تیرک یار دوازدهم آلاوس

قهرمان بلا منازع لا لیگای 5-2004 ,این فصل را با تساوی آغاز کرد. بارسا با ترکیب
ویکتور والدس - اوله گوئر - پویول - مارکز - فان برونکهورست - ادمیلسون(بلتی) - ژاوی(انیستا)-
دکو- ژولی(لارسن) - رونالدینهو و اتوئو بازی را آغاز کرد.

اگر نگاه کلی به ترکیب بارسا داشته باشیم در می‌یابیم که اوله گوئر در سمت راست خط دفاعی
عهده دار وظیفه بلتی‌ای بود که بدون تعارف بسیار ضعیف کار کرد. اوله گوئر در بازه
زمانی که در خط میانی به همراه پویول حضور داشت هم بسیار ضعیف بود.

چیزی که مشخص بود سر در گمی او بود در صورتی که بلتی استاد بازی کنار خط می‌باشد و شاید مصدومیت جزئی بلتی او را از بازی کردن به طور فیکس منع کرد.

پویول صلابت همیشگی را داشت. مارکز نه خیلی ولی خوب بود.

اما بالواقع جیو بسیار دونده بود و انصافا عالی بود. اما ادمیلسون که در پست هافبک دفاعی حضور داشت بیشتر متمایل به دفاع بود تا حمله! عناصر دفاعی بارسا در پشت سر خود ویکی را می‌دیدند که روز آرامی را پشت سر گذاشت.

خدای من عالی بود. ژاوی هرناندس یک هافبک به تمام معنا کامل است. دفاع میکند , دریبل میزند , شوت‌های سنگینی دارد , تکنیک فوق‌العاده‌ای دارد. ژاوی بازیکنی بود که کمترین فراز و نشیب را در بارسا داشت. دو پاس در عمق که یکی
رویایی بود و البته اتوئو موفق نبود. حقا که ژنرال است .

هافبک برزیلی- پرتقالی بارسا نمایش نسبتا خوبی داشت ولی اندرسون باید بداند از او انتظار بیشتری می‌رود. در نیمه اول دکو در سمت چپ و ژاوی در سمت راست خط هافبک بارسا را تشکیل دادند که از اواخر نیمه اول و تمام نیمه دوم جای خود را عوض کردند.

ژولی جای هیچ گونه تعریفی نگذاشت. موقعیت‌های
پیاپی‌ای که مرتب از دست می‌داد هواداران را به یاد بازی در سانتیاگو می‌انداخت , ژولی در این بازی
به تنهایی سه گل مسلم را نزد.

رایکارد باید به فکر یک مهاجم شش دانگ برای سمت راست خط آتش باشد.

امید‌های بسیاری به لیونل مسی وجود دارد و البته نیم نگاهی به سانتی .ازکوئه رو می‌تواند این مشکل را برطرف کند.

اتوئو اصلا حرفه‌ای نبود.باور نکردنی بود. اتوئویی که یک تنه در وازه حریفان را فتح میکرد در یک موقعیت کاملا تک به تک که روی پاس اشتباه مدافع به دروازه بان و البته بازی خوانی عالی اتوئو نصیب او شد, توپ را با یک ضربه بغل پا و با فاصله
بسیار اندک به بیرون زد! شک نکنید همه بلائوگرانا از شدت ناراحتی فریاد زدند.

اتوئو در روزی که روز بونانو بود یک شوت راه دور در نیمه دوم زد که شوتش با بوسه بر تیرک افقی راست, کمانه کرد و از پشت بونانو عبور کرد. تکروی‌های اتوئو مشکل جدیدی برای سیستم بارساست.

در حالی که در بازی‌های نخستین فصل قبل فرانکی اتوئو را در سمت چپ و رونالدینهو را در
مرکز قرار داده بود و پی برده بود که سامی توانایی چندانی در این پست ندارد پس چرا در این بازی هم این عمل را انجام داد؟ البته این یک نظر شخصی است و ما در حدی نیستیم که در ترکیب تیمی که رایکارد را دارد دخالت کنیم, ولی رایکارد باید بداند حوضه حرکتی اتوئو برایش کوچک به نظر می‌رسید .

اما جادوگر بارسا کاملا تغییر چهره می‌داد. نیمه اول نه چندان خوب و در پاره‌ای از اوقات
بد! ولی در نیمه دوم و خصوصا در 10 دقیقه نخست استثنایی!

رونالدینهو با بازگشت به گوش چپ دو موقعیت بسیار خوب را روی نبوغ فردی خودش
ایجاد کرد ولی بونانو گل بخور نبود. خطا انجام شده روی دکو, رونالدینهو را به پشت توپ کشاند.

بازهم نگاه همیشگی! عالی زد ولی یار دوازدهم آلاوس که تیرک نام داشت مقابل ضربه
وحشتناک رونی مقاومت کرد. چیزی که برای همه جای تعجب داشت این بود که رونالدینهو در 15 دقیقه پایانی فقط قدم میزد!!!

انیستا و لارسن هم کاری از پیش نمی‌برند تا سربازان کاتالانی سومین بازی بدون برد را تجربه کنند.

نکته جالب این بازی این بود که رئیس آلاوس " نه نه " بازیکن خود را در حد 6 تا رونالدینهو می‌دانست!!! و تیم خود را برنده خوانده بود در حالی که آلاوس فقط یک بار تیر دروازه ویکتور والدس را به لرزه در آورد , همین و بس. چیزی که از " نه نه" دیده شد فقط این بود که دست‌هایش را بر مچ پایش گذاشته و در حالی که روی زمین دراز کشیده و داد میزند!

به هر حال بازی اول بود و با بازگشت مسی , فان بومل و البته اسکوئه رو بدون شک بارسا قدرتمند‌تر خواهد شد.