منبع : سایت رسمی باشگاه
مترجم : آذر فرحی / FCBarcelona.ir

بارسا با شکست 3-1 رئال زاراگوزا دوباره به صدر جدول لالیگا بازگشت. رونالدینیو دو بار و ساویولا یک بار گلزنی کردند تا تک گل میلیتو بی‌اثر شود.

با توجه به تساوی بدون گل سویا مقابل راسینگ سانتاندر، هر دو تیم می‌دانستند که در صورت پیروزی در نیوکمپ، به بالای جدول خواهند رفت. دانستن این موضوع، باعث حساسیت زیاد بازی، اخراج دو بازیکن از زمین و مصدومیت ادمیلسون و مسی (در مورد اولی 10 روز و در مورد دومی حدود 3 ماه) شد.


ترکیب بارسا در این بازی: والدس، پویول، مارکز، سیلوینیو، زامبروتا، ادمیلسون (موتا)، دکو، اینیستا، مسی (ژولی)، گودجانسن (ساویولا) و رونالدینیو.

میلیتو میهمانان را پیش می‌اندازد

بارسا از ابتدای بازی، نشان داد که به شدت به دنبال گلزنی و پیروزی در این مسابقه است. در 15 دقیقه آغازین بازی، تقریبا تمام مالکیت توپ و زمین از آن آبی و اناری پوشان بود. مسی اولین بازیکنی بود که شوتی به سمت دروازه داشت و پس از او، گودجانسن نیز چند بار شانس خود را امتحان کرد.

اما درخلاف جهت بازی، زاراگوزا اول به گل رسید. در دقیقه 16، دی آلساندرو ضربه کرنری به درون محوطه جریمه بارسا فرستاد و میلیتو که کاملا آزاد بود، به راحتی توپ را وارد دروازه کرد. گل به زاراگوزا روحیه بسیار خوبی داد و اگر مهاجمینشان کمی دقیقتر بودند، می‌توانستند حتی تعداد گلهای خود را بیشتر کنند. در طرف مقابل، هر بار که بارسا سعی می‌کرد خطری تولید کند، توسط دروازه بان زاراگوزا به خوبی مهار می‌شد. جایگیریهای او تقریبا بی‌نقص بودند.

مصدویت مسی

اتفاقات بدتری در انتظار بارسا بود. زاراگوزا مصمم بود با استفاده از تاکتیکهای مختلف، از وقت تلف کردن تا تکلهای بی‌پروا، برتری خود را حفظ کند. و میزبانان تاوانش را پس دادند! در دقیقه 22، مسی لنگ لنگان از زمین خارج شد. مصدویت به نظر جدی می‌رسید و جدی هم بود. جوان بارسا استخوانی شکسته در پای چپش دارد و حدود سه ماه از میادین دور خواهد بود. مسی تنها تعویض اجباری بارسا نبود. 6 دقیقه بعد، ادمیلسون نیز مجبور شد جای خود را به موتا بدهد.


تساوی

دقیقه 30، دو تیم مساوی شدند. در اثر یک کرنر، که خیلی بچه گانه تقدیم بارسا شد، سانتر دکو به درون محوطه، با ضربه سر دیدنی رونالدینیو تبدیل به اولین گل بارسا شد. پس از حدود یک سال، اولین باری بود که بارسا از روی کرنر به گل می‌رسید. تا پایان نیمه اول اتفاق خاص دیگری نیفتاد. جانشین مسی، ژولی، موقعیت بسیار خوبی داشت اما تعلل زیاد او باعث شد سزار توپ را به راحتی جمع کند.

20 دقیقه آغازین نیمه دوم نیز بار فوتبالی بالایی نداشت. بارسا همچنان بیشتر مالکیت توپ را در اختیار داشت اما در مقابل دفاع منظم و محکم زاراگوزا کار زیادی از پیش نمی‌بردند. مخصوصا دیه گو به خوبی رونالدینیو را مهار می‌کرد. با توجه به تعویضهای اجباری، رایکارد تنها یک تعویض دیگر داشت و تصمیم گرفت ساویولا را به جای گودجانسن، که در جریان بازی نسبتا بی‌اثر بود، وارد زمین کند تا شاید با بالا بردن سرعت خط حمله‌اش، قفل بازی را بشکند.

کارتهای قرمز

در دقیقه 70 بازی اتفاقاتی رخ داد که باعث شد هر دو تیم 10 نفره شوند. دیه گو میلیتو نقش زیبایی در زمین ایفا کرد و به خوبی کمک داور را فریب داد تا موجب اخراج شدن تیاگو موتا شود. نیوکمپ در بهت و حیرت فرو رفت! بازیکنان و مسئولین بارسا به شدت به این تصمیم معترض بودند. اما درست پس از شروع مجدد بازی، داور تعداد بازیکنان دو تیم را مساوی کرد! ساویولا در حرکتی تیزهوشانه می‌رفت که با دروازه بان تک به تک شود اما برادر دیه گو، گابی میلیتو، او را کشید و به دلیل این خطا، با کارت قرمز مستقیم داور روبرو شد.


دومین گل رونالدینیو

این ماجراها، نیرویی دوباره به بارساییها داد. در حالی که تنها 5 دقیقه به پایان بازی باقی مانده بود، ساویولا پشت محوطه جریمه زاراگوزا با خطا متوقف شد. رونالدینیو با ضربه کاشته‌ای بسیار زیبا گل دوم خود و تیمش را به ثمر رساند. شادی بارسا پس از این گل، بی‌نظیر بود!

به نظر می‌رسد که سه امتیاز قطعی شده است اما دو دقیقه بعد، یک فرصت طلایی برای زاراگوزا ایجاد شد. والدس ضربه سر اورتون را بسیار خوب برگشت داد و در برگشت، زاپاتر با نهایت بی‌دقتی توپ را به بالای دروازه فرستاد.

برای اینکه چنین فرصتی مجددا نصیب زاراگوزا نشود، بارسا دقائق باقی مانده را با حفظ توپ از آن خود کرد. آنها در عین حال توانستند سومین گل خود را نیز به ثمر برسانند. در آخرین لحظات وقتهای تلف شده، بارسا صاحب یک ضربه کاشته شد. رونالدینیو باز هم ضربه خیلی خوبی زد اما توپش پس از برخورد به تیر افقی روی خط دروازه پایین آمد. توپ برگشتی را ساویولا با نهایت فرصت طلبی وارد دروازه کرد.

نمایش زیبا و همدلی بازیکنان بارسا، سه امتیاز با ارزش در مقابل یکی از رقیبان این فصل را برایشان به ارمغان آورد اما مصدومیت طولانی مدت مسی، طعمی تلخ و شیرین به این پیروزی داد.