منبع : سایت رسمی باشگاه
مترجم: آذر فرحی / FCBarcelona.ir

بررسی تیمهایی که بازیکنان بارسایی دارند
قسمت اول: مکزیک

تیم ملی مکزیک، که کاپیتانی‌اش بر عهده تنها بارسایی این تیم، رافائل مارکز، است، برای شرکت در 13مین جام جهانی تاریخ خود آماده می‌شود؛ رکوردی که حتی از تیم ملی انگلیس نیز بهتر است.

پس از رقابتهای 1930، 1950، 1954، 1958، 1962، 1966، 1970، 1978، 1986، 1994، 1998 و 2002، جام جهانی 2006 آلمان سیزدهمین حضور مکزیکی‌ها خواهد بود. آنها در 12 دوره گذشته 2 بار تا مرحله یک چهارم نهایی رقابتها صعود کرده‌اند. هر دو بار مسابقات در مکزیک برگزار شد و هر دو بار آنها توسط تیمی حذف شدند که در پایان نایب قهرمان جام جهانی شد. در 1970 آنها 4-1 به ایتالیا باختند و در مسابقات 1986 در ضربات پنالتی توسط آلمان حذف شدند. ال تری در سالهای اخیر در سایر تورنمتها موفق نشان داده است. در 1998 آنها گولد کاپ را کسب کردند و در 1999 فاتح رقابتهای پان آمریکن شدند.


"قیصر"

مارکز رهبر تیم فعلی مکزیک است که لاولپه را به عنوان مربی در اختیار دارد. مدافع مرکزی بارسا، که به نام "Michoacán Kaiser" شناخته می‌شود، با توجه به افتخارات فراوانی که از زمان بازی در اروپا به دست آورده (از جمله قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا)، بهترین بازیکن این تیم به شمار می‌رود. مارکز اولین مکزیکی است که برای بارسا بازی کرده است. او تابستان سال 2003 از موناکو به جمع آبی و اناری پوشان پیوست.

او دوران ورزشی‌اش را در سن 17 سالگی با تیم اطلس گودالاجارا شروع کرد و سه فصل، از 1996 تا 1999 در این تیم توپ زد. او در تیم ملی‌ای که سال 1998 گولد کاپ را از آن خود کرد و سال 1999 قهرمان جام کنفدراسیونها شد نیز حضور داشت. مارکز در تیمهای مربیهای مختلف مکزیک در این چند ساله حضور داشته است. از جمله کوپا آمریکای 1999 و 2001 و 2004، جام جهانی 2002 و اکنون هم عضوی اصلی در جام 2006 خواهد بود.


اما مکزیک فقط مارکز نیست. آنها تیم یکپارچه و قوی‌ای هستند، همانگونه که در جام کنفدراسیونهای اخیر نشان دادند و موفق شدند برزیل را 1-0 شکست دهند. در خط هافبک، بازیکن سابق سویا و راسینگ بسیار موثر است و در خط حمله بورگتی و گیله فرانکو بسیار خطرناک هستند. مربی آنها، ریکاردو لاولپه، بسیار مطمئن است و قصد دارد با رساندن مکزیک به نیمه نهایی، برای اولین بار در تاریخشان، همه را غافلگیر کند.

رکورد جالب توجه

مکزیکی‌ها در بین تمام تیمهایی که به جام جهانی راه یافتند، بهترین رکورد را دارند. آنها در 15 بازی از 18 بازی خود در مرحله مقدماتی پیروز شدند و تنها دو شکست و یک تساوی را در کارنامه داشتند. آنها رکورد فوق‌العاده 67 گل زده و تنها 10 گل خورده را نیز دارند. بورگتی با 14 گل زده بهترین گلزن آنها بود و جیم لوزانو و فرانسیسکو فونسکا نیز از گلزنان خوب این تیم بودند. علی رغم این نتائج خوب، تیم ملی آمریکا بالاتر از مکزیک قرار گرفت؛ چون در بازیهای رودررو نتیجه بهتری گرفته بود.


در کنار ایالات متحده، مکزیک بسیار بهتر از سایر تیمهای کونکاکاف بود. آزتکها در پاناما غافلگیر شدند و با نتیجه 1-1 متوقف شدند. در آمریکا و ترینیداد و توباگو نیز شکست را پذیرفتند.

پس از شکست آمریکا با نتیجه 2-1، آنها در بازی برگشت 2-0 باختند تا چشم به رتبه دوم داشته باشند. راه یافتن آنها به جام جهانی با برد 5-0 مقابل پاناما تضمین شد. آنها مسابقات خود در این مرحله را با شکست دادن 5-2 گوانتانامو و باخت مقابل ترینیداد و توباگو به پایان رساندند.

رقیب اصلی: پرتغال

مکزیک در گروه D رقابتها در کنار ایران، آنگولا و پرتغال قرار دارد. تیم لاولپه مسابقات را با دیدار مقابل ایران در روز 11 ژوئن، ساعت 18:00 به وقت گرینویچ آغاز خواهد کرد. بازی دوم آنها در برابر آنگولا روز 16 ژوئن ساعت 19:00 خواهد بود و در آخرین بازی روز 21 ژوئن ساعت 16:00 به مصاف پرتغال خواهند رفت.


محل بازیها

نورنبرگ، هانوفر و گالسن کیرشن محل 3 مسابقه تیم ملی مکزیک خواهد بود. فراجن – استادیون در نورنبرگ با هزینه 56 میلیون بازسازی شده و هم اکنون ظرفیت 41.926 تماشاگر را دارد. بازسازی آرنا در هانوفر نیز 64 میلیون هزینه در برداشته و 44.652 نفر گنجایش دارد. استادیوم شهر گالسن کرشن، که استادیوم اختصاصی شالکه 04 به شمار می‌رود، از همه جالبتر است. این استادیوم فقط به دلیل بازیهای جام جهانی با هزینه‌ای بالغ بر 191 میلیون بازسازی شده و 53.804 نفر ظرفیت دارد.