در همه بازی‌ها آغازگر باشد. او می‌تواند یک جانشین ایده آل برای تراشتگن باشد.

براوو مهره فوق‌العاده‌ای برای بارسا بوده است، اما زمان فروش، همین حالاست. قیمت او 25 میلیون یورو است، که برای یک دروازبان قیمت نسبتاً بالایی محسوب می‌شود، به علاوه این نکته که او با قیمتی کمتر از نصف این مبلغ به بارسا آمده بود (12 میلیون یورو). همچنین پس از جدایی ناگهانی یکی از اسطوره‌های باشگاه، ویکتور والدز، او به خوبی به حفاظت از دروازه بارسا پرداخت و به نوعی این باشگاه به هیچ وجه جای خالی والدز را احساس نکرد.

در این میان، تراشتگن در آینده‌ای نزدیک به یکی از بهترین دروازبان‌های دنیا تبدیل خواهد شد، و احتمالاً بهترین‌شان. با 24 سال سن، مرد آلمانی آینده بارسا و نیوکمپ است، و براوو حالا گذشته آن است. اگرچه لوییز انریکه ترجیح می‌دهد که دروازبان شیلیایی را برای یک فصل بیشتر نگه دارد، این لحظه از همان روزی که این دروازبان‌ها خریداری شدند، بخشی از نقشه بوده است - و تغییر از والدز به براوو به تراشتگن، طبق نقشه، به تکامل رسیده است.