منبع: سایت رسمی باشگاه
مترجم: مبینا پولایی / FCBarcelona.ir

آندرس اینیستا، کسی که از لاماسیا، همواره یک الگوی فوتبالی معرفی شده و DNA بارسا در خونش است؛ او اکنون بهترین دوران زندگی حرفه‌ای خود را می‌گذراند و اخیرا 20امین سالگرد حضورش در این باشگاه را جشن گرفته است. در ادامه می‌توانید مصاحبه این مرد 32 ساله با روزنامه بارسا را مطالعه کنید.

در کتاب خود، با عنوان بازی زندگی من، توضیح دادید که روزی که به لاماسیا فرستاده شدید، بدترین روز دوران حضورتان در بارسا بوده است.

واقعا برایم سخت بود که در آن سن کم از خانواده‌ام جدا شوم، با توجه به شرایط زندگی‌ای که در شهر خودم داشتم و همه عزیزانم در کنارم بودند. ترک کردن آنها واقعا کار دشواری بود و من آن روز، یکی از بدترین روزهای عمرم را تجربه کردم.

بهترین خاطره شما از دوران حضور در لاماسیا؟

بهترینش دیدن چیزی است که الان هستم. نمی‌توانم تنها یک لحظه را انتخاب کنم ... اگر چه حقیقتا روزی که اولین بازی خود را برای تیم اصلی انجام دادم، مهم‌ترین روز زندگی‌ام بود زیرا بعد از سال‌ها دنبال کردن این رویا، در نهایت به حقیقت پیوست.

شما گفته‌اید آمدن به لاماسیا، مهم‌ترین اتفاقی است که تاکنون برایتان رخ داده است.

سال‌هایی که در لاماسیا زندگی کردم و در این باشگاه رشد کردم، مرا به چیزی که اکنون هستم تبدیل کرده است.

چگونه پدر و مادر شما راضی شدند که شما به اینجا بیایید؟

من با موافقت آنها این تصمیم را گرفتم. با توجه به اینکه تنها 12 سال داشتم، آنها می‌توانستند مخالفت کنند. اما قرار بود من به جای بهتری بیایم، به باشگاهی که به من این فرصت را می‌داد که به عنوان یک بازیکن و از لحاظ شخصیتی رشد کنم. من فکر می‌کنم [در آن زمان] پدر و مادرم به من به عنوان کودک مسئولیت پذیری که می‌داند چه خواسته‌ای دارد، نگاه می‌کردند. به نظر من این در تصمیم‌گیری ما بسیار مهم بود.

اگر در فوئنتئالبییا می‌ماندید، چه کار می‌کردید؟

خانواده و زندگی عادی خود را داشتم. مانند بقیه مدرسه‌ام نزدیک خانه بود اما برای رفتن به دانشگاه باید به آلباسته یا جایی دور‌تر از آن می‌رفتم.

اصولی در زندگی شما وجود دارند. آیا یکی از آنها این است که در بارسا بازنشسته می‌شوید؟

بیاید امیدوار باشیم که اینطور باشد.

آیا اینکه تمام دوران بازیگری خود را در یک باشگاه گذرانده‌اید، برایتان یک افتخار محسوب می‌شود یا خیر؟

این آرزوی من بوده است؛ زمانی که شما از نو آغاز می‌کنید و همه چیز جدید است، نمی‌دانید چه اتفاقاتی ممکن است رخ دهد اما چیز مهم تری هست و آن اینکه شما همواره امیدوارید در اینجا بازنشسته شوید. زمانی که من به بارسلون آمدم و هنوز موفقیتی کسب نکرده بودم، از شرایط راضی نبودم و هدفم رسیدن به آن (موفقیت) بود. البته لحظات سختی داشتم، زمانی که می‌دیدم تنها با 10 دقیقه بازی کردن در اینجا خوشحال می‌شوم، در حالی که می‌توانستم با رفتن به یک تیم دیگر فرصت بیشتری برای بازی کردن داشته باشم و به چیزهای بیشتری برسم.

شما اکنون 32 سال دارید و جایگاه کاری‌تان در موقعیت مطلوبی قرار دارد اما شما بخش زیادی از دوران بازیگری خود را پشت سر گذاشته‌اید؛ آیا تا کنون به این فکر کرده‌اید که زندگی‌تان بعد از پایان دوران فوتبالی، چگونه خواهد شد؟

خیر، به آن فکر نکردم. در زندگی ممکن است یک روز طوری برایتان رقم بخورد که با روز دیگر متفاوت است. اما من اکنون تنها به کاری که انجام می‌دهم فکر می‌کنم. این را می‌دانم که اگر این راه یا هر راه دیگری را در پیش بگیرم، مرتبط با فوتبال خواهد بود.

دوست دارید در بارسا بازنشسته شوید؟

بله البته! هر چند آینده در مورد آن تصمیم خواهد گرفت. من در موقعیتی نیستم که بتوانم درباره آن نظر قطعی دهم، اما می‌خواهم با بارسا بمانم. بیایید امیدوار باشیم این اتفاق رخ دهد.

آیا چیزی درباره پروژه «ماسیا 360» می‌دانید؟ نظرتان چیست؟

من فکر می‌کنم این یک پروژه بلند پروازانه، جذاب و با کیفیت است که منجر به اتفاقات مهمی در تمام سطوح می‌شود؛ نه تنها برای کسانی که عمیقا با باشگاه ارتباط دارند، بلکه حتی برای هر کسی که از برابر آن عبور می‌کند. این فرصتی است که یک نفر بتواند در طول زندگی‌اش در چیزهای مهمی سهیم باشد. چنین پروژه‌هایی این باشگاه را از اینی که هست هم بزرگتر خواهند کرد.

به پدر و مادرهایی که فرزندان خود را به بارسا می‌آورند چه توصیه‌ای می‌کنید؟

نگران نبوده و مطمئن باشند که بهترین تصمیم را گرفته‌اند. جهان تغییر کرده و لاماسیا نیز بازتابی از آن است، لذا مدیریت آن کار آسانی نیست. به همین دلیل این واقعا مهم است که بچه‌ها و والدینشان از نگرش درستی برخوردار باشند. بی‌شک کسانی که در اینجا کار می‌کنند، نسبت به نوع و اهمیت کار خود آگاهی کامل دارند و این به پیشبرد اهداف آنها کمک شایانی می‌کند اما به نظر من سبک نگرش خانواده‌ها بسیار مهم است.