بازی‌های بی‌برنامه و کسل‌کننده، و در رفتن از مهلکه با تکیه بر نبوغ مسی، تقریبا توصیف اکثر بازی‌های بارسا در ۴ فصل اخیر بوده است. در فصل اول والورده که بارسا به ظاهر خیلی راحت‌تر از امسال نتیجه می‌گرفت و حتی دوگانه را برد، و این باعث خوشحالی بسیاری از هواداران بود، همچنان فقدان پلن و تفکر تاکتیکی پاشنه آشیل بارسا به شمار می‌آمد، همان نقطه‌ای که سرانجام منجر به سرنگونی بارسا شد... امشب کومان پاس گل‌های پیاپی زیدان و سیمئونه را به خودشان برگرداند تا بار دیگر نشان دهد که بر خلاف دوران بازیش، در کسوت مربی، گلزن خوبی نیست. شکست بارسا در خانه برابر تیمی چون گرانادا، آن هم در شرایطی که با برد در این بازی می‌توانست به صدر جدول تکیه بزند، چیزی کوچکتر از کابوس‌های دوران والورده نیست. حالا برای پایان دادن به این ۴ سال جهنمی، فقط امیدوار به دم مسیحایی لاپورتا هستیم...