منبع : سایت رسمی باشگاه
مترجم : امیر حسین هاشمی / FCBarcelona.ir

در پیروزی که به اندازه پیروزی‌های قبلی در برنابئو و استمفورد بریج هیجان انگیز و باشکوه بود، بارسلونا با ارائه یک نمایش عالی موفق شد میلان را با نتیجه 1-0 شکست دهد. این نتیجه برای بارسا، شانسی خارق العاده برای رسیدن به فینال لیگ قهرمانان در پاریس، فراهم نمود.

در سال 1959، بارسلونا موفق شده بود با گل‌های ورگس و سوارز میلان را در سن سیرو شکست دهد. در حدود نیم قرن دیگر طول کشید تا بارسا بار دیگر موفق شود میلان قدرتمند را در زمین خانگی‌اش شکست دهد، هنگامی که ژولی موفق شد با ارائه یک نمایش قابل قبول، آبی و اناری‌ها را پیروز میدان کند. بارسا به طور کامل شایسته این پیروزی بود، و بر اساس آنچه دیشب مشاهده کردیم، دلائل دلگرم کننده بسیاری وجود دارد که بارسا آن تیمی خواهد بود که برنده دیدار آرسنال و ویارئال را در فینال ملاقات خواهد کرد.


بارسا پیش از آنکه ژولی موفق شود در دقیقه 57 تک گل دیدار را به ثمر برساند، چندین موقعیت دیگر بدست آورده بود. پس از یک بازی ماهرانه در نیمه اول، بارسا با بازی عالی رونالدینیو که به اندازه همیشه موثر بود، نمایش شگفت آوری از فوتبال با کیفیت را در نیمه دوم ارائه داد. به نظر می‌رسید که تمام تیم بر این موقعیت بزرگ تمرکز کرده‌اند، و این اطمینان را بوجود آوردند که ریتم بازی بهترین‌ها را برای آنها فراهم خواهد کرد. اما اگرچه پیروزی با برتری با یک گل روحیه بسیار بالایی را به تیم القا خواهد کرد، نباید فراموش کرد که میلان نیز خطرات زیادی را روی دروازه بارسا ایجاد نمود، و این بایستی به ما یادآوری کند که با بازی دیشب تنها نیمی از این راه دشوار طی شده است.

احترام و کنترل

هر دو تیم احترام زیادی را نسبت به یکدیگر نشان دادند، شاید به مقداری بیش از حد طبیعی، و آن شاید نشانه‌ای از قوت قلب دادن‌های ابتدای بازی بود. این تیم مهمان بود که پیش قدم شده، کنترل جریان توپ در میانه زمین، و حفظ بیشتر مالکیت توپ را انجام می‌داد، اگرچه چندان موفق نمی‌شد دردسر بزرگی برای دیدا دروازبان میلان ایجاد کند.


و ناگهان این میلان بود که در فاصله زمانی یک دقیقه صاحب دو موقعیت شد: جلاردینیو در دقیقه 14 موفق شد در فضای بین مارکز و اوله گوئر صاحب توپ شود، و ضربه او از فاصله نزدیک به تیر عمودی دروازه بارسا اصابت کرد. درست لحظاتی بعد، والدس موفق شد ضربه سر خطرناک شوچنکو را مهار کند.

بالا رفتن گرمای بازی

آن دو موقعیت باعث ایجاد فشار بیشتر شد و پس از آن هر دو تیم شروع به انجام یک بازی واقعی نمودند. پس از یک شروع کند و آهسته، موقعیت‌های گلزنی یکی پس از دیگری برای بارسا بدست آمد، با اتوو، رونالدینیو و ژولی که همه می‌توانستند بارسا را پیش بیندازند.


میلان هم همچنان موقعیت‌های خود را داشت، به خصوص با دو ضربه کاشته‌ای که توسط کاکا و پیرلو زده شد، اما بارسا به دنبال انجام کنترل بیشتر بر روی بازی بود. رونالدینیو کم کم آزادی بیشتری از آنچه که از دفاع سنگین میلان انتظار می‌رفت بدست آورد، وقتی که ایینیستا، ادمیلسون و ون بومل اغلب در بیشتر درگیری‌های میانه زمین پیروز می‌شدند. ساموئل اتوو بیش از هر زمان دیگر تشنه گلزنی بود، اما موقعیت عالی او در پایان نیمه اول با شوت او به خارج از چهارچوب از دست رفت.

رو در رو

در بین دو نیمه هر دو مربی، ریکارد و آنجلوتی، احتمالا از بازیکنان خود خواستند که با روحیه بیشتری بازی کنند و بازی را در دست بگیرند. روسونری خط دفاع خود را چندین متر عقب‌تر برد تا فضای مناسب تری برای ضد حمله داشته باشد، اما آنها فقط فضای بیشتری در اختیار بارسا قرار دادند تا توپ را در زمین به گردش در آورد.


اینیستا بازی ساز اصلی در میانه زمین بود، و بازیکنان بارسا اغلب موفق می‌شدند که پاس‌های زیادی را در میانه زمین به یکدیگر زد و بدل کنند و میلان تنها می‌توانست عقب بنشیند و منتظر بماند. اما تیم میزبان با این شیوه بازی خشنود بود، و به طور پیوسته ابتکار غیر طبیعی خود را برای خلق موقعیت‌ها از هیچ چیز ادامه می‌داد! در دقیقه 50، شوچنکو، کاکا و جیلاردینیو در یک حرکت زیبا، می‌توانستند ایتالیایی‌ها را پیش بیندازند.

بارسا قفل بازی را شکست!

این شوک برای بیداری بارسا لازم بود و دقایقی بعد، رونالدینیو در فاصله‌ای دور از دروازه حریف با گتوزو روبرو شد. جادوی رونالدینیو یک پاس کاملا نفس گیر را به ژولی رساند، و ژولی یک ضربه پای چپ بی‌نظیر را مستقیما به سمت تور پشت دروازه میلان و دیدا که از گرفتن توپ عاجز بود، شلیک کرد. میلان 0 - بارسا 1


یک گل خارج از خانه در چنین سطحی از لیگ قهرمانان یک دارایی با ارزش به شمار می‌آید، اما بارسا فرصت داشت تا اختلاف را بیشتر نیز بکند. در یک ضد حمله رونالدینیو خود را روی خط محوطه جریمه میلان یافت و می‌توانست با ضربه زیبای خود گل دوم بارسا را به ثمر برساند، اما توپ با بدشانسی محض او پس از برخورد به تیر دروازه میلان از سمت دیگر به بیرون رفت.

کنترل توسط بارسا

روحیه بازیکنان بارسا بسیار بالا بود و دقایق زیادی بود که به نظر می‌رسید میلان به طور کامل کنترل آنچه را که می‌خواست انجام دهد، از دست داده است. آنجلوتی تعویض‌های بسیاری را با امید به برگرداندن تیمش به بازی انجام داد ولی تلاش او نافرجام بود. اینیستا و اتوو موقعیت‌های دیگری داشتند تا جرات دیدا، دروازبان میلان را بیازمایند. همچنین ضربه کاشته رونالدینیو با اختلاف بسیار ناچیزی از روی دروازه میلان به بیرون رفت. در دقایق پایانی، میلان بیشتر به جلو آمد و فشار بیشتری را نسبت به سایر دقایق بازی وارد نمود، اما حملات آنها بی‌برنامه و ناامیدانه بود. آمبروزینی می‌توانست در دقیقه 80 گلی را به ثمر رساند، درست زمانی که والدس بهترین واکنش شب خود را انجام داد و مانع از گلزنی مالدینی در دقایق پایانی شد.


برای بارسلونا، این یک شب دوست داشتنی بود و سفر به پاریس در ماه مه بیش از هر زمان دیگری قابل دسترسی است. اما همچنان نیمی از این راه سخت در بازی برگشت در نیوکمپ باقی مانده است.