مرجع: BarcaBlaugranes
مترجم: مبینا پولایی / FCBarcelona.ir

در مصاف با لوانته اگر چه شاهد بالاترین سطح قابلیت‌های خط حمله بارسا نبودیم اما در مجموع عملکرد تیم در فاز هجومی قابل قبول بود و اگر توپ‌هایی که به لطف تیرک گل نشدند، راه خود را به درون دروازه حریف باز می‌کردند، پیروزی پرگل‌تری هم می‌توانست برای آبی و اناری‌ها رقم بخورد.

با این حال اگر بخواهیم منطقی باشیم، تیم میهمان در نیمه دوم ۷ شانس مسلم گلزنی دیگر نیز داشت و دروازه بارسا، یک بار دیگر، به لطف درخشش مارک آندره تراشتگن محفوظ ماند.

لوانته قطعاً سزاوار گل روبن روچینا بود؛ گلی که با وجود ۶ یا ۷ بازیکن مدافع، از فاصله‌ای دور وارد دروازه شد.



در واقع طی دقایق بسیاری از نیمه دوم و بخشی از نیمه نخست - مانند دیدار با لگانس در جام حذفی - خط دفاع بارسا فاقد عملکرد مناسب بود.

از آن‌ جا که نلسون سمدو و جوردی آلبا برای پیاده کردن الگوی مدنظر ستین مجبور بودند جلوتر بازی کنند، عملکرد جرارد پیکه و کلمنت لنگله به عنوان مدافعان اصلی دچار تزلزل شد.

با وجود ساموئل اومتیتی، هر سه مدافع مرکزی تیم عاری از هر گونه تکنیک و سرعت مناسب بودند و به نظر می‌رسید در حالی که نیاز بود به عقب بازگردند، در حال تلاش بیهوده و دویدن‌های بی‌هدف بودند.

پیکه بازی هفته بعدی لیگ مقابل بتیس را به علت محرومیت از دست داده است و این احتمالاً بدان معناست که سرخیو بوسکتس باید اجباراً به عنوان مدافع مرکزی ظاهر شود، البته گزینه استفاده از رونالدو آرائوخو از بارسا ب نیز وجود دارد.

لوانته تیم ضعیفی نیست اما آن چه موجب نگرانی کیکه ستین می‌شود، باید سهولت عبور آن‌ها از خط دفاع تیمش برای ۴ بار یا بیشتر در نیمه دوم باشد. کافی‌ست مدافعان ما با یک مهاجم مواجه شوند که آن‌ها را زمین‌گیر کند؛ در آن صورت تنها کاری که می‌توانند انجام دهند تقلای بیهوده خواهد بود.



شاید مربی جدید باید تغییراتی جزئی در دفاع مرکزی اعمال کند که در نتیجه از مدافعین مرکزی حفاظت بیشتری به عمل آید و در عین حال جوردی آلبا و نلسون سمدو حین حرکت پوشش داده شوند.



با توجه به گزینه‌های محدود در دسترس برای حل این مشکلات، بعید است بتوان شاهد تغییرات کارسازی بود؛ و این چیزی‌ست که واقعاً نگران کننده به نظر می‌رسد.