امروز سایت موندو مصاحبه‌ای چاپ کرد با این عنوان: رونی پسر همیشه خندان بارسلونا

شادی چیزیست كه همواره او در برخورد با دیگران بروز می‌دهد. سال 1980 روزی بود كه محله فقیرنشین و جنوبی پورتوالگره گمان نمی‌كرد كه ان نوزادی كه در ان حومه زاده شده روزگاری بدل به بزرگترین جادوگر فوتبال شود.

كوچكترین عضو خانواده بود. پدرش, ژوا ده آسیس موریرا ,كارمند ساده یك كارخانه كشتی‌سازی بود. او روزگاری یك بازیكن سختكوش و البته بدشانسی بود كه هیچگاه نتوانست بصورت حرفه‌ای بدرخشد. در كروزیرو كه ان موقع یك تیم محلی بیش نبود, توپ می‌زد و سپس توانست بازی در لیگ دسته دوم را تجربه كند اما همواره تعلق خاطر عجیبی با گرمیو داشت.

دو تن از پسرانش روبرتو و رونالدو ((كه بعد‌ها بخاطر حضور فوق ستاره فوتبال رونالدو كه هم نام او بود نامش را به رونالدینهو تغییر داد)) اولین قرارداد رسمی فوتبالشان را با گرمیو به امضا رساندند.

ژوا پس از اینكه شور و علاقه پسرانش را به فوتبال می‌نگرید تصمیم گرفت بیش از انكه انان را به درس و تحصیل ترغیب كند, در نقش یك مشوق سختكوش فوتبال برای فرزاندانش باشد.

رونالدینهو و برادرش استعداد فوق‌العاده‌ای در فوتبال از خود نشان دادند و این سبب شد تا پدرش به موفقیت انان خوشبین‌تر شود. رونالدینهو همیشه خانه را با حركات زیبای پا به توپش گرم و پرحرارت می‌كرد. در كنار تمرین فوتبال علاقه وافری به موسیقی داشت.

شاید از همان هنگام وجه اشتراکی میان این دو مقوله می‌یافت.

"كانون خانواده ما در همه حال شاد و خرم, موسیقی در آن محبوبترین و پایكوبی ركن اصلی ان به شمار می‌رفت! مرفه نبودیم اما همیشه به انچه داشتیم قانع و شاكر بودیم. عشق و ذوقم به موسیقی سبب شد تا بتوانم در اوان نوجوانی "پركاشن" را بخوبی بنوازم. البته در این راه نقش بسزای عموهایم كه خود الفبای موسیقی را نیك می‌دانستند و خاله‌هایم كه خواننده‌های بسیار قابلی بودند كم تاثیر نبود. از 4 سالگی فوتبال و موسیقی تنها زیبایی‌های زندگی بود كه مرا بخود جذب می‌كرد. حال امروز به خود می‌گویم شاید اگر هیچگاه سراغ فوتبال نمی‌رفتم می‌توانستم به همان اندازه در موسیقی نامی برای خود مهیا كنم!
ولی اکنون خوشحالم که توانستم در این زمینه ورزشی فعالیت کنم و همچنین خوشحالم که در باشگاه با شکوهی همچون بارسلونا در شهر زیبای کاتالانا با افتخار بازی می‌کنم. من خوشحال می‌شوم وقتی پسر 5 ساله هوادار بارسا را می‌بینم که برای من کف می‌زند و خوشحالی میکند.

خبرنگار: در مورد بازی روز شنبه بگو

البته این اولین بازی ما در لالیگا بود و همیشه بازی اول دشواری‌های خود را دارد اما به نظر من هواداران از ما چیز دیگری می‌خواستند. من همینجا اعلام می‌کنم که خجالت زده تمام آنها هستیم اما این قول را من به شما بدهم که بازی بعد بارسا دوباره همان بارسای همیشگی میشود که هواداران می‌خواهند.

به امید موفقیت برای بارسلونای عزیز
حسین پورنوغانیان