منبع: سایت رسمی باشگاه
مترجم: سمیرا محمدی / FCBarcelona.ir

امروزه بازیکنان کوتاه قد شایسته‌ای در عرصه فوتبال حضور دارند و تو به همین دلیل مجبور شدی، باشگاه را ترک کنی.

«آن زمان، بازیکنان بلند قد بسیار اندک بودند. من نیز کوتاه قدترین بودم و مجبور بودم که با این خصیصه مقابله کنم. به کورنیا رفتم و با حفظ خودباوری، توانستم به باشگاهی همچون والنسیا راه یابم. شاخصه بازیکنان جدید بارسا فداکاری، ثبات و خود باوری است».


تصمیم گرفتی به کورنیا بروی.

«رفتن من به آنجا باعث شد بفهمم، شروع و پایان تمام اتفاقات لازم به حضور در سیستم جوانان بارسا نیست. آنها کاملا مراقب من بودند و من درسهای زیادی از آنها یادگرفتم و در آن دو سال بود که متوجه شدم، می‌توانم روزی به بهترین تیم جهان بازگردم».

از بازی در برابر بارسا، چه احساسی داشتی؟

«مسابقاتی که در برابر بارسا برگزار می‌شد، برای من از حساسیت ویژه‌ای برخوردار بود؛ معمولا شب قبل از بازی، نمی‌توانستم بخوابم. زمانی که در تیم جوانان بارسا در دسته یک بازی می‌کردم، چنین حالتهایی وجود نداشت، اما از زمانی که بارسا را به مقصد کورنیا ترک کردم، چنین حالتی به سراغم آمد».

معاون باشگاه، جوزپ بارتومئو، تو را تمثیلی برای دیگران قرار داده است.

«ما مثالی از بازیکنان کوتاه قد بودیم، اما هر فرد متفاوت از دیگران است. از نظر من پیکه و سسک در شرایط متفاوتی باشگاه را ترک کردند. در آن زمان، باشگاه با وجود تیو و کوئنکا به من احتیاجی نداشت و مطمئن بودم که حضورم، فایده‌ای نخواهد داشت. بازیکنان کوتاه قد باید تلاش زیادی داشته باشند و به خود ایمان داشته باشند، این برایشان بسیار مفید است».

جوانان بارسا، کورنیا، والنسیا و ناستیج در دسته دوم برایت ایده آل بودند؟

«بدون شک، بله. من در آن زمان‌ها، هم اوقات شادی داشتم و هم گاها اشک‌های زیادی ریختم».

آیا هنوزهم رویایی در سر داری که انتظار وقوعش را بکشی؟

«کسب جام به همراه بارسا. معتقدم ما بسیار خوش شانسیم که بارسا باشگاهی بزرگ است و با بازی خوبش توانسته عناوین زیادی کسب کند. حال من اینجا هستم و امیدوارم بتوانیم جام‌های بیشتری را تصاحب کنیم».

خاطرات تیم جوانان

آیا تو ویلانووا را از زمان مربیگری‌اش در جوانان به خاطر داری؟

«زمانی که من در رده ب نوجوانان بودم، او در جوانان ب حضور داشت».

نسل فوق‌العاده‌ای بود.

«مسی، پیکه، سسک فابرگاس و سایرین».

به نظر علامت سوال‌های زیادی وجود دارند.

«بله، آن تیم، از بهترین‌های فوتبال بودند. تیمی که عناوین زیادی کسب کرد و تمام جوانان به آنها نگاه ویژه‌ای داشتند».

وقتی برای اولین بار مسی را دیدی، به خاص بودن او پی بردی؟

«او اتفاق بزرگی را رقم زد و همین باعث شکوفایی‌اش در این سن کم شده است. اکنون نیز به عنوان بهترین بازیکن جهان و بالاتر از سایرین قرار گرفته است. با توجه به سنش، سالهای زیادی را در بارسا پیش رو دارد».

تو و مسی هر دو شماره 10 را به تن می‌کردید و نقش‌های مشابهی داشتید.

«بله، اما هیچ سنخیتی وحود ندارد. او دست به شگفتی بزرگی زد».

تو گلهای زیاد و پاس گل‌های فراوانی را در جوانان، به نام خود ثبت کردی. در واقع تو یک مهاجمی!

«من در گذشته، پاس گلها و همچنین گل‌های زیادی را به ثمر رساندم، اما هیچکدام از آنها، به آنچه که اکنون انجام می‌دهم، ارتباطی ندارند. زمانی که در بارسا توپ می‌زدم، بسیار دوست داشتم که هافبک تهاجمی و یا مهاجم باشم».

تو همواره کاپیتان تیم بوده‌ای.

«من هشت سال در بارسا بازی کردم و گمان کنم در هفت سال آن نقش کاپیتان را داشتم. هم‌تیمی‌هایم احترام خاصی برایم قائل بودند و این اجازه نمی‌داد که شخصیت کوچکی داشته باشم. من نقص‌های بسیاری دارم، اما شخصیتم از نقاط قوتم محسوب می‌شود».

سال 2000 را به خاطر داری، اولین سنگ بنا را در سیوتات اسپورتیوا گذاشتی؟

«البته، به همراه رامایتس. بسیار خوش شانس بودم که در آنجا حضور داشتم و یک پنالتی به دست آوردم. جالب است که حال، در سیوتات اسپورتیوا تمرین می‌کنم و افراد آشنا زیادی را می‌بینم».

برای یک فوتبالیست جوان، چه توصیه‌ای داری؟

«شما باید از کودکی، از فوتبال لذت ببرید. در دنیای حرفه‌ای نیز، به دور از آن مسئله، باید رقابت طلب باشید و به خوبی از خود مراقبت کنید و هم چنین در کار خود، ثبات داشته باشد».