منبع: Grup14
مترجم: مبینا پولایی / FCBarcelona.ir

بهترین ترکیب

مارک آندره تراشتگن - سرخی روبرتو، ماسکرانو، پیکه، جوردی آلبا - بوسکتس، اینیستا، آندره گومز - نیمار، مسی، سوارز؛ بعد از کسب سه گانه، بارسلونا همواره یک تیم ثابت برای بازی‌های بزرگ خود تعیین کرد اما این ترکیب ثابت، در سال 2016، برای اولین بار تغییراتی داشت. تراشتگن جایگزین براوویی شد که به انگلیس رفت و سرجی روبرتو، با خروج دنی آلوز، به مدافع راست اصلی تیم بدل شد. آندره گومز نیز جایگزین ایوان راکیتیچ در خط میانی شد. با پیشرفت روز افزون اومتیتی و دنیس سوارز، در سال 2017، شاهد تغییرات بیشتری در این تیم خواهیم بود.

بهترین بازیکن

شکی در این نیست که لئو مسی، بهترین بازیکن کاتالان‌ها است؛ با توجه به جاه طلبی این مرد آرژانتینی، گزینه دیگری برای این انتخاب نخواهیم داشت.

بهترین سرمربی

با توجه به اینکه بارسلونا طی دو سال گذشته، تنها یک سرمربی به خود دیده است، راهی جز انتخاب لوئیز انریکه نخواهیم داشت. هر چند دلایل زیادی نیز برای انتخاب او به عنوان "بهترین" وجود دارد؛ لوچو علاوه بر به ارمغان آوردن دومین سه گانه برای باشگاه، طی 2 فصل و نیم حضور در جمع آبی و اناری‌ها (به عنوان سرمربی)، مجموعا 8 جام قهرمانی برای این تیم کسب کرده است. حتی اگر این قهرمانی‌ها نیز دلیل قانع کننده‌ای برایتان نباشد، باید گفت نهایتاً تغییرات کلیدی‌ای که او در ماه دسامبر در تیم ایجاد کرد، مهم‌ترین دلیل این انتخاب است.

بهترین لحظه

جوردی آلبا بدترین دوران خود را در بارسلونا پشت سر می‌گذاشت، و بارسا در برابر سویایی که تازه قهرمان لیگ اروپا شده بود، با یک بازیکن کمتر به دشواری افتاده بود. آنجا بود که بار دیگر مسی ظاهر شد و با یک پاس خارق العاده آلبا را در موقعیت طلایی قرار داد و این بازیکن سابق والنسیا، توپ را به تور دروازه چسباند تا بارسا جامی را بدست آورد که خیلی‌ها پس از اخراج ماسکرانو از آن ناامید شده بودند. این گل ارزش انتخاب به عنوان بهترین لحظه سال را داشت، چرا که هواداران را از شدت شادی به آسمان فرستاد!

بهترین بازی

فینال جام حذفی اسپانیا مقابل سویا، از همان ابتدا یک مبارزه سخت بود. در نیمه اول، بدشانسی‌ها، یکی پس از دیگری گریبان بارسا می‌گرفتند؛ گویی تمام کائنات دست به دست هم داده بودند تا این قهرمانی نصیب بارسا نشود. با اینکه ماسکرانو با انجام یک اشتباه بزرگ، توسط داور اخراج و به دنبال او سوارز مصدوم شد تا کار برای بارسای انریکه دشوار‌تر شود، اما در سوی دیگر تراشتگن، با ارائه یکی از بهترین مهارهای دوران بازیگری خود، امید را برای آبی و اناری‌ها، تا نیمه دوم نگه داشت.

تمام بازیکنان، در کنار آموزش‌ها و سفارشات لوئیز انریکه بین دو نیمه، و نیز پلن دقیق مرد آستوریایی، برخواستند و اجازه ندادند این جام از چنگشان خارج شود. علاوه بر نمایش درخشان اینیستا - خصوصا دریبل زنی به یادماندنی‌اش در این دیدار - که موجب شد بار دیگری خود را به جهان فوتبال اثبات کند، در دقایق اضافه ناجی همیشگی آبی و اناری‌ها، با ارسال دو پاس گل دیدنی برای جوردی آلبا و نیمار، کار را تمام کرد و نهایتاً بارسا به پیروزی و به تبع، قهرمانی رسید.

بدترین روزها

یقیناً هیچ یک از هواداران بارسا آن حذف ناعادلانه از لیگ قهرمانان اروپا را فراموش نخواهند کرد؛ عقب‌تر برویم، چه کسی باور می‌کرد بارسایی که یک نوار باورنکردنی از شکست ناپذیری را به ثبت رسانده بود، بعد از تساوی مقابل ویارئال، با شکست در ال کلاسیکو مواجه شود و به دنبال آن، حذف از لیگ قهرمانان را تجربه کند؟ هر چند تلخی همه آنها با نمایش درخشان مردان لوئیز انریکه در ماه آوریل (پیروزی‌های پر گل مقابل تیم‌های دیپورتیوو، اسپورتینگ، گرانادا و ...) به شیرینی تبدیل شد اما به هیچ وجه نمی‌توان چنین خاطره تلخی را به فراموشی سپرد.

اسطوره سال

باز هم نامی جز لئو نمی‌توان بر زبان آورد؛ کسی که بارها بارسا را از تاریکی‌ها به سوی روشنایی‌ها سوق داده است، کسی طی این 12 ماه، در به ثمر رسیدن 70 گل نقش مستقیم (پاس گل و گل) داشت و با ارائه بهترین عملکردهای خود در ورزشگاه‌های مهمی چون سانچز پیزخوان و مستایا، شانس قهرمانی در لالیگا را مسجل کرد. قطعا این مرد آرژانتینی می‌تواند در سال 2017 کسب جام‌های بسیاری را برای هم‌تیمی‌های خود قطعی کند.

گربه سیاه!

بد شانسی! شاید عجیب باشد که چیزی انقدر انتزاعی را سرزنش کنیم، اما راه دیگری برای گفتنش نیست! بارسا در این سال، هر دو باشگاه مادریدی را در نیوکمپ دوبار زمین گیر کرد، اما اسیر معدود لحظات بدشگون شد و تمرکزش را از دست داد. از آن نیمه دوم کابوس وار در لیگ قهرمانان که بارسا می‌توانست 5 گل به تیم سیمئونه بزند گرفته تا آن ضربه سر لحظات پایانی راموس در نیوکمپ برای تیمی که نتوانسته بود حتی یک موقعیت جدی روی دروازه بارسا خلق کند! البته که این بخشی از فوتبال است، اما وقتی به گذشته نگاه می‌کنیم، بسیار سخت است که بابت این فرصتهای از دست رفته در اثر بدشانسی تاسف نخوریم!