کاری به اینکه اصلا آن صحنه پنالتی بود یا نه، یا اینکه چند توپ به تیرمان خورد ندارم. حالا حالاها نتیجه مهم‌ترین چیز برای ما نیست. امشب اما چیزهای درخشان زیادی دیدیم. دوجین جوان مستعد و مربی‌ای که قیمت این معدن الماس را می‌فهمد. از سرطان‌های کهنه بوسکتس و آلبا اگر بگذریم، شاید تنها وصله ناجور این تیم دپای باشد که با توهم خودمسی‌بینی‌اش - بماند که یک پا پنالدویی است برای خودش - و نگه داشتن‌های بی‌دلیل توپ، ضرباهنگ تیم را نابود می‌کند، که این مشکل هم شاید با بازگشت فاتی حل شود. این نتیجه را جشن بگیرید یا نه، اما باید به عصر جدید بارسا سلام کنید!