منبع: سایت گل
مترجمین: فاطمه ایران پور و ماهان مولائی / FCBarcelona.ir

بارسلونا علی رغم جذب بازیکنانی که در دوران خود، ستاره‌های فوق‌العاده‌ای به شمار می‌رفتند - کسانی مانند یوهان کرایف، رونالدوی اورجینال، ریوالدو، رونالدینیو و ساموئل اتوئو که همگی موفقیت‌های منحصر به فردی داشتند (و این روند با بازیکنانی چون نیمار و لوئیز سوارز که از نمونه‌های اخیر آن هستند، ادامه یافته است)، اما تعدادی بازیکن ناموفق نیز در طول سالیان گذشته خریداری کرده است.

آبی و اناری‌ها هم اکنون برای تشکیل ترکیب تیم خود در فصل 2017/18 در تلاش‌اند؛ اگرچه تاکنون، تنها موفق به خرید جرارد دلوفئو شده‌اند و سرمربی جدید تیم، ارنستو والورده، حداقل دو بازیکن جدید دیگر برای تیم خود می‌خواهد. در میان این جنجال‌های نقل و انتقالاتی، نگاهی خواهیم انداخت به بدترین خریدهایی که بارسا تا به حال انجام داده است...

این بازیکن عضو تیم ملی نیجریه بود که در جام جهانی 1994 شرکت کرد. امانوئل آمونیکه پس از آن رقابت‌ها به باشگاه کاتالانی پیوست و برای چهار سال در نیوکمپ ماند.

اگرچه، او تنها به اندازه انگشتان دست تجربه بازی بدست آورد و پس از تحمل مصدومیت جدی زانو در سال 1997، به ندرت نقشی را در تیم بر عهده گرفت. در پایان، آمونیکه پیش از اینکه در کره و اردن به دوران بازیگری خود ادامه دهد، در سال 2000 با تیم آلباسته قراردادی امضا کرد.

ویتور بایا بهترین دروازبان تاریخ پورتو محسوب می‌شود؛ اما او طی دو فصلی که بین سال‌های 1996 و 1998 عضو تیم بارسلونا بود، دوران سخت و رنج آوری را پشت سرگذاشت.

او با اعتبار فراوانی که بعد از تجربه 300 بازی در تیم پرتغالی به دست آورده بود، به نیوکمپ آمد و سرمربی آبی و اناری‌ها، بابی رابسون، او را به خوبی می‌شناخت. اما او در زمان سکانداری لوئیس فن خال، در دومین سال حضورش فهمید که دروازبان مورد علاقه این سرمربی نیست و همچنین او با خطاهای متعددی که در دوران حرفه‌ای‌اش در بارسلونا مرتکب شد، به یاد آورده می‌شود.

او در تابستان 1998 به پورتو بازگشت و با فتح تعداد زیادی از عناوین - که شامل لیگ قهرمانان اروپا زیر نظر خوزه مورینیو در فصل 2003/04 هم می‌شود - دوران حرفه‌ای خود را وداع گفت.

فیلیپ کریستانوال، خریدی 6.5 میلیون پوندی از موناکو در تابستان 2001 بود که کمترین تاثیر ممکن را در نیوکمپ و در تیمی که در دوران نوجوانی طرفدارش بود، داشت. طی دو سالی که او در بارسلونا حضور داشت، این مدافع وسط ملی‌پوش فرانسوی نتوانست خودش را به عنوان یک بازیکن ثابت در تیم اول تطبیق دهد و در سال 2003 باشگاه کاتالانی را به مقصد مارسی ترک کرد.

پس از عدم موفقیت در خودنمایی در فرانسه، خواستار انتقال به آرسنال شد؛ اما آرسن ونگر تصمیم گرفت او را به تیم خود نیاورد و درعوض او به فولهام پیوست. و علی رغم شروعی مورد قبول، او در ورزشگاه کراوان کاتیج هم حضور کمرنگی داشت و در نهایت در سال 20۰9 و در سن فقط 31 سالگی، در حالی که نتوانست باشگاه جدیدی پیدا کند، اعلام بازنشستگی کرد.

خریدی عجیب توسط بارسلونا در سال 2009، دمیترو چیگرینسکی بود؛ که تنها یک فصل را در بارسلونا گذراند و این یک اتفاق ناامید کننده برای مرد ملی‌پوش اوکراینی بود. پس از مذاکرات دشوار با تیم شاختار دونتسک، بارسا یک قرارداد 25 میلیون یورویی برای این مدافع مرکزی در تابستان سال 2009 بست و آخرین بازی او، از دست دادن سوپرکاپ اروپا در مقابل باشگاه کاتالانی بود.

اما او تنها توانست در 14 دیدار برای تیم اول بارسا حضور پیدا کند و در تابستان 2010 همزمان با ورود ساندرو راسل به عنوان مدیر عامل و اصرار او بر این که باشگاه برای پرداخت بدهی‌های باقی مانده در دوران تصدی خوان لاپورتا به پول نیاز دارد، با اینکه پپ گواردیولا خواستار حفظ این مدافع بود، دوباره با قیمت 15 میلیون یورو به شاختار فروخته شد.

داگلاس در تابستان 2014 با مبلغ 4 میلیون یورو - که حدود 1.5 میلیون یورو به عنوان پاداش را هم شامل می‌شد - به بارسا آمد اما متاسفانه این پاداش هیچ گاه پرداخت نشد. این مدافع راست برزیلی تنها هشت بار در دو فصل حضور خود در این تیم به میدان رفت و پس از شروع بد در مقابل مالاگا در لالیگا به شکل وسیعی مورد تمسخر قرارگرفت. پس از آن، او بیشتر در کوپا دل ری به کار گرفته شد.

او پس از امضای قراردادی پنج ساله، هنوز عضو بارسا محسوب می‌شود. این مدافع فصل 2016/17 را به طور قرضی در اسپورتینگ خیخون سپری کرد.

بارسا کریستف دوگاری را در یک قرارداد دوگانه که مایکل رایزیگر را هم با قیمت کلی 9 میلیون یورو شامل می‌شد، از آث میلان خریداری کرد. در حالی که این مدافع بیش از 200 بار برای باشگاه کاتالانی به میدان رفت، اما مهاجم فرانسوی تنها هفت بار برای آبی و اناری‌ها بازی کرد. دوگاری در تحت تاثیرقرار دادن لوئیس فن خال ناموفق بود و به طور کامل توسط این مرد هلندی کنار گذاشته شد. او تنها در هفت مسابقه حضور یافت و همچنین در به ثمر رساندن گل در دوران بازیگری‌اش در نیوکمپ توفیقی نیافت.

این مهاجم در تابستان سال 1998 به زادگاهش بازگشت و به تیم مارسی پیوست؛ و همچنین موفق به فتح جام جهانی با تیم ملی فرانسه در همان تابستان شد. او دوره‌ای را پیش از پایان دادن به دوران حرفه‌ای‌اش درقطر، و همچنین در تیم‌های بوردو و بیرمنگام سیتی سپری کرد.

تاریخ بارسلونا با تعدادی از مهاجمان بااستعداد و درخشان برزیلی پوشیده شده است؛ اما جیووانی نتوانست به عنوان یکی از آن داستان‌های موفقیت آمیز، همانند هم وطنانش رونالدو، ریوالدو، رونالدینیو و نیمار خود را نشان دهد.

این هافبک هجومی که به عنوان یک بازیکن تازه وارد گران قیمت از تیم کروزیرو در سال 2011 به بارسلونا آمد، موفق شد 50 بار در طول دو فصل حضور خود در این تیم، به میدان برود. اما هیچگاه به اندازه کافی خوب به نظر نرسید و در نهایت به صورت قرضی به بنفیکا رفت؛ پس از اینکه باشگاه لیسبون از پرداخت مبلغ قرارداد او سرباز زد، بطور رایگان به این تیم پیوست.

او ادامه دوران بازیگری‌اش را در تیم‌های منچسترسیتی و هال سیتی در لیگ برتر جزیره ادامه داد.

هنریکه از 2008 تا 2012 که دوران اوج بارسا با کسب 14 جام از 19 جام ممکن زیر نظر پپ گواردیولا بود، به نیمکت نشینی دائمی تبدیل شده بود. هر چند، این مدافع میانی در کسب این جام‌ها هیچ کمکی به تیم نکرد. او حتی یک بار هم در بارسا بازی نکرد و سه بار به صورت قرضی به بایر لورکوزن، راسینگ سانتاندر و پالمیراس فرستاده شد. سرانجام، پس از یک فصل حضور در ناپولی، بار دیگر به پالمیراس بازگشت.

الکس گلب نیز در تابستان 2008 به این تیم پیوست اما علی رغم اینکه در چند بازی برای تیم کاتالانی به میدان رفت، نقش پررنگی در کسب سه‌گانه آن فصل نداشت.

هافبک بلاروسی در سه فصل حضور خود در آرسنال همه را تحت تاثیر بازی خوب خود قرار داده بود اما 36 بازی وی در بارسا به‌ سرعت از یاد همه رفت و نتوانست در این مدت گلزنی کند. سپس به اشتوتگارت، بیرمنگام و ولفسبورگ قرض داده شد و در لیگ روسیه به فوتبال خود پایان داد.

کیریسون همانند هنریکه از پالمیراس به بارسلونا پیوست و درست همانند او نتوانست یک بازی هم برای تیم به میدان برود.
این خرید 14 میلیون یورویی در 2009، در همان ابتدا به بنفیکا و سپس به فیورنتینا قرض داده شد. وی در ادامه به‌ صورت قرضی به سانتوس، کروزیرو و کوریتیبا رفت.

در سال 2014 به‌ صورت بازیکن آزاد به کوریتیبا پیوست و در حال حاضر برای تیم آروکا در پرتغال به میدان می‌رود.

امانوئل پتی در آرسنال زیر نظر آرسن ونگر و در کنار پاتریک ویرا، دوران موفقی را در جمع هافبک‌های توپچی‌ها بین سال‌های 1997 تا 2000 گذراند. هرچند اوضاع در بارسلونا بر وفق مراد او نبود. این بازیکن فرانسوی سال 2000 همراه با مارک اورمارس به بارسا پیوست ولی ترک هایبری به مقصد نیوکمپ را به‌عنوان تنها حسرت فوتبالی خود یاد می‌کند و در اتوبیوگرافی خود از سرمربی وقت بارسا، لورنزو سرا فرر، انتقاد شدید کرده و نوشته است که وی حتی نمی‌دانسته که این بازیکن در چه پستی بازی می‌کند.

این انتقال پس از کسب جام جهانی و یورو همراه با تیم ملی فرانسه بود. در بارسا تنها در 38 بازی (اکثراً به‌عنوان یار تعویضی) به میدان رفت و پس از سپری کردن یک فصل در کاتالونیا به چلسی پیوست. هرچند او هیچگاه به همان بازیکن خوب گذشته تبدیل نشد.

فابیو روچمباک به‌عنوان جانشینی برای پپ گواردیولا به خدمت گرفته شد و برآورده کردن این سطح از انتظارات همیشه برای این بازیکن برزیلی دشوار بود. وی حتی به این جایگاه نزدیک هم نشد. نمایش‌های وی تاثیرگذار نبود و از لحاظ تکنیکی فرسنگ‌ها با هافبک کاتالان، که در تابستان 2001 بارسا را به مقصد برشا ترک کرد، فاصله داشت.

روچمباک یک فصل به اسپورتینگ پرتغال و سه فصل به میدلزبورو قرض داده شد و در نهایت با مبلغ 1.5 میلیون یورو در سال 2005 به این تیم پیوست.

بارسا روشتو رچبر را در تابستان 2003 به‌ عنوان بازیکن آزاد از فنرباغچه به خدمت گرفت اما این دروازبان ترک اولین بازی لالیگا را به‌دلیل اسپانیایی ضعیف خود از دست داد. وقتی از مصدومیت رهایی یافت، فرانک رایکارد ویکتور والدس را انتخاب کرده بود. پس از آن روشتو به رسانه‌ها گلایه کرد که دروازبانی به شهرت وی استحقاق حضور در ترکیب اصلی را دارد.

در حالی‌که والدس مسیر اسطوره شدن در بارسا را می‌پیمود، روشتو تنها هفت بازی پیش از پیوستن دوباره به فنرباغچه انجام داد.

در تابستان 2012 بارسال به‌ دنبال بازیکنی بود که بتواند هم در نقش هافبک دفاعی هم مدافع میانی بازی کند. پس از رد کردن قیمت درخواستی 40 میلیون یورویی اتلتیک بیلبائو برای خاوی مارتینز، الکس سانگ از آرسنال را جذب کرد.

هر چند، نمایش‌های فاجعه‌ بار این بازیکن کامرونی در خط دفاع ثابت کرد که وی برای این پست مناسب نیست و بازی او در خط میانی نیز با سبک بازی بارسا همخوانی نداشت. به‌طوری که تعدادی از بدترین بازی‌های تیم زمانی رقم خورد که این بازیکن در ترکیب بود.

پس از آن، در جشن قهرمانی لیگ، او جلو رفت تا جام قهرمانی را از کارلس پویول بگیرد، اما کاپیتان به اریک آبیدال برای بالا بردن جام قهرمانی اشاره زد. پس از دو فصل، سانگ به وستهم پیوست.

ریچارد ویشگه توسط هم‌وطن خود، یوهان کرایف در سال 1991 خریداری شد. وی هافبکی امیدبخش بود که در آژاکس پیشرفت درخشانی داشت و در تیم ملی هلند نیز حضور پیدا کرده بود.

هرچند، او نتوانست تاثیر زیادی در بارسلونا داشته باشد و در دو فصل حضورش تنها دو گل به ثمر رساند. او سپس در سال 1993 به بوردو انتقال یافت.

وی در ادامه به آژاکس پیوست و در اواخر عمر فوتبالی خود به ژاپن رفت. ویشگه 31 بازی ملی هم برای هلند انجام داد.