منبع: Squawka
مترجم: رضا خانجانی / FCBarcelona.ir

کوتینیو در فصل گذشته بازیکن بسیار تاثیرگذاری برای قرمزپوشان لیورپول بود و همچنان روند رشد خود را در جهت تبدیل شدن به یک بازیساز قابل اعتماد و بالغ ادامه می‌دهد. یورگن کلوپ از انطباق پذیری تاکتیکی این بازیکن به نحو احسن استفاده کرده و با اشاره به این که کوتینیو می‌تواند نقشی بیشتر از یک هافبک مرکزی را ایفا کند، در فصل 2016/17 از وی به عنوان بال چپ استفاده کرد که به موفقیت بزرگ این بازیکن در پست جدیدش منتهی شد.

اکنون باشگاه بارسلونا او را به عنوان یکی از اصلی‌ترین اهداف نقل و انتقالاتی‌اش در این تابستان در نظر گرفته است و ظاهرا نمایندگانی از سوی باشگاه برای صحبت با سران لیورپول و خود بازیکن در لندن حضور یافته‌اند تا گره این انتقال را باز کنند؛ انتقالی که می‌تواند 100 میلیون یورو برای کاتالان‌ها آب بخورد (لازم به ذکر است که پیشنهاد قبلی بارسا از سوی لیورپول رد شده بود).

دلایلی که می‌توان برای علاقه بارسا به جذب این بازیکن عنوان کرد، متفاوت هستند؛ دوستی کوتینیو با نیمار مشخصا خیلی مهم است اما بخش عمده این علاقه به انطباق پذیری تاکتیکی وی برمی گردد. بنابراین، این سوال مطرح می‌شود که کوتینیو دقیقا کجا باید برای بارسلونا بازی کند؟ اگر روند پیشرفت او را در لیورپول دنبال کنیم، متوجه می‌شویم که نخستین گزینه، خط میانی است.

خط میانی

نکته حائز اهمیت دیگر، پا به سن گذاشتن اندرس اینیستاست. فصل گذشته نشان داد که اینیستا دیگر قادر نیست که طی یک فصل کامل در فرم خوبی قرار داشته باشد. البته که این مسئله، ایراد اندرس نیست و گذر زمان باعث شده که روند شکست ناپذیر او در مقابل دیگر بازیکنان حرفه‌ای رو به پایان باشد.

ابتدا تصور بر این بود که آندره گومز می‌تواند این نقش را ایفا کند اما او واقعا ناامیدکننده ظاهر شده است. این پست، به طرز باورنکردنی دشوار و نیازمند مهارت بالایی است؛ زیرا یک هافبک هجومی باید بتواند قدرت حمل توپ بالایی تا محوطه جریمه داشته باشد و با پاس‌های کلیدی حریف را تحت تسلط خود در بیاورد و در کنار این‌ها، توانایی پاس دهی و کنترل بالایی داشته باشد تا بتواند از لحاظ دفاعی نیز به تیم کمک کند.

کوتینیو بازیکن بامهارتی است و در زمینه خلق موقعیت از همه هافبک‌های بارسلونا بالاتر قرار می‌گیرد. بنابراین مشخصا برای بازی در پست هافبک هجومی مشکلی نخواهد داشت اما در زمینه دفاعی مسئله کمی فرق می‌کند. کوتینیو آن طور که باید تکل‌های موفق و مشارکت در امور دفاعی ندارد و تنها حس موقعیت شناسی که باید داشته باشد - یعنی غریزه این که کدام منطقه را باید پوشش دهد - در وی وجود ندارد.

آمار و ارقام بازی کوتینیو (به همراه آنچه که از بازی او دیده ایم) نشان نمی‌دهد که وی می‌تواند به عنوان یک هافبک مرکزی بازی کند. حداقل بدون تمرینات دقیق نمی‌توان اظهار نظر کرد. همان چیزی که باعث شد هواداران از بازی آندره گومز خشمگین شوند. پس کوتینیو کجا می‌تواند بازی کند؟



تیته (سرمربی برزیل) می‌خواهد که از کوتینیو به عنوان هافبک استفاده کند اما این موضوع تنها یک بعد از بازی او را نشان می‌دهد و چیزی که بارسلونا واقعا نیاز دارد، نسخه قدیمی اندرس اینیستاست (بازیکنی مانند ژاوی هرناندز) و آن بازیکن کوتینیو نیست. به هر حال، کوتینیو می‌تواند برای بارسلونا همان بازیکنی باشد که در حال حاضر در لیورپول هست - البته با تاثیرگذاری بیشتر - و در برزیل به عنوان یک وینگر موثر بازی کند.

بال چپ

برای بازی به عنوان وینگر در بارسلونا، دو گزینه پیش روی کوتینیو قرار دارد. گزینه اول، بال چپ و گزینه دوم بال راست است. گزینه بازی به عنوان بال چپ تنها در صورتی ممکن به نظر می‌رسد که نیمار در این تابستان بارسلونا را ترک کند و به پی اس جی برود.

رفتن نیمار، فقدان فاجعه باری برای آبی و اناری‌ها خواهد بود اما کوتینیو می‌تواند این فقدان را جبران کند. وی نیروی محرکه فوق‌العاده‌ای در سمت چپ خواهد بود و بازیکنی خلاق است که هنگام خلق موقعیت می‌تواند به کار بیاید و با سرعت و بازی مستقیم خود، حملات سریعی را پی ریزی کند.

اگرچه کوتینیو اشتیاق و دامنه شوت زنی بالاتری نسبت به نیمار دارد ولی شکی نیست که در صورت خروج نیمار و بازی کردن کوتینیو به جای او، بارسلونا از کاهش شدید کیفیت دومین بازیکن برتر جهان (نیمار) رنج خواهد برد. علاوه بر این، احتمالا کوتینیو در صورت رفتن نیمار، از حضورش در میان کاتالان‌ها به اندازه کافی لذت نخواهد برد.

بال راست

همان طور که اشاره کردیم، گزینه دیگر بازی به عنوان بال راست است و با اطمینان از حضور نیمار و تداوم مثلث MSN به عنوان بازیکنان اصلی، چه تغییراتی باید اعمال شود تا وی به عنوان بال راست بازی کند؟ در اینجا با دو گزینه روبرو هستیم که آبی و اناری‌ها می‌توانند ضمن به کار گرفتن کوتینیو در سمت راست، مثلث خط حمله خود را نیز حفظ کنند.

اولین گزینه، سیستم 3-1-3-3 است که در فصل 2016/17 شاهد آن بودیم و بارسلونا طی سه هفته با استفاده از این سیستم بهترین فوتبال فصل خود را ارائه داد که برای مثال می‌توان به جبران باورنکردنی شکست 4-0 مقابل پی اس جی در لیگ قهرمانان اشاره کرد.

رافینیا در آن بازی به عنوان بال راست بازی کرد اما به طور مشخص نقطه ضعف اصلی بارسلونا بود و بازی خوبی مقابل پی اس جی انجام نداد. اکنون کوتینیو را به جای رافینیا قرار دهید. فوق‌العاده خواهد بود! به یاد بیاورید زمانی که بازیکنان پی اس جی انرژی خود را صرف مهار مسی و نیمار می‌کردند و رافینیا در نبردهای یک در مقابل یک تنها می‌شد. حال، کوتینیو را با مهارت بسیار بالاتر در نبردهای یک در مقابل یک به جای رافینیا در نظر بگیرید.

از زمان پیوستن به لیورپول، او ۹۵ سانتر موفق (سومین نفر در این آمار) و ۳۰۴ دریبل موفق (اولین نفر در این آمار) از خود ثبت کرده است. با این اوصاف، می‌توانید ببینید كه چطور او می‌تواند یك نیروی تهاجمی خطرناك باشد، حتی اگر در "قسمت ضعیف" بارسا تنها بماند. او در مصاف یك در برابر یك قرار خواهد گرفت و ضربه خود را وارد خواهد كرد و یا می‌تواند بازیکنان حریف را پراکنده کند تا فضای بیشتری برای مسی ایجاد شود.



اما ٣-۱-۳-٣ چینشی است كه برای مداوم به كار بردن خطرناك است. علاوه بر این، بارسلونا مقدار قابل توجهی پول برای خرید نلسون سمدو پرداخت کرد تا در دفاع راست بازی کند.

با این حال ۱-۳-۲-۴ قطعاً یکی از گزینه‌هایی است که در فصل پیش رو آبی و اناری‌ها از آن بهره خواهند برد. سیستمی گمشده که بارسلونا پیش از این (از فصل ۲۰۰۹/۱۰) مکرراً از آن استفاده کرده است و می‌تواند دوباره به آن رجوع کند. ارنستو والورده نیز در اتلتیک بیلبائو از آن استفاده کرد و موفق هم شد اما در نیوکمپ می‌تواند عملکرد متفاوتی داشته باشد.

با وجود ایوان راکیتیچ و سرخی روبرتو، به عنوان یک محور دو گانه، پشت سر سرخیو بوسکتس، و مسی به عنوان شماره ۱۰ تیم، سیستم بازی بارسا با توپ تقریباً می‌تواند چیزی شبیه به ۳-3-۴ باشد. بوسکتس عقب زمین می‌ماند، راکیتیچ یا روبرتو جلوتر می‌روند، در حالی که مسی به وسط می‌آید تا کنترل بازی را به دست بگیرد (و آزادانه حرکت می‌کند در حالی که تیم با سیستم 4-4-1 اطرافش است).

و کوتینیو می‌تواند راه حل خیلی خوبی برای پست بالِ راست باشد. البته جرارد دلوفئو به نیوکمپ بازگشت تا در همین پست بازی کند اما نگرشی که دارد، از او بازیکن ذخیره‌ای با بهترین کیفیت می‌سازد. بارسا به یک شروع کننده نیاز دارد و کوتینیو، با همه توانایی‌ها و پویایی‌اش، مرد مورد نظر تیم خواهد بود.

این مرد برزیلی دو دوست فوق‌العاده در رختکن بارسا دارد: نیمار و لوئیز سوارز. او با نیمار طی سال‌های اخیر آشنا شده و به واسطه لیورپول سوارز را می‌شناسد؛ زمانی که در سال ۲۰۱۳ به این تیم پیوست، سوارز قهرمان آن بود. این دو دوست می‌تواند دروازه آشنایی او با لئو مسی نیز باشند.