منبع: سایت توتال بارسا
مترجم: مصطفی کلانتریان / FCBarcelona.ir

او با القاب زیادی شناخته می‌شود: مرد چاره ساز، جادوگر، دن آندرس، آندرسیتو، شوالیه رنگ پریده، فاتح قلب‌ها، پسر ارکستر، نابغه متواضع، اینیستای لذت بخش، ضد کهکشانی و خداوندگار فوتبال.

یک مثل معروف سوئدی می‌گوید: «انسانهای دوست داشتنی القاب زیادی پیدا می‌کنند». به عبارت دیگر ما برای مسائل مورد علاقه خود نامهای زیادی طرح می‌کنیم. این دقیقا همان روش معرفی ما برای آندرس اینیستاست. ما نمی‌دانبم که آیا بازیکن دیگری با محبوبیت او و همچنین این تعداد اسم مستعار وجود دارد یا خیر، اما مسئله چیز دیگریست.


ما قصد داریم برای توضیح شایستگی آندرس برای کسب توپ طلای فیفا در سال 2012 از نام‌های متعدد او استفاده کنبم. القاب او بصورت کلی در سه دسته قرار می‌گیرند: دسته‌ای که بیانگر زیبایی فوتبال او می‌باشند، دسته‌ای که به ظاهر او می‌پردازند و دسته دیگری که بیانگر شخصیت فردی او هستند.

فوتبال

جادوگر، مرد چاره ساز، ساحر، پسر نابغه، آندرس دانا. این‌ها تعدادی از القابی هستند که تا حدودی هنر بازی آندرس را بیان می‌کنند. اینیستا در زمین بازی بسیار باهوش است، او در زمین چیزهایی را می‌بیند که دیگران نمی‌توانند درک کنند، او قادر به حل هر گونه مشکل و گرهی در زمین بازیست. وقتی او پا به توپ می‌شود فوتبال معنای سحر و جادو به خود می‌گیرد؛ کاری که بظاهر غیر ممکن بنظر می‌رسد. با او سخت‌ترین کارها آسان بنظر می‌آید. دیدن بازی او شما را شگفت زده می‌کند، بنظر می‌رسد که او در زمین بازی و در مناطق مختلف آن به آرامی شناور است و با آرامش کامل از خطوط پر لایه دفاعی حریف عبور می‌کند و در پایان کار با پاسی بی‌نقص به جادوی خود پایان می‌دهد.

آندرس اینیستا در چند فصل اخیر بارها مصدوم شده است و گاهی این مصدومیت‌ها بقدری زیاد شده‌اند که ما به آرامی جادوی بازی او در زمین را از خاطر برده بودیم. وقتی او به زمین باز می‌گردد، گمان می‌کنیم که برای بار نخست است که هنر نمایی او را تماشا می‌کنیم؛ این باور نکردنیست. اگر جایزه‌ای در فوتبال وجود داشت که بنا بود به بازیکنی داده شود که هر سال پس از مواجه با مصدومیت‌های زیاد، کماکان به پیروزی و هنر نمایی خود ادامه می‌دهد، باید هرسال اینیستا برنده این جایزه می‌شد. او دیگر مصدومیت‌های مختلف را به خوبی شناخته است، اما راه مقابله با آنها و بازگشت بی‌نقص به دنیای فوتبال را نیز به خوبی آموخته است. او می‌تواند جهان را متوقف کند، نتیجه را تغییر دهد و قاطع‌تر از همیشه گلزنی کند.

وقتی که گمان می‌کنیم فرصت از دست رفته و زمان به پایان رسیده است، این اینیستاست که تیم را نجات می‌دهد. او زمانهای سختی را تجربه کرده است، ولی همواره محکمتر از قبل به میان تیم بازگشته است؛ مثال‌های زیادی برای این مورد وجود دارد: 21 جولای 1999 در نیوکمپ، 6 می‌2009 در استمفورد بریج و 11 جولای 2010 در استادیوم ساکر سیتی.

ظاهر

شوالیه زنگ پریده، شبح، شوالیه سفید؛ این‌ها تعدادی از القاب آندرس هستند که نشان دهنده صورت سفید و رنگ پریده او و ظاهر شبح وارش هستند. ظاهر او باعث شد یکبار او را در برنامه تلوزیونی کاتالان، به کرم شب تاب تشبیه کنند. شاید این مسئله او را نزد برخی افراد چندان جذاب جلوه ندهد، اما این هرگز مشکلی برای او به حساب نمی‌آید. او هرگز دشمنی نداشته است، شاید دلیل این مسئله شخصیت او باشد که در قسمت بعد به آن خواهیم پرداخت.

شخصیت

آندرسیتو، اینیستای دانا، ضد کهکشانی، نابغه متواضع؛ این‌ها القابی هستند که شخصیت آندرس را برای ما بازگو می‌کنند. مهم نیست که او به چه افتخارتی دست یافته است، او همواره متواضع، سر به زیر، آرام و خوش برخورد است. اینیستا همواره بازیکنی افسانه‌ای در دنیای فوتبال بوده است، اما زمان زیادی گذشت تا رسانه‌ها به میزان شایستگیش به او توجه کنند. اکنون او به 19 جام قهرمانی در بارسا دست یافته است، به همراه تیم ملی اسپانیا به 2 قهرمانی در جام ملتهای اروپا و یک قهرمانی در جام جهانی رسیده است، اما او هنوز همان کودک دوازده ساله ایست که برای اولین بار قدم به لاماسیا گذاشت. هرچه که در مسیر زندگی او پیش بیاید، او راه و روش خود را تغییر نخواهد داد، هرچند بعضی گمان کنند در زمانهایی خاص نیاز به تغییر و دگرگونی می‌باشد.

در زمان سرمربی گری فرانک ریکارد در بارسا، آرامش و سکوت مداوم او در رختکن تیم بعضی زمان‌ها برایش گران تمام می‌شد؛ گاهی او را در پست غیر تخصصیش در زمین می‌دیدیم و گاهی از روی نیمکت کار را دنبال می‌کرد. بعضی این عقیده را دارند که او باید کمی پر سر و صداتر و شلوغ‌تر باشد و عده‌ای نیز گمان می‌کنند او نیاز به حمایت رسانه‌ای بیشتری دارد. اما پسری مانند آندرس آن چیزی نیست که رسانه‌ها بدنبال آن می‌گردند، او متواضع و ساکت است و توانایی برطرف کردن نیازهای تبلیغاتی آن‌ها را ندارد. هنگامی که پپ گواردیولا به بارسا آمد، او چیزی بیشتر و متفاوت‌تر در بازی و رفتار اینیستا مشاهده کرد: « آندرس شایستگی بازی‌هایی بمراتب بیشتر از بازیهای فعلی را دارد، اما او هیچگاه اعتراض نمی‌کند». اتفاقا این سادگی و تواضع مزیت و برتری خاصی به او نسبت به سایرین بخشیده است. تحت نظر گواردیولا، او بقدری پیشرفت کرد که دیگر کسی در دنیای فوتبال توانایی انکار توانایی‌های او را نداشت. شخصیت آندرس اکنون او را تبدیل به یک فوق ستاره کرده است، یک قهرمان. این ویژگی‌ها از او مجسمه‌ای محبوب در میان طرفداران فوتبال ایجاد کرده است.

چرا توپ طلا؟

پیش از آنکه درباره شایستگی اینیستا برای کسب توپ طلای فیفا در سال جاری صحبت کنیم، بهتر است به ملاک‌ها ومعیارهای رای دهندگان این جایزه توجه کنیم. اولین و مهمترین معیار رای دهندگان موفقیت‌های کسب شده توسط بازیکن در سال مورد نظر می‌باشد. اگر میزان این موفقیت‌ها برای نامزدهای مختلف این جایزه نزدیک به هم و برابر بود، سپس به سراغ معیارهای دیگری نظیر استعداد و کلاس بازی، شخصیت فوتبالی و طول مدت بازی فرد مورد نظر خواهند رفت.


حال ما به سراغ عملکرد آندرس در سال گذشته می‌رویم تا ببینیم چه چیز این شایستگی را در او برای کسب توپ طلای فیفا ایجاد کرده است. در فصل گذشته بارسا جز جام حذفی اسپانیا، در رقابت دیگری پیروز نشد و این مورد می‌تواند به ضرر اینیستا به حساب آید. کسب عنوان لالیگا برای کریستیانو رونالدو و آقای گلی مسی در لیگ قهرمانان و لالیگا به همراه کسب کفش طلای اروپا می‌تواند موفقیت‌هایی در کلاس بالاتر برای این دو ستاره نسبت به آندرس به حساب آید؛ اما عملکرد بی‌نظیر او در جام ملتهای اروپا و کسب این عنوان به همراه تیم ملی اسپانیا، در حالی که زحمت خط میانی این تیم تماما بر دوش اینیستا بود، شایستگی او را بیشتر از گذشته برای ما آشکار می‌کند.

گفته می‌شود که اسپانیا مانند بارسا می‌باشد، تیمی که بر یک بازیکن خاص استوار نیست. اگر موفقیتی بدست آید یا از دست برود، به عملکرد تیمی بازیکنان در کنار هم مربوط می‌شود. هیچکس به تنهایی بازی نمی‌کند و همه بازیکنان در ارتباط با یکدیگر بازی تیم را شکل می‌دهند. این حرف تا حدودی درست می‌باشد، اما زمان اعتبار آن تا قبل از شروع رقابت‌های اروپایی کشورها در سال جاری بود؛ جایی که پیش بینی‌ها درباره اسپانیا غلط از آب درآمد. آنها دیگر آن روح تیمی را نداشتند و تفاوت‌های زیادی با قهرمان سال 2010 دنیا در جام جهانی داشتند. پویول و ویا دو رکن مهم دفاعی و هجومی تیم مصدوم بودند و بازیکنان ذخیره تاثیرگذاری لازم را در تیم ایجاد نکردند. اینجا زمانی بود که هنرنمایی اینیستا به نمایش گذاشته شد تا او یک تنه تیمش را تا آخرین پله کسب این عنوان بالا ببرد. رقابت‌های جام ملتهای اروپای 2012 بدون شک بهترین تورنمنت اینیستا از آغاز تا پایان کار اوست.

اگر به معیارهای دیگر توپ طلا توجه کنیم، تمام آنچه که پیش از این در این مقاله گذشت، بهترین دلیل برای کسب این جایزه توسط او بحساب می‌آید:

کیفیت و کلاس بازی

آندرس اینیستا هنر خالص فوتبال است؛ او هرگز از حوزه ادب خارج نمی‌شود و نسبت به مسائل گوناگون اعتراض و شکایتی نمی‌کند. شما هرگز او را در یک دعوای فوتبالی در داخل زمین به خاطر ندارید. مهم نیست که درباره چه تیمی صحبت می‌کنیم، همه افراد شامل بازیکنان فوتبال و هواداران او را دوست دارند. آندرس نماد یک بازی پاک در زمین چمن است.

شخصیت

با توجه به آنچه که گفته شد، نیازی به توضیح بیشتر درباره شخصیت ساده، متواضع و دوست داشتنی او وجود ندارد. حقیقتا کسی نمی‌تواند از او متنفر باشد.

دوران اوج و درخشندگی

چند هفته گذشته، او دهمین سالگرد حضور خود در بارسلونا را جشن گرفت. در طول این مدت او 19 عنوان قهرمانی با بارسا کسب کرد و به همراه تیم ملی اسپانیا نیز به یک قهرمانی در جام جهانی و دو قهرمانی در جام ملتهای اروپا رسید. با توجه به لحظات زیادی که او در دوران پربار ورزشی خود دارد، تعدادی از آنها که در سطور قبل گذشت، برای اثبات این وجهه از فوتبال او نیز کفایت می‌کند.

حال که همه چیز را درباره او سنجیده‌ایم نتیجه‌گیری کار سختی نخواهد بود، آندرس اینیستا تنها یک الگوی فوتبالی موفق نیست، او «نهایت یک بازیکن» است.