مرجع: TheTrueFootball
مترجم: مبینا پولایی / FCBarcelona.ir

آبی و اناری‌ها امسال برای پنجمین فصل متوالی شاهد یک‌ حذف تحقیرآمیز در لیگ قهرمانان اروپا بودند. هر ساله هواداران بارسا با این ذهنیت که دیگر بدتر از آنچه در فصل قبل تجربه کرده‌اند را نخواهند دید فصل جدید را آغاز می‌کنند اما باز هم این تیم با نمایش پرده جدیدی از بی‌کفایتی‌ها، از لیگ قهرمانان حذف می‌شود تا موجبات شگفتی هواداران را بیش از پیش فراهم سازد. هواداران بارسا طی این سال‌ها از سلطه بی‌حد و حصر بر فوتبال اروپا تا باخت‌های مضحک، همه را تجربه کرده‌اند؛ با این حال چه در خوشی و چه در سختی پشت تیمشان ایستادند. در ادامه خلاصه‌ای از تمام فجایعی در چند سال اخیر در باشگاه اتفاق افتاد را به همراه پیامدهای آن بررسی می‌کنیم:

خروج قریب الوقوع بازیکنان که منجر به وابستگی بیش از حد تیم به مسی شد

یکی از رایج‌ترین الفاظی که با ترقی جوانان لاماسیا در سطوح مختلف تیم‌های پایه باشگاه می‌شنویم این است که او ژاوی آینده است یا او اینیستای بعدی است. این دو اسطوره روی هم رفته رکورد ۳۲۶ پاس گل و ۱۴۲ گل را برای بارسلونا ثبت کرده‌اند. خلاقیت آن‌ها در خط میانی تیم بی‌نظیر بود؛ درست چیزی که بارسا اکنون بیش از هر چیز به آن نیاز دارد.

طی این سال‌ها باشگاه همواره در پروژه جایگزین‌سازی این دو ستاره بی‌بدیل شکست خورده است؛ چه از طریق آکادمی باشگاه و چه از طریق نقل و انتقالات. هافبک‌های مستعدی چون آرتور ملو، اندره گومز، پائولینیو، رافینیا و تیاگو آمدند و رفتند اما نتوانستند با محیط و سبک بازی باشگاه تطبیق یابند و در اثبات ارزش خود به عنوان هافبک‌هایی قابل مقایسه با آن دو اسطوره، شکست خوردند. بسیاری از خریدهای باشگاه طی سال‌های اخیر در پست‌هایی غیر از پست تخصصیشان بازی کردند که هم به دوران حرفه‌ای خودشان لطمه زد و هم به ضرر باشگاه تمام شد. مثال بارز آن کوتینیوست که مجبور بود به جای پست همیشگی‌اش یعنی هافبک هجومی، به عنوان وینگر بازی کند‌.

خروج نیمار حفره بزرگی در جناح چپ بارسا بر جای گذاشت که هیچ وقت هم پر نشد. از طرفی مبالغ هنگفتی که از بودجه باشگاه با این هدف خرج شد، فقدان مهارت مدیریتی مسئولین بارسا را اثبات کرد. نیمار نقش بسیار موثری در موفقیت بارسا تحت هدایت لوئیز انریکه داشت. هواداران نیمار را به عنوان وارث حقیقی تاج و تخت مسی می‌دیدند و به همین دلیل هم از تصمیمش مبنی بر ترک باشگاه تا آن حد ناراحت و عصبانی شدند.

آبی و اناری‌ها در راستای تلاش برای پر کردن جای خالی او، عثمان دمبله را با هزینه‌ای بی‌سابقه از دورتموند خریداری کردند. بی‌شک دمبله بازیکن بسیار مستعدی است اما با مصدومیت زودهنگامی که اوایل ورودش به باشگاه با آن درگیر شد و سپس تداوم دیگر مصدومیت‌هایش، به یک نگرانی جدی برای باشگاه تبدیل شد. دمبله‌ مصدوم نیاز به یک جایگزین داشت و باشگاه هم به سراغ فیلیپه کوتینیو رفت؛ یک هافبک هجومی که مجبور بود به عنوان وینگر بازی کند. طبیعتاً کوتینیو در پروژه بازی در پست غیرتخصصی‌اش شکست خورد و بعد از یک فصل، به طور قرضی راهی بایرن مونیخ شد‌.

خروج این بازیکنان در کنار سیر نزولی عملکرد لوئیز سوارز باعث شد باشگاه بیش از پیش به مسی وابسته شود. او در ۵۳ درصد از گل‌های این فصل بارسا در لالیگا (۸۶ گل) نقش داشته است؛ حتی با وجود که بخشی از فصل را به علت مصدومیت از دست داد. بعد از بازگشتش، مسی تنها بازیکنی بود که در تمام بازی‌های تیم به طور کامل (۹۰ دقیقه) حضور داشت. ابتدا والورده و سپس ستین استراتژی بازی‌های خود را حول لئو ساختند که این باعث شد کار برای رقبای بارسا آسان‌تر شود‌ چرا که برنامه از پیش تعیین شده تیم را می‌دانستند و به راحتی با احاطه مسی، بارسا را مغلوب می‌کردند. بی‌شک اخبار خروج احتمالی مسی برای هیئت مدیره باشگاه و سرمربی جدید تیم، دوران وحشتناکی را رقم زد.

مشکلات تاکتیکی و سیاست‌های نقل و انتقالاتی اشتباه

در سال ۲۰۰۹ زمانی که پپ گواردیولا سرمربی باشگاه بود، احتمالا زیباترین سبک فوتبال را به جهان معرفی کرد؛ چیزی که ما امروز آن را با نام تیکی تاکا می‌شناسیم. طی آن سال‌ها بارسلونا به آن سبک بازی تسلط کامل داشت و تمام رویاهای باشگاه را به حقیقت تبدیل کرد. با هافبک‌هایی چون ژاوی، اینیستا و سسک فابرگاس، خط حمله‌ای مرگبار متشکل از مسی و ویا، بارسای پپ گواردیولا تمام رقبا را شکست می‌داد.

تا رسیدن به سال ۲۰۲۰ شیوه بازی زیبای بارسا به سرعت تغییر کرد. در سبک جدید سرعت و قدرت به عامل‌های کلیدی بازی تبدیل شده است. اغلب بازیکنان ترکیب اصلی بارسا بالای ۳۰ سال سن دارند و به همین نمی‌توانند به بازی سرعت ببخشند؛ همین امر موجب شده که غول‌های کاتالان در دفاع و حملات عملکرد بسیار بدی داشته باشند‌. مثال بارز ناتوانی بارسا در سازگاری، بازی با بایرن مونیخ است. با توجه به بازی مبتنی بر پرس از جلوی بایرن مونیخ، این واضح به نظر می‌رسید که بارسا باید از توپ‌های بلند استفاده کند. البته این برای مدافعین بارسا ظاهرا چندان واضح نبود! بیشتر گل‌هایی که دریافت کردیم به این خاطر بود که بازیکنان ما تلاش می‌کردند در عقب زمین پاسکاری کنند و توپ را از دست می‌دادند.

طی ۳ یا ۴ سال اخیر، بازیکنانی مانند اندره گومز، دنیس سوارز، پاکو آلکاسر، آردا توران ک فیلیپه کوتینیو آمدند و رفتند. دلیل عمده این تدوام نداشتن‌ها، عدم توانایی کادر فنی تیم در آنالیز درست سبک بازی آن‌ها بود که در نتیجه آن نتوانستند با سبک بازی باشگاه تطبیق یابند. علاوه بر این، هیچ تلاشی از سوی هواداران یا تیم فنی برای اینکه این بازیکنان در باشگاه احساس راحتی داشته باشند، صورت نگرفت.

حقوق‌های نجومی

بارسلونا بالاترین صورتحساب دستمزد را در بین باشگاه‌های اروپایی دارد. این امر موجب شده بودجه باشگاه طی سال‌های اخیر به طرز قابل توجهی کاهش یابد. گزارشات زیادی از کاتولونیا حاکی از آن است که تنها علت فروش آرتور تعدیل حساب‌های مالی باشگاه بود زیرا در غیر اینصورت هیئت مدیره مجبور می‌شدند کسورات بودجه باشگاه را از جیب خود پرداخت کنند. بعد از تغییر و بازسازی برنامه‌های تیم پس از ورود رونالد کومان مسئله اصلی باشگاه کمبود بودجه است. بنا بر ادعای برخی گزارشات، ساموئل اومتیتی تنها در صورتی حاضر به ترک نیوکمپ خواهد بود که باشگاه مقصد پرداخت دستمزد فعلی‌اش - که حتی بیشتر از سرخیو راموس است - را قبول کند.

روابط بد بین هیئت مدیره و بازیکنان

در طول این فصل اختلافات زیادی بین بازیکنان و هیئت مدیره در بارسلونا شکل گرفت که رسانه‌ای شد. آخرین آن‌ها مربوط به مسئله کاهش دستمزد بازیکنان با هدف تامین کمبودهای مالی بودجه باشگاه بود که بعد از شیوع ویروس کرونا و عدم برگزاری بازی‌های تیم در ورزشگاه ایجاد شد. هر چند مسی متعاقباً اعلام کرد که بازیکنان خودشان توافق کردند ۷۰ درصد حقوقشان پرداخت نشود. علاوه بر این حتی برخی بازیکنان اعلام کردند که حاضرند برای تامین حقوق سایر کارکنان غیر فوتبالی باشگاه که در وضعیت اضطراری قرار دارند، مشارکت کنند‌.

مسی، کسی که به کم‌حرفی در مطبوعات معروف است، بعد از اتمام حواشی رفتنش در مصاحبه با سایت گل به شدت از بارتومئو و هیئت مدیره او انتقاد کرد و آن‌ها را به بدقولی در جریان مذاکراتشان متهم کرد. آنچه بیشتر تعجب‌آور است این است که لوئیز سوارز هم به انتقاد از هیئت مدیره برخاست‌‌.

یکی دیگر اختلافاتی که درز پیدا کرد، بین مسی و آبیدال به عنوان مدیر ورزشی باشگاه بود. آبیدال طی مصاحبه‌ای گفت که بازیکنان تحت مربیگری والورده سخت تلاش نمی‌کردند و بی‌انگیزه بودند و همچنین او احساس می‌کرد روابط بین سرمربی و بازیکنان چندان دوستانه نبود - به نحوی بازیکنان را عامل اصلی اخراج والورده دانست. چند ساعت بعد لیونا مسی با انتشار متنی در اینستاگرام صدای مخالفت خود را بلند کرد. او خطاب به آبیدال گفت که مدیران باشگاه باید مسئولیت تصمیمات خود را بپذیرند.

مشکلاتی که اکنون باشگاه با آن‌ها درگیر است تنها با تغییر سرمربی حل نمی‌شود. باشگاه اکنون در موقعیت حساسی قرار دارد؛ اگر همه چیز خوب پیش برود بارسلونا می‌تواند طی ۲ تا ۳ سال مجدداً به یکی از مدعیان قهرمانی در اروپا تبدیل شود. با این حال اگر مشکلات همچنان حل نشده باقی بمانند، باید مانند اینتر یا آث میلان منتظر روزهای تاریکی باشیم...

به امید اینکه با تغییر کادر مدیریتی باشگاه طی ماه‌های آتی، یک بار دیگر شاهد شکوه بی‌نظیر اف سی بارسلونا باشیم.