منبع: سایت رسمی یوفا
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

در دیدار فینال جام برندگان اروپای سال 1997، بارسلونا مقابل پاریس سنت ژرمن قرار گرفت، و با درخشش رونالدوی برزیلی که تک گل بازی را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند، عنوان قهرمانی را بدست آورد. این گل رونالدو، یکی از 47 گلی بود که او در 49 بازی آن فصل با پیراهن بارسلونا وارد دروازه حریفان کرد. تقریباً دو دهه از آن روز گذشته و حالا دو تن از بازیکنان آن تیم، به عنوان سرمربی در لیگ قهرمانان اروپا با هم مصاف خواهند داد.

1. رونالدو

برنده دو توپ طلا، که به 'Il Fenomeno' (پدیده) معروف بود، در 98 بازی ملی به همراه تیم ملی برزیل، 62 گل به ثمر رساند و با تیم‌های پی اس وی، بارسلونا، اینتر، رئال مادرید و میلان، در اروپا درخشید. در دوران حضورش در مادرید، پس از هت تریکی که در ورزشگاه الدترافورد کامل کرد، توسط هواداران این تیم به شدت مورد تشویق قرار گرفت. او در سال 2011 کفش‌هایش را آویخت و حالا با 40 سال سن، به صورت مشترک یک کمپانی مارکتینگ ورزشی را مدیریت می‌کند و سهامی در تیم فوتبال باشگاه فورت لادردیل استرایکرز آمریکا نیز دارد.

2. ایوان د لا پنیا

هافبک خوش نقش، هنگامی که این جام را به همراه بارسا بالای سر برد، تنها 21 سال سن داشت، اما او فصل بعد نیوکمپ را به مقصد لاتزیو ترک کرد، جایی که او دوباره این جام را در سال 1999 بدست آورد و همچنین مصدومیت شدیدی از ناحیه زانو پیدا کرد. پس از بازی به طور قرضی در مارسی و بارسلونا، او 9 فصل را در اسپانیول سپری کرد که طی این سال‌ها یک بار قهرمان جام حذفی شد و یک بار هم به فینال جام یوفا رسید؛ در نهایت هم در سال 2011 کفش‌هایش را آویخت. او پس از آن مدت کوتاهی دستیار لوییز انریکه در آس رم بود و در حال حاضر به عنوان مدیربرنامه بازیکنان فوتبال در بارسلونا مشغول به کار است.

3. سرجی

مدافع چپ قابل اتکای اسپانیایی، چهار تورنومنت بزرگ را به همراه تیم ملی کشورش تجربه کرد و پیش از پیوستن به اتلتیکو در پایان دوران بازیگری‌اش، 9 فصل پیراهن بارسا را می‌پوشید. پس از پایان دوران بازیگری‌اش، به مربیگری رو آورد و ابتدا کار خود را از تیم‌های پایه بارسلونا آغاز کرد. سپس به سرمربیگری رکرتیوو هوئلوا و پس از آن آلمریا نیز منصوب شد. او در حال حاضر کارشناس یک برنامه تلویزیونی کاتالونیاست.

4. آلبرت فرر

در کنار جوزپ گواردیولا و هیروستو استویچکف، تنها اعضای تیم رویایی سال 1992 که قهرمانی اروپا را بدست آورد بودند که جام برندگان 1997 را هم بدست آوردند. «چاپی» همچنین در یک دهه پرافتخار به همراه تیم محل تولدش، پنج قهرمانی لالیگا، دو قهرمانی جام حذفی و دو قهرمانی سوپر کاپ اروپا نیز بدست آورد. او مدت زمان کوتاهی را نیز در چلسی سپری کرد و به همراه این تیم، یک سوپر کاپ اروپا و یک FA کاپ دیگر نیز بدست آورد. او در سال 2003 به دوران حرفه‌ای خود پایان داد و مدتی سرمربیگری در تیم‌های ویتس آلمان، کوردوبا و مایورکای اسپانیا را تجربه کرد. در حال حاضر او گاهی به کارشناسی فوتبال در اسپانیا و انگلستان می‌پردازد.

5. لوییز فیگو

لوییز فیگو، برنده توپ طلا در سال 2000، مرد سال فیفا در سال پس از آن، و قهرمانِ لیگ قهرمانان اروپا در 12 ماه پس از آن، در دوران بازیگری خود که از اسپورتینگ آغاز شده بود، موفقیت‌های بسیار زیادی کسب کرد. او از جمله افرادی است که هم در بارسلونا و هم در رئال مادرید، دو تیمی که دشمنی ذاتی با هم دارند، بازی کرده است و دو قهرمانی لالیگا هم با هر کدام بدست آورد. وینگر سابق تیم ملی پرتغال دوران پایانی بازیگری‌اش را در اینتر سپری کرد و از زمان پایان بازیگری‌اش در سال 2009، چندین بار در مسائل گوناگون به عنوان سفیر در سن سیرو ایفای نقش کرد.

6. جوزپ گواردیولا

«پپ» در تیم‌های پایه بارسلونا رشد کرد و پیش از اینکه در ابتدای قرن حاضر این تیم را ترک کند، شش قهرمانی لالیگا، یک قهرمانی اروپا، یک قهرمانی جام برندگان و دو قهرمانی جام حذفی با پیراهن بارسا بدست آورد. او در سال 2006 به دوران حرفه‌ای خود پایان داد و سپس تمام این عناوین را، در دوران سرمربیگری خود کمرنگ کرد! دوران چهارساله باشکوه او به عنوان سرمربی غول‌های کاتالان، با 14 جام از جمله دو قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا همراه بود. پس از دوازده ماه استراحت، او به عنوان سرمربی بایرن آغاز به کار کرد و در طول سه سال حضور در آلمان، هفت عنوان قهرمانی بدست آورد. او در حال حاضر سرمربی تیم منچستر سیتی انگلیس است.

7. لوییز انریکه

یکی دیگر از بازیکنان برجسته‌ای که تجربه حضور در رئال مادرید و بارسلونا را داشته است (سه بازیکن از مجموع 33 بازیکن در این دیدار حاضر بوده‌اند!). این هافبک گلزن، در دوران بازیگری‌اش بیش از 100 گل در رقابت‌های داخلی به ثمر رساند. او در دوران حضورش در مادرید، قهرمان لیگ و جام حذفی شد، و سپس در دوران هشت ساله‌اش در بارسلونا دو بار دیگر در هردوی این جام‌ها عنوان قهرمانی را بدست آورد. او پس از گواردیولا، سرمربیگری تیم بارسای بی‌را برعهده گرفت و پس حضور روی نیمکت آس رم و سلتاویگو، بازگشتی شکوهمند و قهرمانانه در سال 2014 به بارسلونا داشت.

8. آبلاردو

مرد متولد خیخون، اکثر دوران بازیگری‌اش به عنوان مدافع میانی را در بارسلونا سپری کرد. پس از پایان دوران بازیگری‌اش در آلاوز، به شهر محل تولدش بازگشت و کار مربیگری را در تیم خیخون پیش گرفت. او در این تیم ابتدا دستیار، سپس سرمربی تیم بی‌و از سال 2014، سرمربی تیم نخست بوده است. او در نخستین فصل حضورش روی نیمکت، خیخون را به سطح اول فوتبال اسپانیا بازگرداند و پس از آن موفق به نگه داشتن تیم در لیگ دسته اول شد. او دوستی نزدیکی با لوییز انریکه، هم‌تیمی‌اش در خیخون و بارسلونا، دارد.

9. فرناندو کوتو

کوتو، نخستین فوتبالیست پرتغالی که به رکورد صد بازی ملی با پیراهن تیم ملی این کشور رسید، یک هافبک بسیار موفق بود که جام‌های متعددی را در پرتغال، ایتالیا و اسپانیا بدست آورد. او که محصول آکادمی پورتو بود، در فصل 1994/95 جام یوفا را به همراه پارما بدست آورد و یک فصل بعد، قهرمان جام برندگان به همراه لاتزیو شد. اگرچه او در سطح ملی افتخاری کسب نکرد و با انجام 110 بازی ملی، پس از شکست پرتغال در فینال یورو 2004 (که به طور کامل روی نیمکت بود)، از بازی‌های ملی خداحافظی کرد. او از آن زمان به عنوان مدیر ورزشی و دستیار مربی در براگا مشغول به کار است.

10. ویتور بایا

این دروازبان در طول 18 سال حضور حرفه‌ای در سطح اول فوتبال دنیا، 31 مدال قهرمانی بدست آورد، اما بزرگترین آن‌ها قهرمانی به همراه پورتو در اروپا زیر نظر خوزه مورینیو در سال 2004 بود. او در دو دوره حضورش در پورتو، که به دلیل انتقال دو سال و نیمه‌اش به بارسلونا، به دو قسمت تقسیم شده است، 406 بار با پیراهن این تیم به میدان رفت. او ده قهرمانی لیگ، پنج قهرمانی جام حذفی و هشت سوپر کاپ پرتغال را بدست آورد. بایا در سال 2007 دستکش‌هایش را آویخت و در حال حاضر یک کارشناس تلویزیونی است.

11. گئورگی پوپسکو

پوپسکو در طول 20 سال بازیگری حرفه‌ای فوتبال، 115 بازی به همراه تیم ملی رومانی انجام داد که تنها دورینل موتینیو و برادرزنش، گئورگی حاجی، را بالاتر از خود در تعداد بازی‌های ملی انجام شده به همراه تیم ملی رومانی می‌بیند. پوپسکو عناوین متعددی در استوا، پی اس وی، بارسلونا و گالا (که پنالتی قهرمانی در جام یوفا در سال 2000 را به ثمر رساند)، بدست آورد. او که در سه جام جهانی و دو یورو هم حضور داشت، در نهایت در سال 2003 از فوتبال خداحافظی کرد. او پس از آن به عنوان مدیربرنامه و مشاور مشغول به کار شد تا اینکه در سال 2014 به فرار مالیاتی و فساد مالی متهم گشت.