منبع: سایت رسمی باشگاه
مترجم: شکیبا رهنما / تارا تاج / FCBarcelona.ir

ویکتور والدس در گفت و گوی خود با برنامه «استاسیو کمپ نو» در بارسا تی وی٬ انتظارات هواداران خود از او را دلیل قدرت بیشتر خود شمرد.

دروازبان بارسا بودن کار ساده‌ای نیست؛ دروازبانی پستی است که مورد انتقادهای زیادی قرار می‌گیرد.


در سن ۲۹ سالگی٬ ویکتور والدس درباره پختگی و تجربه‌هایی که در طی هشت سال حضور خود در تیم اول کسب کرده می‌گوید. او زمانهای خوب و بدی را پشت سر گذاشته و بسخت‌ترین دوران او مربوط به فصل 2005/06 - دوره مربیگری فرانک ریکارد - می‌شود: «هیچ کس دوست ندارد هو شود٬ مخصوصا در زمین تیم خودش. اینها به خاطر کارهایی بود که من به خوبی انجام نمی‌دادم٬ و به مرور زمان دریافته‌ام که این عکس العمل منصفانه و عادی است. اگر قرار باشد از طرفداران - که از من انتطار زیادی داشتن - بابت چیزی سپاسگزای کنم، این است که باعث شدند که من بازیکن قویتری در تمام زمینه‌ها شوم. آنها به واسطه فشار زیادی که روی من گذاشتند٬ باعث شدند که از من دروازبان بهتری ساخته شود.»

خوان کارلوس اونزه٬ مربی اسبق دروازبان بارسا٬ به او آموخت که از انتقادها درس بگیرد. اونزه به او آموخت که اشتباهاتش را مرور کند: «واقعیت آن است که زیاد دوست ندارم این کار را بکنم. من قبلا کسی بودم که زیاد پذیرای انتقاد نبود؛ اما حالا سعی می‌کنم که جنبه مثبت را ببینم.»

قبل و بعد از پاریس ۲۰۰۶

زمانی که او صدای سوت تماشاچیان در نیوکمپ را می‌شنید، نمی‌دانست که آن سال با بهترین شب زندگیش پایان می‌یابد. پاریس٬ ۲۰۰۶ «برای من بازی فوق‌العاده‌ای بود. در آن بازی می‌شد پیشرفت من در کارم را حس کرد. حرف و حدیث‌های زیادی در طول فصل زده شد٬ به من برچسبهای زیادی خورده شد؛ و من نمی‌توانستم پایانی بهتر از آن را برای فصل آرزو کنم. من از فرانک هم به خاطر اعتمادی که به من داشت، تشکر می‌کنم.»

رابطه والدس با فرانک ریکارد٬ تقریبا مانند پدر و پسر بود: «فرانک مانند پدر من بود و در لحظات سخت کارم به من کمک زیادی کرد. او از افراد انگشت شماری بود که به من روحیه می‌داد. او می‌گفت: آرام باش. من برای کمک به تو اینجا هستم. من تا آخر عمرم به او مدیونم.»

با گواردیولا مانند هر روز مدرسه رفتن است.

والدس هم اکنون در اوج خود قرار دارد. او چهارمین گلر در تاریخ بارسلوناست که بیشترین بازی را با پیراهن بارسا انجام داده است و سه جایزه دروازبان برتر - زامورا - را به خود تعلق داده است٬ که قبلا فقط رامالیتس اسطوره داشته است.

علی رغم تجربه اش٬ گلر اول بارسا٬ هر روز چیزهای جدیدی را یاد می‌گیرد٬ به خصوص الآن که تحت نظر گواردیولاست: «از زمانی که مربی بارسا شد٬ اولین چیزی که روی آن کار می‌کردیم٬ دور نگه داشتن توپ از زمین خودمان بود که به مدافعان میانی را نامحدود می‌سازد. این تاثیر زیادی روی من گذاشت. من چیزهای زیادی از او یاد گرفتم٬ و او را یک استاد فوتبال می‌دانم٬ او به من آموخت که بازی را طور دیگری بگذرانم٬ و همین طور چیزهای جدید یاد می‌گیرم. مانند مدرسه رفتن است! دارم روز به روز از او چیزهای بیشتری را یاد می‌گیرم.»

ویکتور والدس چگونه است؟

والدس با حالتی جدی٬ متمرکز و در حال جویدن آدامس پا به زمین می‌گذارد. او در جایگاه خود قرار می‌گیرد و در طول بازی٬ از هیچ صحنه‌ای غافل نمی‌شود. اما٬ آیا بیرون از زمین٬ متفاوت است؟ «در زمین٬ چهره‌ای از هودم ساخته‌ام که من نیستم. اگر شما مرا بشناسید٬ همه چیز فرق می‌کند. من یک فرد آرام٬ خانواده دوست و وفادار به کسانی که به من اعتماد می‌کنند٬ که زیاد نیستند٬ هستم. من سخت تلاشگر٬ منظم و کمی بداخلاق هستم.»

این بخش کوچکی از ویکتور والدس است٬ و چیزهای زیادی درباره هنوز مبهم است. ویکتور والدس در سالهای اولش در آکادمی چگونه بود؟ کی و چرا می‌خواست دست از دروازبانی بکشد؟ دستکش‌های از پاریس او کجا هستند؟ توصیه او به دروازبانهای آینده چیست؟ پاسخ تمام این سوالات در برنامه «استاسیو کمپ نو» متعلق به بارسا تی وی است٬ که جمعه ساعت ۲۳:۰۰ (به وقت محلی) پخش شد. این مصاحبه در روز یکشنبه ساعت ۱۷:۰۰ و ۲۳:۴۰ دقیقه تکرار خواهد شد.

ویدئوی این مصاحبه را می‌توانید از اینجا مشاهده کنید.