مرجع: سایت رسمی باشگاه
مترجم: مبینا پولایی / FCBarcelona.ir

به طور کلی، بارسا از حیث تعداد فینال‌های لیگ قهرمانانی که تاکنون در آن‌ها حضور پیدا کرده، مقام ششم و از حیث تعداد پیروزی‌ها مقام چهارم تمام ادوار این رقابت‌ها را در اختیار دارد.

بارسلونا تا به حال ۸ بار به فینال جام اروپا یا لیگ قهرمانان که امروزه بدین نام شناخته می‌شود، راه یافته است. تنها تیم‌های رئال مادرید (۱۶ بار)، آث میلان (۱۱ بار)، بایرن مونیخ (۱۰ بار)، یوونتوس و لیورپول (۹ بار) در این زمینه رکوردی بهتر نسبت به کاتالان‌ها دارند. بارسلونا با ۵ قهرمانی در کنار بایرن چهارمین تیم برتر این رقابت‌ها از حیث قهرمانی‌ است.

۱۹۹۲: اولین قهرمانی اروپایی

بعد از شکست مقابل بنفیکا (برن ۱۹۶۱) و استوا بخارست (سویا ۱۹۸۶) بارسا نهایتاً در همان سالی که این شهر میزبان بازی‌های المپیک بود، به قهرمانی دست یافت. یوهان کرویف سرمربی تیم، ومبلی ورزشگاه این فینال، سمپدوریا تیم رقیب و رونالد کومان با ضربه آزاد باورنکردنی خود در دقیقه ۱۱۱م، ستاره این بازی بود.

۲۰۰۶: ارمغان شکوه در پاریس

حدود یک دهه بعد از یک شب ناامیدکننده در فینال ۱۹۹۴ آتن مقابل آث میلان، قهرمانی به بارسا رو آورد. اما در فینال ۲۰۰۶ بارسا وضعیت متفاوتی داشت؛ این برد حیاتی در آغاز عصر جدید پیروزی‌ها و قهرمانی‌های متعدد بارسا که تا امروز ادامه دارد، رقم خورد. در شهر سنت دنی، تحت هدایت فرانک ریکارد، بارسلونا با یک کامبک دیدنی در دقایق پایانی بازی توانست جام قهرمانی را از آن خود کند. گل‌های این تیم را ابتدا ساموئل اتوئو و سپس بلتی به ثمر رساندند.

۲۰۰۹: رمِ آبی و اناری

پپ گواردیولا در این سال بارسلونا را برای اولین بار به سه‌گانه‌ای تاریخی هدایت کرد که یکی از جام‌های آن در فینال لیگ قهرمانان مقابل منچستر یونایتد به ارمغان آمد. ساموئل اتوئو این بار هم اولین گل تیمش را به ثمر رساند و سپس مسی با گل خود، سومین جام قهرمانی بارسا در این رقابت‌ها را تضمین کرد.

۲۰۱۱: دوباره ومبلی

ومبلی یک بار دیگر میعادگاه فینالیست‌های لیگ قهرمانان بود و منچستر یونایتد الکس فرگوسن یک بار دیگر حریف بارسا. اما این فینال تماماً در اختیار بارسا بود، تیمی که هرگز در یک فینال تا این حد قدرتمند ظاهر نشده بود. اگرچه وین رونی گل نخست پدرو را پاسخ گفت اما مسی و داوید ویا در نیمه دوم این قهرمانی را مسجل کردند. جشن قهرمانی این جام را حرکت فراموش نشدنی کارلس پویول که بازوبند کاپیتانی خود را به اریک آبیدال، مرد فرانسوی بارسلونا داد، به‌یادماندنی‌تر کرد.