منبع : سایت الموندو دپورتیوو
مترجم: آذر فرحی / FCBarcelona.ir

در برزیل، به بازیهای که در یک تورنمت برگزار می‌شوند و تک حذفی هستند، "بکش-بکش" می‌گوییم. این اصطلاح در اروپا توسط مربی ما، لوئیز فیلیپ اسکولاری، رواج پیدا کرده است. او این عبارت را دوست دارد و زیاد به کار می‌برد. اکنون این سری از رقابتها شروع می‌شوند که یا می‌کشی، یا کشته می‌شوی. هیچ جایی برای اشتباه کردن وجود ندارد. اگر در این مرحله حذف شوی، تمام کارهایی که کرده‌ای فراموش می‌شود. اگر از موقعیتهایی که برایت پیش می‌آید خوب استفاده نکنی، به خانه برمی گردی!

در پایان یک هشتم، یک دور دیگر از مسابقات سخت‌تر از آن شروع می‌شود. حالت روحی تیم نیز بسیار مهم خواهد بود. ما چندین روز است که در آلمان هستیم و اینجا ضروری است یک روحیه تیمی بسیار خوب داشته باشیم. همچنین در مقیاس شخصی باید بسیار پر تلاش و با انگیزه باشیم تا بتوانیم به تیم کمک کنیم.


در بازی مقابل ایران من بسیار خوشحال بودم که بالاخره توانستم در جام جهانی گلزنی کنم. رویایی بود که از بچگی با خود داشتم، البته آن موقع نمی‌دانستم که قرار است با پیراهن پرتغال، که مرا به فرزندی خود قبول کرده است، گل بزنم. اینجا باید از فیلیپ اسکولاری تشکر کنم. کسی که باعث شد من ملیت پرتغالی بگیرم. چند روز پیش با لوئیس فیگو صحبت می‌کردیم و او می‌گفت که اگر فدراسیون فوتبال پرتغال به اسکولاری اجازه دهد که به تیم دیگری برود، نه فقط یک قدم، بلکه 20 قدم عقب خواهیم افتاد. من کاملا موافقم. او در تیم پرتغال خیلی خوب کار کرده است تا بالاخره به جایی که لیاقتش را دارد، رسیده است.

با وجودی که برای مکزیک احترام زیادی قائلیم، اما با مربی صحبت کردیم و به این نتیجه رسیدیم که ریسک نکنیم. من بازی نخواهم کرد چون یک کارت زرد دارم و در این جام جهانی داورها خیلی راحت کارت می‌دهند. علاوه بر آن، مصدومیتم هنوز کمی اذیت می‌کند و استراحت برایم خوب خواهد بود تا با توان بیشتر به یک هشتم نهایی بروم.

من همچنان امیدوارم در مرحله بعد با هلند بازی کنیم تا بتوانم جیو، ون بومل و کوکو را ببینم. امروز، با تیم رافا مارکز روبرو می‌شویم. شرطی که با او بسته‌ام، امضا شده و آماده است. امیدوارم این بازی باعث صعود هر دو تیم به دور بعد شود تا تیمهایمان تکمیل شود. تا کنون پرتغال، آرژانتین، برزیل، هلند، اسپانیا و سوئد صعود کرده‌اند. جام جهانی همچنان رنگ آبی و اناری را دارد.

اوف شالکه، زمینی به یاد ماندنی برای من

وقتی پا بر روی چمن استادیوم اوف شالکه در گلسن گرشن می‌گذارم، مجموعه‌ای از خاطرات خوب برایم دوباره زنده می‌شود. وقتی که اولین عنوان قهرمانی خود در لیگ قهرمانان را با پورتو به دست آوردم. یک گل زدم و شب بسیار خوبی برایم بود.

لذت بردم که اسپانیا، حتی هنگامی که داشت می‌باخت، روش بازی خود را از دست نداد

در بازی مقابل تونس، حتی وقتی که با یک گل عقب بودند و به باخت نزدیک می‌شدند، روش بازی خود را عوض نکردند و به همان شکل ادامه دادند. آنها بازی خوبی را انجام دادند و به پیروزی دست یافتند. در نیمه اول آنها سراسیمه سعی می‌کردند بازی را به تساوی بکشانند اما بعد از شروع نیمه دوم منطقیتر بازی کردند. لوئیس آراگونس ارتباط خوبی بین خطوط برقرار کرده است و توپ از یک سمت زمین، به سمت دیگر می‌رود تا مکان مناسب برای نفوذ پیدا شود. در بعضی لحظات، اسپانیا من را به یاد پاسکاریهای خودمان در بارسا می‌انداخت. و بالاخره راه گل زدن را پیدا کردند. اکنون، یک هشتم نهایی.