سعید ایمنی
FCBarcelona.ir

اشتباهات احمقانه لنگله دیگر از تحمل خارج شده، هر چقدر هم که بابتش ناراحت باشد و از ناراحتیش ناراحت شویم؛ جای دمبله اگر هالند در زمین بود امشب احتمالا هت‌تریک می‌کرد؛ تیر دروازه هم شاید می‌توانست با ما مهربان‌تر باشد؛ از گریزمن و بوسکتس که حرفی نزنیم بهتر است؛ اما...

اما اینها ریشه مشکلات بارسا نیست، اینها شاخ و برگ مشکلات بارساست...

وقتی توپ به آلبا می‌رسد، چنان سردرگم است که هیچ ایده‌ای ندارد باید چه کار کند: خروجیش می‌شود ۹۰ درصد کات‌بک اشتباه و کوبیدن توپ به مدافع پیش رو! گریزمن ۹۰ دقیقه مثل مرغ سرکنده در زمین، آشفته چرخ می‌زند؛ مسی و پدری و گاهی اوقات دمبله، سوار بر تکنیکشان می‌شوند و می‌روند...

تیمی نیست! تیمی وجود ندارد! کار تیمی وجود ندارد! کسی نمی‌داند قرار است چه کند، گام بعدی چیست؟ بعد از این پاس و دریبل و فرار چه...‌ای کاش می‌شد می‌دیدیم که در تمرینات، کومان جز وزنه زدن کار دیگری با بازیکنان می‌کند؟ به کسی می‌گوید ماموریتش در زمین چیست؟ چون در زمین مسابقه که به نظر می‌آید هیچ‌کس نمی‌داند باید چه کار کند و هرچه پیش آمد خوش آمد!

بارسا امشب می‌توانست ببرد و حتی می‌توانست صعود کند، اگر کمی شانس داشت، بله؛ سال گذشته هم بارسا اگر کمی شانس داشت، ۳-۰ از بایرن جلو می‌افتاد. ستین قافیه را آنجایی باخت، که بین نیمه تمام تعویض‌هایش را نکرد و بزدل ماند؛ کومان هم قصه‌ای مشابه است. تیمی که ۴ گل لعنتی نیاز داشت و از دقیقه ۱ باید بنا را بر حمله می‌گذاشت، با تعویض‌های دقیقه ۸۰ معلوم است که به جایی نمی‌رسد، آن هم با بیرون کشیدن موثرترین بازیکنان امشبش یعنی دست و پدری!

بعد از شکست خانگی در برابر یوونتوس، کومان گفت نمی‌فهمد چرا هواداران ناراحتند! او گفت ما ۵ بازی را در برابر فرنتس‌واروش و دیناموکیف برده‌ایم، از چه ناراحتید؟ او نمی‌فهمید چرا ناراحتیم! او چنین چیز ساده‌ای را هم به ادعای خودش نمی‌فهمید! شاید حالا که بعد از یک و نیم دهه، در مرحله یک هشتم پایانی لیگ قهرمانان حذف شده‌ایم، بفهمد از چه ناراحت بودیم...

شمار سال‌هایی که بارسا در اروپا تیمی دست و پا بسته است، به چهار سال رسید... در اکثر این سال‌ها اگر یک به یک بازیکنان تیمی که بارسا را تحقیر کرد با خودی‌ها قیاس کنیم، حتی نزدیک هم نیستند...

این تیم‌ها یک مشکل داشتند: مربی نداشتند! نه کسی که برنامه تاکتیکی برای طول بازی داشته باشد، نه کسی که جرات و جسارت دل به طوفان زدن داشته باشد؛ و در فوتبال، بزدل‌ها همیشه بازنده‌اند، حتی اگر بهترین بازیکن تاریخ در زمین باشد و یکی از برترین گل‌های تاریخ را هم بزند...

شاید با یک گل دقیقه ۹۴ دیگر بارسا قهرمان حذفی شود و آن‌قدر اتلتیکو و رئال گند بزنند که حتی لیگ را هم ببرد، اما لاپورتا بهتر از همه می‌داند، که بارسا هرگز با بزدل‌ها، دوباره بر قله فوتبال اروپا نخواهد ایستاد...