منبع: Grup14
مترجم: مبینا پولایی / FCBarcelona.ir

اما فاصله بین جایگاه ششم (576 گل) این جدول تا رده پنجم (735 گل) آن، بسیار زیاد است. ما بررسی کرده‌ایم که هر کدام از برترین گلزنان، در دوره‌های مختلف، بعد از 30 سالگی، چگونه روند گلزنی‌های خود را حفظ کرده‌اند. دانستن اینکه بازیکنان سابق و معاصر بعد از ورود به دهه سوم زندگی‌شان چگونه عمل کرده‌اند، مطمئنا به رسیدن به پاسخ این سوال که آیا زدن 735 گل برای مسی امکان پذیر است یا خیر، کمک می‌کند.

به ترتیب از چپ: بازیکن | مجموع گل‌ها | سن | پیش از سی سالگی | پس از سی سالگی | تفاوت

روماریو تنها بازیکنی است که بیش از 700 گل به ثمر رسانده و حتی بعد از 30 سالگی، میزان گلزنی‌هایش (18 درصد) افزایش یافت. در حقیقت در دنیای فوتبال بازیکنی نبوده که بیش از 500 گل به ثمر رسانده باشد و در عین حال بعد از ورود به دهه سوم زندگی‌اش، روند گلزنی‌های خود را بهتر از قبل کرده باشد؛ این چیزی است که روماریو را عجیب‌تر می‌کند.

اما از سویی دیگر پله بعد از 30 ساله شدن، 60 درصد کمتر از قبل گلزنی کرد و مولر 24 درصد کمتر؛ اگر چه با 735 گل زده، پنجمین گلزن برتر تاریخ فوتبال جهان است. توانایی گلزنی پوشکاش، هوگو سانچز و دی استفانو نیز، بعد 30 سالگی‌شان، تقلیل یافت. اما این مطلب در مورد اوزه بیو و زیکو صدق نمی‌کند.

بازیکنی مانند مسی که پیش از 30 سالگی، بیش از 500 گل به ثمر رسانده است، در بهترین سناریوی ممکن می‌تواند مانند اوزه بیو، 18 درصد میزان گلزنی‌های خود را افزایش داده، که بر این اساس، تعداد گل‌هایش به بیش از 1180 می‌رسد. اتفاقی که شاید چندان منطقی و قابل اطمینان نباشد. اما اگر مسی، در بدترین شرایط، اتفاقی مانند آنچه برای پله افتاد، را تجربه کند (60 درصد کاهش روند گلزنی) به بیش از 710 گل زده می‌رسد، که او را به رده پنجم لیست برترین گلزنان نمی‌رساند.

در مقایسه‌ای معقول‌تر، اگر مسی در 30 سالگی خود 48 درصد کمتر از 20 سالگی‌اش گلزنی کند، درست مانند اوزه بیو، او به بیش از 770 گل می‌رسد که نه تنها او را در رده پنجم قرار می‌دهد، حتی می‌تواند از سد روماریو بگذرد، و تنها بیسان را جلوتر از خود ببیند.

با نظر به اینکه لیونل مسی در سن 29 سالگی، گل‌های زیادی به ثمر رسانده است و نیز بررسی عملکرد برترین گلزنان تاریخ بعد از ورود به دهه سوم زندگی‌شان، به راحتی می‌توان گفت او پیش از خداحافظی، حداقل 700 گل به ثمر خواهد رساند؛ البته رسیدن به رکورد 800 گل زده نیز چندان دور از ذهن نیست.

نکات قابل توجه

حقایقی در مورد سایر بازیکنان برتر تاریخ - به غیر از لئو مسی - وجود دارد، که در اینجا آنها را خواهید خواند.

• بیشترین رکود گلزنی بعد از سی سالگی: پله (60٪)، مارادونا (52٪)، اوزه بیو (48٪)، کرایف (46٪)، شوچنکو (46٪) و رونالدو نازاریو (33٪).


• مارادونا به وضوح، بیشتر به حواشی فوتبال توجه داشت و پس از 30 سالگی، علایقش به خارج از زمین بازی تخصیص یافت.


• اوزه بیو بازیکنی بود که به شدت به سرعت و قدرتش تکیه می‌کرد، لذا کاهش میزان گلزنی‌هایش بعد از 32 سالگی، چندان عجیب به نظر نمی‌رسد.


• کرایف بازیکن سبک وزنی بود و با افزایش سن، ضعیف‌تر شد و همین امر به روند کلی بازی‌اش لطمه زد.


• شوچنکو، درست مانند اوزه بیو، به تدریج قدرت جسمانی‌اش کاهش یافت.


• بعد از عمل دوم تاندون زانویش، رونالدو نازاریو دیگر مثل قبل نشد، و آخرین دوران فوق‌العاده او به عنوان یک فوتبالیست، به جام جهانی 2002 باز می‌گردد.


• بیشترین پیشرفت در روند گلزنی پس از سی سالگی: دی ناتال و زلاتان (90٪)، کین (51٪)، آدوریز (60٪) و پیزارو (34٪).


• فرصتی که زلاتان در لیگ 1 پیدا کرد، به رکورد گلزنی‌هایش کمک شایانی کرد اما میراث او را کاهش نداد.


• دی ناتال باورنکردنی بود. علی رغم این که در یکی از سخت‌ترین لیگ‌های این سیاره خاکی بازی می‌کرد، بعد از ورود به دهه سوم زندگی‌اش، 90 درصد بیشتر از قبل گل زد.


• کین از بازی در MLS (لیگ برتر فوتبال آمریکا) لذت می‌برد، در حالی که آدوریز پس از پیوستن به اتلتیک بیلبائو به مهاجمی ترسناک تبدیل شد و پیزارو بارها و بارها ثابت کرده که چرا او یکی از بازیکنان مورد علاقه بوندسلیگا بوده است.


• میزان گلزنی‌های بازیکنانی مانند هانری، رائول، دیوید ویا و نیستلروی 15 الی 20 درصد کاهش یافت، که در کل نتیجه بدی نیست. همه آنها قبل از 30 سالگی حدود 350 گل به ثمر رسانده بودند و چنین افت کوچکی واقعاً قابل قبول است.


• لارسن، زلاتان، کین، دل پیرو، دروگبا، پیزارو، لوکا تونی، توتی، دی ناتال و آدوریز بعد از ورود به دهه سوم زندگی‌شان، بیشتر گلزنی کردند و اتوئو، فورلان و کلوزه رکود در گلزنی را تجربه کردند.