منبع : سایت رسمی باشگاه
مترجم: نیلوفر منصور / FCBarcelona.ir

ویکتور والدس به همراه سانتیاگو کانیزارس، کمترین تعداد گل را در لالیگا دریافت کرده‌اند. او همچنین در حالی که کم کم به بازی برگشت دور دوم لیگ قهرمانان اروپا نزدیک می‌شویم، در فرم بسیار عالی‌ای قرار دارد و مطمئن است که بارسا روحیه خود را برای پیروز بودن حفظ می‌کند.

مرد شماره یک بلاگرانا، در یک مصاحبه مفصل با سایت رسمی باشگاه درباره آینده نزدیک بارسا در لالیگا و لیگ قهرمانان صحبت میکند.


تصور میکنید که این فصل کارها چگونه پیش رفته است؟

خیلی خوب. ما در موقعیتی قرار داریم که می‌توانیم برنده چند جام باشیم. اگر چه هنوز راه زیادی برای طی کردن مانده است و همه ما باید صبور باشیم. باید طبق معمول پیش برویم. بازی به بازی، و من مطمئنم که به نتیجه خوبی میرسیم

رئال مادرید و والنسیا 10 امتیاز کمتر از بارسا بدست آورده‌اند. بنظر شما بارسا باید در کورس قهرمانی مراقب کدامیک باشد؟

باید مراقب هر دو باشیم. به هر حال بازی این دو تیم در والنسیا این مساله را که کدامیک به مقام دوم لیگ میرسند مشخص می‌کند و بنابراین قوی‌ترین حریف ما مشخص می‌شود. با این وجود فکر می‌کنم که بارسلونا بزرگترین حریف بارسلوناست. اگرچه این موضوع دیگری است. ما باید ادامه دهیم و اعتماد به نفس داشته باشیم تا بدون هیچ مشکلی در صدر جدول بمانیم.

آیا کسی تصور می‌کرد که تیم بتواند آن رکورد عالی را بدست آورد؟(14 پیروزی متوالی) و آیا ممکن است که این رکورد دوباره تکرار شود؟

در فوتبال همه چیز ممکن است. اما حقیقت این است که وقتی شما بازی به بازی پیش میروید، درباره این موضوعات فکر نمی‌کنید. تنها چیزی که به آن فکر می‌کنید بردن جام است زیرا در آخر، تنها چیزی که در خاطره‌ها باقی می‌ماند همین است. به دور از هر رکوردی.


آیا بازیکنان تیم می‌دانستند که روزی شکست به سراغ تیم می‌آید؟ این شکست چه تاثیری روی بازیکنان داشت؟

ما خوش شانسیم که ترکیبی جوان با روحیه‌ای قوی داریم و در تیم همه به دنبال پیروزی هستیم . ما قادر هستیم که شکست را بپذیریم و درباره آن فکر نکنیم. در این مورد ما می‌توانیم نکته‌های مثبت را در نظر بگیریم و آن‌ها را تکرار کنیم، اشتباهات خود را تجزیه و تحلیل کنیم و من فکر میکنم که ما از نقاط ضعف خود درس خوبی گرفتیم.

به غیر از بازی بعدی مقابل چلسی، از رویارویی با کدام تیمها در لیگ قهرمانان بیشتر نگرانی دارید؟

در حال حاضر فقط به چلسی فکر می‌کنیم. این مرحله، اولین دور رقابتهای حذفی است و اول از همه، ما باید از این مرحله صعود کنیم. آسان نیست ولی من فکر می‌کنم که موفق می‌شویم. بعد از آن ما وقت کافی داریم تا درباره بقیه تیمها فکر کنیم. ما از قبل میدانستیم که در لیگ قهرمانان رویارویی با هر حریفی دشوار است؛ زیرا در این سطح از فوتبال بازیها همیشه دشوار هستند. اما همان طور که گفتم در حال حاضر همه بر روی بازی با چلسی متمرکز شده‌اند و میخواهند که بارسا از این مرحله صعود کند. ما فقط در این مورد فکر می‌کنیم.


آیا پیروزی‌های بارسا در لندن و مقابل ساراگوسا بدین معنی هستند که بارسا در سطحی قرار دارد که بتواند به همه اهدافش برسد؟

بدون شک. فکر می‌کنم که تیم در هر بازی دست حریف را خوب می‌خواند. ما بازی را خیلی خوب کنترل می‌کردیم و حتی زمانی که آنها دروازه ما را گشودند صبر لازم برای دوباره جنگیدن و برگشتن به بازی و بردن را داشتیم. من فکر میکنم که کلید برد در لندن بازی خوب در میانه میدان بود. ما فرصتهای گلزنی بسیاری داشتیم و می‌توانستیم بیش از این گل بزنیم و گل زدن در خانه حریف همیشه به سود تیم است. در حقیقت هدف ما در هر بازی این است که تا می‌توانیم گل بزنیم و دروازه خود را بسته نگاه داریم.

در لیگ قهرمانان معمولا همه چیز غیرقابل پیش بینی است. آیا در این بازی‌ها استرس خاصی را احساس می‌کنید؟ آیا این بازیها از بازی‌های لالیگا دشوار ترند؟

در لیگ قهرمانان و یا هر رقابت اروپایی دیگر مخصوصا در ادوار حذفی، آمادگی روحی و روانی ما کاملا متفاوت است. مردم فقط به کیفیت بازی ما فکر نمی‌کنند؛ برای آنها مهم پیروزی ماست. با این وجود بازیکنان، حداقل در مورد خودم، همیشه با همان انگیزه معمول برای پیروزی به بازی میروند. ما هیچ وقت به اینکه نتیجه بازی به بازی برگشتمان کمک می‌کند فکر نمی‌کنیم. ما فقط درباره بردن آن بازی فکر می‌کنیم.

وقتی درون دروازه بارسا می‌ایستید چه حسی دارید؟

فوتبال بازی کردن در چنین سطحی همیشه رویای من بوده است و اینکه در حال حاضر یک فوتبالیست حرفه‌ای هستم برای من یک امتیاز محسوب می‌شود. با این حال، من باید بدانم که برای دروازه بان بارسا بودن باید آماده باشم؛ مخصوصا از لحاظ روانی. تا بتوانم با شرایط بسیار سخت مواجه شوم. بعد از آن باید هم بصورت تکنیکی و هم تاکتیکی آماده باشم. در طی این سالها یاد گرفته‌ام که همه چیز را از زاویه‌ای دیگر ببینم و چیزها را با آرامش بیشتری تجزیه و تحلیل کنم. بهر حال شما هیچ وقت نمی‌توانید از یادگیری سر باز بزنید زیرا همیشه چیزهایی برای آموختن وجود دارد.

بعد از نزدیک 14 سال حضور در باشگاه، آیا هنوز چیزی شما را در مورد بزرگی و اهمیت اف. سی. بارسلونا شگفت زده می‌کند؟

خیلی زود به همه چیز عادت کردم. به طرز فکر مردم و آن چیزی که از ما می‌خواهند. مهمترین موضوع این است که بدانیم در کجا قرار داریم و برای چه تیمی بازی می‌کنیم، مخصوصا برای ما. و به این علت که این باشگاه یعنی کاتالونیا؛ ما می‌دانیم که بارسلونا، بزرگتر از یک باشگاه است و به همین دلیل دیگر چیزی مرا شگفت زده نمی‌کند.


برای اینکه مثل پارسال زامورا را ببرید، ارتباط متقابل شما و خط دفاعیتان خیلی مهم است؟

فکر میکنم این افتخاری برای همه تیم است. سیستم ما کمی متفاوت است زیرا همه در دفاع کم می‌کنند. از مهاجم گرفته تا دروازه بان. این کار، کاری تیمی است.

آیا فکر میکنید اینکه امسال نیز شانس شما برای بردن زامورا زیاد است، بخاطر این است که ترکیب خط دفاعی بارسا، این فصل نیر مثل فصل پیش بوده است؟

خوب، نمی‌توانم حرف شما را رد کنم اما چیز دیگری که به ما کمک میکند این است که بازیکنان جدیدی که در خط دفاعی بازی میکنند بسیار شبیه بازیکنان ثابت ما هستند.

فکر می‌کنید که نقطه قوت شما در دروازه بانی کدام است؟ و در چه مواردی می‌توانید پیشرفت کنید؟

من دوست ندارم بازی خود را آنالیز کنم. می‌توانم بگویم که خیلی جوان هستم و می‌توانم خیلی بیشتر از این یاد بگیرم. همچنین باید بگویم که سه سال است که با خوان کارلوس اونزه کار میکنم و از این بابت بسیار خوشحالم و از کاری که با یکدیگر انجام می‌دهیم راضی هستم. در ضمن از کار فرانک رایکارد نیز بسیار راضی هستم. اگر تاکنون نیز پیشرفتی داشته‌ام، این پیشرفت را مدیون آنها هستم.

بهترین و بدترین لحظات این فصل کدام لحظات بودند؟

لحظات خوب زیادی را به خاطر می‌آورم؛ پیروزی‌های مهم در برنابئو و یا در لندن مقابل چلسی. در کل همه پیروزی‌های ما مهم بودند. بدترین لحظات، مقابل والنسیا در مستایا و مقابل اتلتیکو مادرید در خانه. لحظات سختی را در آن دو بازی تجربه کردم که زیاد درباره آنها فکر میکنم. با خود فکر می‌کنم که این شکستها چگونه هواداران را تحت تاثیر قرار داد و درباره احساس ناامیدی که به آنها دست داد می‌اندیشم.


آیا شما هنوز الیور کان و سانتیاگو کانیزارس را بعنوان الگوهای خود در نظر دارید؟

فکر میکنم که ترکیب این دو سنگربان، سنگربانی بسیار عالی شود .احساس می‌کنم که به کانیزارس بیشتر نزدیک هستم زیرا او و من درک مشابهی نسبت به ارتباط بین پست‌ها داریم. او نیز مانند من، همیشه دفع توپ را در اولویت میداند. اما در رابطه با کان، او برای تیم ملی کشورش و همچنین باشگاهش بازیکن بسیار مهمی است و شخصیت بزرگی دارد.

چگونه برای یک بازی آماده میشوید؟ آیا فقط با مربی دروازه بانها کار میکنید یا خودتان نیز در خانه بر روی تیمها کار می‌کنید؟

ما معمولا رقبای خود را در لیگ آنالیز نمی‌کنیم، مگر اینکه تازه وارد باشند. اما در مورد تیمهای اروپایی که آنها را خوب نمی‌شناسیم، من بعضی مواقع دی. وی. دی. بازیهای آنها را با خود به خانه‌ام می‌برم تا از تکنیکها و سبک مهاجمان آنها مطلع شوم. اینکه چگونه حرکت میکنند، چگونه تاکتیکهایی دارند، و اینکه پنالتیهای‌شان را به کدام طرف دروازه میزنند. هر کاری میکنم تا در بازی غافلگیر نشوم اما با این حال همیشه در فوتبال شگفتی‌هایی وجود دارد.

شانس خود را برای حضور در جام جهانی چگونه ارزیابی میکنید؟

حقیقت را بگویم، در حال حاضر به این موضوع فکر نمی‌کنم. من یکبار در دروازه تیم ملی ایستادم اما متاسفانه حضور من به خطر مصدومیت بازیکن دیگری بود. از اینرو همه کاری که میتوانم انجام دهم، این است که روی بازی‌ام برای باشگاه تمرکز کنم و اگر در این بین فرصتی بدست بیاید تا در تیم ملی حضور داشته باشم بسیار خوشحال می‌شوم. اما در حال حاضر زیاد به این موضوع فکر نمی‌کنم.

خارج از مستطیل سبز



شما شخصی هستید که از تقبل مسئولیت‌های اجتماعی لذت می‌برید. در تاریخ 7 سپتامبر 2005 شما به همراه تنور جوزپ کارِراس از کودکانی که در بیمارستان ماتیمو اینفاتیل در واله ده هبرون بودند، دیدن کردید. فکر می‌کنید چگونه می‌توانید در مسائل بشردوستانه پیشگام باشید؟

من فکر می‌کنم که ما می‌توانیم به مقدار زیادی کمک کنیم، حتی خیلی بیشتر از این. زیرا مردم بسیاری در این جهان وجود دارند که محتاج کمک می‌باشند. در رابطه با همکاری من با موسسه جوزپ کارِراس؛ مرگ دایی من، کسی که به او خیلی نزدیک بودم، مرا بر آن داشت که به این موسسه کمک کنم. همچنین از مادرم و دیگر اعضای خانواده‌ام نیز درخواست کمک کردم. من فکر می‌کنم که هرکس برای بارسا بازی میکند باید برای کودکان یک الگو باشد از این رو هر کاری که ما میکنیم هر چند کوچک، بسیار با ارزش قلمداد می‌شود. این نشان می‌دهد که ما هم می‌توانیم به مردم نیازمند کمک کنیم.

شما 24 ساله هستید. فکر می‌کنید که زندگی شما، با مردان دیگری که در سن شما هستند تفاوت زیادی دارد؟

من مانند دیگران زندگی می‌کنم. دوست دارم که علایقم و سرگرمی‌هایم را برای خودم حفظ کنم. دوست ندارم که آشکار باشند و آنها را خصوصی نگاه می‌دارم. شخصی نیستم که دارای دوستان زیادی باشم اما دوست دارم که با همه مهربان باشم. فکر میکنم که وقت‌های زیادی را به هدر می‌دهم. بسیار آرام هستم و دوست دارم که وقتم را در خانه بگذرانم.