مرجع: BarcaBlaugranes
مترجم: مبینا پولایی / FCBarcelona.ir

در حال حاضر، بیشتر بازیکنان به توانایی خود برای فتح این جام اطمینان ندارند. لئو مسی طی مصاحبه اخیر خود با موندو دپورتیوو گفت که این تیم هنوز آماده قهرمانی در این رقابت‌ها نیست. بله، پاسخ تامل‌ برانگیزی بود. شاید بارسلونا اکنون در اوج قدرت خود نباشد اما همچنان یکی از بزرگترین باشگاه‌های جهان است و تا زمانی که در لیگ قهرمانان حاضر باشد، برای قهرمانی می‌جنگد. این قانون بارسلوناست!

اما سوال اینجاست: چطور آن‌ها می‌توانند این کار را انجام دهند؟ چطور کیکه ستین می‌تواند اشتباهاتی را که ارنستو والورده مرتکب شد جبران کند؟ او چطور می‌تواند از رخ دادن یک فاجعه آنفلید دیگر جلوگیری کند؟



البته پلن بازی والورده در بازی‌های خارج از خانه مقابل رم و لیورپول نیز همین طور بود. چینش ۲-۴-۴ و بستن بازی. بارسا در هر دو آن بازی‌ها با هدف دفاع از آنچه داشت، به جای ساخت نداشته‌هایش به میدان رفته بود. در آنفیلد، والورده از کوتینیو، راکیتیچ، بوسکتس و ویدال برای خط میانی‌ تیمش استفاده کرد اما این ترکیب از خلاقیت و الهام‌بخشی کافی برخوردار نبود. نکته جالب توجه این که در این فصل همان چینش ۲-۴-۴ به نقطه ضعف لیورپول تبدیل شده است (برای مثال مقابل ناپولی و اتلتیکو مادرید). یک دفاع یکپارچه با قدرت نفوذ بالا می‌تواند از این ترکیب استفاده کند و به برتری در تعداد نفرات نسبت به مهاجمان دست یابد، در نتیجه تمامی تهدیدهایی که مدافعان صرف لیورپول ایجاد می‌کنند، دفع می‌شود. شاید هم والورده ایده درستی داشت و تنها از مهره‌های درستی برای به اجرا در آوردن آن برخوردار نبود. حقیقت این است که به این بارسلونا آموزش داده نشده که چگونه به این روش بازی کند، برخلاف اتلتیکو مادرید سیمئونه.

این که از آن‌ها انتظار داشته باشیم سبکی از بازی را بیاموزند که برای به نتیجه رسیدن، نیازمند آمادگی فوق‌العاده‌ای‌ست، کمی دور از ذهن است. والورده از تیمش می‌خواست که عقب بایستد و فشار حملات را تحمل کند؛ او با این کار باعث شد این اطمینان ایجاد شود که بارسا در حملات ناکارآمد است و عملکردش در دفاع جای سوال دارد.

این وضعیت تا حد بسیاری مشابه چیزی بود که در رم اتفاق افتاد. در واقع بدتر از آن. والورده این بازی را نه تنها با ۴ هافبک نه چندان خوب آغاز کرد، بلکه سرخی روبرتو و نلسون سمدو را هم در جناح راست قرار داد. بارسا در آن بازی علی رغم این که از مالکیت توپ بالایی برخوردارد بود، مجموعاً ۳ شوت در چهارچوب داشت.

این همان بخشی‌ است که ستین می‌تواند تغییر دهد. این سرمربی کانتابریایی در طول دوران حرفه‌ایش، یک سبک بازی مالکانه را مبتنی بر اصول فلسفه کرویف به حد کمال رسانده است. با این حال ایده بازی مالکانه او (Jogo de Posicion) با سبک پپ گواردیولا تفاوت دارد (و در نتیجه با سبک اخیر بارسا).

تیم‌های ستین اغلب نوعی از دفاع مالکانه را به اجرا در می‌آورند؛ آن‌ها با حفظ توپ دفاع می‌کنند (بتیسِ تحت هدایت او مثال خوبی برای این مورد است). در ادامه این دفاع مالکانه برای حفظ تهدیدات هجومی، با حمایت خط میانی همراه می‌شود. با این وجود، این یک رویکرد محتاطانه نیست. خطوط دفاعی تیم‌های ستین اغلب خیلی بالا بازی می‌کنند (سابقه دفاعی وی گواه این مدعاست).

مهم‌ترین نکته قابل توجه این است که بارسا در واقع تمرین کرده تا به این روش بازی کند، طرح‌ریزی عملیات‌ها از پشت. ستین به شیوه عملگرایی والورده کار نمی‌کند و نخواهد کرد، در نتیجه باید برای حفظ رهبری، تغییری ناگهانی در تاکتیک‌هایش ایجاد کند.

با این حال برای پیروزی در لیگ قهرمانان، جسارت داشتن به خودی خود کافی نیست. در رم تیم به وضوح خسته به نظر می‌رسید و از نظر جسمی تخلیه شده بود‌. بارسا در بازی‌های لیگ زیاد از سیستم چرخشی استفاده نمی‌کرد و این رویکرد، تلفات زیادی به همراه داشت.



تاکتیک، آمادگی جسمانی و احتمالاً مهم‌تر از هر دو این‌ها، آمادگی ذهنی‌ است که اهمیت دارد. در فاجعه آنفلید به همان اندازه که اشتباه تاکتیکی نقش داشت، خستگی ذهنی بازیکنان نیز موثر بود. کاملاً واضح بود که بازیکنان با هدف پیروزی وارد میدان نشدند، آن‌ها از همان ابتدا طوری بازی می‌کردند که گویی ۳-۰ عقب هستند؛ درست برخلاف واقعیت. حتی بعضی از آن‌ها در بین دو نیمه روحیه خود را باخته بودند (همان‌طور که در مستند روز بازی نشان داده شد).

آنفیلد اوج فاجعه بود؛ هر اشتباهی که می‌شد انجام شود، در آن شب کذایی رخ داد. نتیجه اما اجتنباب ناپذیر بود. نمی‌شد آن را تغییر داد. ستین اگر می‌خواهد به موفقیت دست یابد، باید بر این مشکلات فائق آید و تیم را به پیروزی برساند.

بازی در سان پائولو فرصتی‌ است برای درست شروع کردن. فرصتی برای آغاز فاز دوم عملیات لیگ قهرمانان، آن هم با اعتماد به نفس. ناپولیِ جنارو گتوزو در فرم خوبی قرار دارد، آن‌ها اخیراً تمامی تیم‌های بزرگ ایتالیا را شکست داده‌اند. پیروزی خارج از خانه مقابل آن‌ها می‌تواند به بازیابی اعتماد به نفس از دست رفته تیم بیانجامد.