توپ طلا در دستان او آرام گرفت!

امریك مارشال: انتخاب توپ طلای ۲۰۰۵ كار خیلی سختی نبود. گزینش رونالدینیو به دلیل نمایش خیره كننده‌اش امری بدیهی بود و خبرنگاران اروپایی هم اشتباه نكردند. از میان ۵۲ ژوری، ۵۰ نفر رونی را انتخاب كردند (تنها كشورهای ولز و جزایر فارو ستاره برزیلی را در میان برگزیدگان خود نداشتند)، از این جمع او ۴۸ بار در میان سه نفر اول بود و ۳۳ نفر او را به عنوان بهترین انتخاب كردند.


بدین ترتیب بازیگردان بارسا با ۷۷ امتیاز، نزدیكترین رقیب‌اش لمپارد را پشت سرگذاشت. این انتخاب پس از هنرنمایی رونالدینیو در سال ۲۰۰۵ هیچكس را شوكه نمی‌كند.
قهرمانی اسپانیا و سوپر جام به همراه بارسلونا و قهرمانی در جام كنفدراسیون‌ها به عنوان كاپیتان سلسائو، اوج درخشش ستاره برزیلی در سالی بود كه او با نبوغش هرگز هوادارانش را ناامید نكرد.

آخرین هنرنمایی او در «ال كلاسیكو» بود كه دو گل دیدنی‌اش همه حتی هواداران رئال مادرید را به وجد آورد. بارسلونا باشگاهی ایده آل برای رونالدینیو بود و او را به اوج پختگی رساند تا او دیگر بازیكن جنجالی پاری سن ژرمن نباشد. او حالا بازیكنی منظم و با ثبات است و آمار هم این مسأله را ثابت می‌كند. زننده ۹ گل در فصل جاری و سازنده سه گل دیگر، نشان می‌دهد كه او كاملاً در خدمت تیم است. اما قدرت اصلی او در مهارت تكنیكی باور نكردنی‌اش نهفته است، او با سرعت بالا و دریبل‌های مهار نشدنی‌اش مدافعان حریف را به بازی می‌گیرد.

رونی جای پایش را در دنیای فوتبال به خوبی محكم كرده است. او بی‌تردید بهترین بازیكن دنیا است كه به معتبرترین افتخار می‌رسد. توپ طلا در پنجاهمین سالگرد خود، پادشاه جدیدی پیدا كرده است. رقیبان بزرگ در رده‌بندی توپ طلای ،۲۰۰۵ نام‌های بزرگی دیده می‌شوند و رقابت بسیار نزدیك بود.

امسال به جز جام كنفدراسیون‌ها هیچ تورنمنت بین المللی برگزار نشد و جای تعجبی نداشت كه زوج انگلیسی لمپارد و جرارد برروی سكو بایستند. كاپیتان چلسی كه این هفته برای صد و شصتمین بازی متوالی (ركورد جدید) در لیگ برتر به میدان رفت، با ۱۴۸ امتیاز در سكوی دوم ایستاد، عنوانی كه شایسته این بازیكن خارق العاده است. بازیكن خستگی ناپذیر چلسی، در راه قهرمانی تیم‌اش در لیگ برتر همه كار كرد. هافبك تهاجمی كه در پرس حریف و توپگیری هم نقش بزرگی دارد، اما هنر دیگر لمپارد در قدرت تمام كنندگی او است و او با یازده گل زده در چهارده بازی بهترین گلزن لیگ برتر به شمار می‌رود.

سكوی سوم به استیون جرارد، كاپیتان لیورپول رسید كه حماسه ساز فینال باور نكردنی لیگ قهرمانان در استانبول بود. لیورپول در نیمه اول صفر بر ۳ از میلان عقب افتاد و به نظر می‌رسید كه كار این تیم در زیر چرخ‌های ماشین موفقیت ایتالیایی تمام است، اما كسی روی اراده كاپیتان «سرخ‌ها» حساب نكرده بود كه شكست را قبول نداشت و با زدن گل اول و استفاده از تمام توان تكنیكی و فیزیكی‌اش، یارانش را برانگیخت. لیورپول در پایان در ضربات پنالتی به پیروزی رسید تا به زیباترین شكل یاد بود تراژدی هیس را گرامی بدارد.

تیری آنری مانند سال گذشته نخستین بازیكن فرانسوی رده‌بندی و بار دیگر چهارم است. با وجود نمایش خیره كننده‌اش در آرسنال و گل سرنوشت ساز ش در بازی با ایرلند، آنری یك بار دیگر قربانی ناكامی باشگاه‌اش شد. اگر او بتواند طلسم ناكامی توپچی‌ها در اروپا را بشكند و تیم‌اش را به پایان این راه دشوار و طولانی برساند، بی‌تردید توپ طلا را هم به آغوش می‌كشد.

آندری شوچنكو، توپ طلای ،۲۰۰۴ در جای پنجم قرار دارد، كمی جلوتر از مالدینی، هم تیمی‌اش و كاپیتان میلان كه در ۳۷ سالگی هنوز در اوج آمادگی است. كلود ماكه له له با بازیهای بی‌نقصش در چلسی و تیم ملی فرانسه، سیزدهم است. توانایی‌های زیدان در تیم بحران زده رئال گره گشا نیست، ولی او در تیم ملی همچنان می‌درخشد و توانست در رده هجدهم بایستد. جالب اینكه این جزایر فارو، حریف مستقیم فرانسه در مقدماتی جام جهانی بود كه با انتخاب زیدان به عنوان بهترین بازیكن اروپا، پنج امتیاز را به او هدیه كرد!

پشت پرده مراسم توپ طلافرانس فوتبال - محیطی دوستانه و خنده‌های صمیمانه. آندری شوچنكو، توپ طلای سال گذشته به جانشین‌اش، رونالدینیو تبریك می‌گوید. دقایقی قبل از شروع برنامه كانال پلوس، در استودیوی عكاسی در زیرزمین ساختمان «اسپاس كاردین» كه برای برگزاری این مراسم استثنایی انتخاب شده، مهاجم بارسلونا با توپ‌های طلایی سابق ملاقات می‌كند.

نسل نابغه‌های توپ گرد، آلفردو دی استفانو (۱۹۵۷ و ۱۹۵۹)، ریموند كوپا (۱۹۵۸)، یوهان كرایف (۱۹۷۴ و ۱۹۷۳ و ۱۹۷۱)، و لوییزفیگو (۲۰۰۰) در زمان استراحت مراسم با نابغه جدید فوتبال احوالپرسی می‌كنند. در دو قدمی میدان كنكورد، طرفداران و كنجكاوها پشت نرده‌ها جمع شده‌اند. آنها شاهد عبور ستارگان هستند و سعی می‌كنند كه عكس یا امضایی بگیرند. پس از صرف قهوه، سپ بلاتر، رییس فیفا، میشل پلاتینی، تنها كسی كه برنده سه توپ طلای متوالی شده (۸۵ و ۸۴ و ۱۹۸۳)، فرانتس بكن باوئر و كارل هاینس رومنیگه وارد مراسم می‌شوند. در مقابل در ورودی پائولو روسی و ژان پیرپاپن به ایتالیایی صحبت می‌كنند. ریموند دومنك، مربی تیم ملی فرانسه بی‌سر و صدا وارد می‌شود. باسیل بولی با دیدن پلاتینی او را در آغوش می‌گیرد. دنیس لاو، مهاجم سابق منچستریونایتد نیز در مراسم دیده می‌شود.

دقایقی از هشت و نیم گذشته است كه ژرار ارنو، سردبیر فرانس فوتبال جایزه را رسماً به رونالدینیو می‌دهد. مادر رونالدینیو با چشمانی اشكبار پسرش را در آغوش می‌گیرد. پس از آن نوبت توپ طلاهای گذشته است كه در كنار هم عكس یادگاری بگیرند. زین الدین زیدان با زیركی از دست هواداران فرار می‌كند. حالا نوبت شام است. جشن ستارگان تازه شروع شده است ...

با تشکر :حسین پورنوغانیان