منبع: ESPN
مترجمین: نیما کنعانی - مبینا پولایی / FCBarcelona.ir

مسی اقرار می‌کند که یک روش ساده برای مواقعی که بازی سخت می‌شود یا از دستشان در می‌رود وجود دارد. او به دنبال آندرس اینیستا می‌گردد و به او می‌گوید: «نزدیک‌تر بیا».

چهارشنبه شب، همان موقع که رئال مادرید در سوپر کاپ اسپانیا بر بارسلونا غلبه کرد، مسی نتوانست این کار را انجام دهد - زیرا اینیستای مصدوم 600 کیلومتر با او فاصله داشت – در بازی اول لیگ که در برابر بتیس میزبان بودند نیز از حضور اینیستا محروم بود. مسی هم‌تیمی‌های مهم خود را ندید، مگر اینکه شاید آن‌ها را در جایگاه تماشاگران دیده باشد. او نه کنار سوارز – که از ناحیه زانو آسیب دیده بود – حضور داشت و نه نیماری که به پاریس سنت ژرمن رفته بود.



بعدتر از آن، ممکن است سایر بازیکنان نیز مانند او فکر کنند [که مسی تنهای تنهای تنهاست!]. طبیعی است؛ اما شاید - خاصه با این شرایط که نیمار و سوارز او را ترک کرده‌اند - نتیجه خوبی نداشته باشد. و بدتر آنکه حریفان می‌دانند اکنون کارشان راحت‌تر است، زیرا حال، MSN که باید نگرانش باشند، بی‌بال و پر شده و تنها یک عضو آن (مسی) در میدان دیده می‌شود.

این تنها مربوط به نیمار، سوارز و یا اینیستا نیست، به سایر بازیکنان هم ربط دارد. باید روش دیگری باشد. روشی کلی که تنها منحصر به یک بازی نباشد، بلکه باید راهکار عمیق تری ارائه گردد تا این مشکل حل شود.



وقتی نیمار رفت، مسی برای او یك پیام احساسی سرشار از عشق و محبت نوشت. وقتی که دنی آلوز رفت، مسی به او نیز بسیار نزدیک بود، هیچ کس بیشتر از او برای مسی پاس گل فراهم نکرده بود و سمت راست زمین برای خودش بود، راکیتیچ هم به این امر بسیار کمک می‌کرد. این منطقه از زمین در حال حاضر معمولاً خالی است.

مهندس و ایده پرداز بارسلونا، ژاوی، اقرار کرد که او در تمام بازی‌ها به دنبال فضای خالی و موقعیت برای پاس دادن بود و بیشتر از هر فرد دیگری در زمان و مکان مناسب به مسی پاس می‌داد. او از تیم رفته است و همچنین اینیستای 33 ساله که آخرین بازی‌هایش را برای تیم انجام می‌دهد. حتی ممکن است این فصل، آخرین فصل حضور او در تیم باشد و این منطقی است که ما شک داشته باشیم او چه قدر می‌تواند در طول این فصل بازی کند. فصل گذشته او تنها 13 بازی لیگ را از ابتدا شروع کرد و لوئیز انریكه تاكید داشت كه همیشه می‌خواسته با شیوه بازی دادن، از او محافظت كند، اما گاهی نمی‌توانسته این كار را انجام دهد.



حال تنها بوسکتس مانده است و باید بیشتر در عمق بازی کند. آنها دیگر مثل قبل مالکیت بالایی روی توپ ندارند و مسی به دنبال بیشتر کردن آن [مالکیت توپ] است. حال انجام وظیفه‌ای که او، اینیستا را مسئولش می‌دانست، بر عهده خودش است. از سویی می‌توان گفت این پروسه‌ای طبیعی است، اما از سویی دیگر این خطر است و باید توجه داشت که خط حمله تیم، دیگر مانند قبل ترسناک نیست.

حتی پس از کسب سه گانه با نیمار و سوارز، و سپس دوگانه، این تردید وجود داشت که بارسا مذهب و مکتب خود را حفظ می‌کند، بازی‌اش را از میانه زمین به خط حمله می‌برد و حفظ توپش کمتر می‌شود. فصل گذشته، با واگذاری لالیگا به رئال مادرید، نگرانی‌هایی بابت درخشش مسی، نقص ساختاری و تغییر پست بازیکنان به وجود آمد. در آن زمان دو بازیکن در کنار مسی حضور داشتند که مدعی عناوین دومین و سومین بازیکن برتر فوتبال بودند.

اما اکنون نیمار رفته است، مثل ژاوی، آلوز و به زودی اینیستا. سوارز هم مدتی به دور از میادین بود. وابستگی به مسی همیشه بوده و این اجتناب ناپذیر است؛ شما چطور می‌توانید به او وابسته نباشید؟ اما این وابستگی نگرانی‌های واضحی در پی دارد و اکنون هم این نگرانی بیشتر از همیشه است! هیچ کس نمی‌خواهد این طور باشد و بعید است که خود مسی هم بخواهد.

سرمربی جدید بارسا، ارنستو والورده مجبور است یک راهکار پیدا کند و بی‌شک، این راهکار سپردن همه چیز به مهاجم آرژانتینی نیست. بین این که بهترین خروجی را از یک بازیکن بگیری و همه چیز را به او بسپاری تفاوت بسیاری وجود دارد. والورده این را می‌داند، و مسی هم همین طور.



در پایان فصلی که بدترین عملکرد بارسلونا طی 3 سال اخیر را شاهد بودیم، اعلام شد که مسی برای تمدید قراردادش موافقت کرده و او تا پایان 34 سالگی‌اش در نیوکمپ ماندگار خواهد شد. بدین ترتیب خیال تمام کسانی که ترس از خروج او داشتند، آسوده شد.

در این بین اما نیمار تصمیم گرفت برود؛ آری او عزم رفتن را جزم کرد! تصمیمی که ظاهراً در مراسم عروسی مسی گرفته شد و این در حالی بود که بازیکنی جایگزین او نشده بود.