منبع: سایت توتال بارسا
مترجم: پارسا مظفری / FCBarcelona.ir

شاید این آسودگی پس از خستگی تابستان طولانی و پر از شایعه باشد، که اولین مسابقه از فصل 2013/14 نزدیک است.

شاید این انتظار و هیجان ناشی از تماشای جوانانی مانند سرجی روبرتو، ژان ماری دونگو، و سرگی سمپر باشد که با نمایش‌های قابل ، به مراتب بالاتر ارتقا یافتند. یا شاید این هیجان محض به خاطر داشتن مربی است که هرگز قبل از ماه ژوئیه نام او را نشنیده بودیم. در حالی که جراردو مارتینو آبی و اناری‌ها را برای اولین بازی رسمی فصل اماده می‌کند، بدون دلیلی مشتاق تصدیق مارتینو در بارسا هستیم.


کسی ادعا نمی‌کند که او فورا یک موفقیت بزرگ خواهد بود ، و یا این که او برای سالهای زیادی با ما باشد و الهام بخش یک سلسله جدیدی از بارسا باشد. اما در تابستان پر از سردرگمی، سوءتفاهم و مدیریت بی‌کفایت، با مارتینو احساس می‌شود که چیزی کلید خورده است.این ممکن است دلایل درستی نداشته باشد – برای روسل مطمئنا چشم انداز یک مربی در خارج از حوزه نفوذ کرویف مهم نبود- اما احساس میشود که هیئت مدیره بهترین تصمیم را با این انتصاب برای باشگاه گرفته است. مهمتر از همه، با مارتینو ما در نهایت به جای نگاه آرزومندانه به گذشته و شکوه سابق، شروع به نگاهی می‌کنیم که رو به جلو و به سمت بارسای جدید است.

از بسیاری جهات، تاتا مارتینو عمدتا احساس یک نفس در هوایی تازه است.زیرا محیط بارسلونا در حال راکد شدن بود. موفقیت‌های جادویی و خیره کننده پپ گواردیولا از سال 2008 تا سال 2011 ، نظریه‌های جدیدی برای بارسا به ارمغان آورد. و حالا گروهی از بازیکنان افسانه‌ای، و مجموعه جوایز متعدد.اما ماهیت فلسفه بارسا با این موفقیت همراه بود ، مردم ایده‌های پپ را پر رنگ و برجسته کردند و اصطلاح "دی ان‌ای بارسا" متولد شد. از نظرتاکتیکی، در دو فصل اخیر گواردیولا و ویلانووا هر دو دائما در تلاش برای شکستن دفاع‌های متراکم بودند: آنها حتی تیم را هجومی‌تر کردند، با به جلو کشاندن مدافعان و یا تغییر به سه دفاع در مواقع مورد نیاز. فقط باید نگاهی به چهار خرید قبلی بارسا انداخت: هافبک سابق لاماسیا، بال کوچک اندامی که تواناییش اغلب تلاش‌های دفاعی‌اش است، مدافع لا ماسیا با توانایی بازی در دفاع و همچنین به عنوان بال ، و هافبک دفاعی که به نحوی برای دفاع مرکزی خریداری شد. بازیکنان مورد نظر پپ – کوچک اندام، هافبک‌های ماهر، مدافعانی با توانایی بازی با توپ و مهاجمانی که می‌توانند دفاع کنند- فقط به هسته بارسا تبدیل نشدند بالکه دارای مهارت‌های لازمه هستند. با چنین معیارهای باریکی برای خریدهای جدید، بارسا هر نوع گوناگونی و تعادل در ترکیب خود را از دست داد. فصل گذشته ما بارها یک خط دفاعی که به طور کامل از هافبک ساخته شده بود را به میدان فرستادیم - تنها یکی از آنها بیش از 6 فوت(183 سانتی متر) بود - و بازی با دو بالی که با وجود تلاش بسیار به نظر نمی‌رسد خواسته را براوده کرده باشند. با چنین ترکیبی، بارسا اغلب به نظر می‌رسید در آستانه تبدیل شدن به یک تقلید سرگرم کننده از سبک کاری خود است – به محضی که در برابر سرعت فوق‌العاده و توانایی رئال مادرید یا بایرن مونیخ امتحان شدند، ناکارامدی آن به شدت چشم آمد.

کاری که هیئت مدیره در برابر بیماری تیتو انجام داده بود قابل تحسین است و این شرم آور است که ما ممکن است هرگز آنچه که او توانست انجام دهد تا منجر به یک فصل کامل و سالم برای بارسا شود را نبینیم. اما درمقطعی از فصل گذشته، جوردی رورا مسئول بارسلونا بود - دستیار دستیار یک بازیکن سابق با تجربه مربیگری صفر. گواردیولا یک ریسک بزرگ و یک موفقیت بزرگ بود، همانطور که همه ما می‌دانیم، و تیتو بخش مهمی از این موفقیت بود و سزاوار فرصت خود. اما مطمئنا، با توجه به سلامتی ویلانووا و ریسک شناخته شده ، یک دستیار با تجربه‌تر می‌توانست منصوب شود، کسی که بی‌پروا می‌توانست از خود تصمیم‌گیری کند به جای اتکا به تصمیم‌گیری طریق اسکایپ توسط فردی که هزاران مایل دورتر است و در حال مبارزه برای زندگی خود. با تصمیم باشگاه مبنی برای نگه داشتن تمام عملیات درداخل خانه، با ارتقا دستیار به مربی و تحلیلگر ویدئویی به دستیار، در یکی از پرقشارترین لحظات تیم بدون رهیر باقی گذاشته شده بود. این‌ها به طور قطع شرایط احساسی و وحشتناکی بودند. اما این که یک مرد که تعداد انگشت شماری برای بارسا ب بازی کرد و از مربیگری یک باشگاه دسته سومی اخراج شد و تبدیل به مربی یکی از بزرگترین باشگاه‌ها در جهان می‌شود، باید یک علامت هشدار دهنده به همه باشد. در برخورد با جانشین گواردیولا، وسواس هیئت مدیره در قبال دی ان‌ای بارسا در استانه خود بود. مارتینو خون جدید را تزریق می‌کند و تجربه حیاتی‌اش برای تقویت خطوط شکننده بارسلونا به کار خواهد آمد.


مارتینو، هر چند بدون شک تحسین کننده آثار گواردیولاست، ولی در سایه او نیست.ما از او انتظار داریم فکری جدا و از بیرون را وارد عرصه کند، تنها با ساخت تیم در پیش روی خودش، و نه با ایده‌هایی که بارسا باید باشد. گزارش‌های رسانه‌ها از رویکرد تاتا در تیم در هفته‌های ابتدایی اول دلگرم کننده بوده است: با وجود نگرانی‌های جهانی به دلیل عدم خریدهای دفاعی، مارتینو از ورود به هر گونه بحثی خودداری کرد تا اینکه تیم را بهتر شناخت. بسیاری از بازیکنان نیز توجهات فرد به فرد مارتینو را به عنوان یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های مربی جدید خود برجسته کرده‌اند. ال تاتا با جاناتان دوس سانتوس شخصا صحبت کرد، که بر روی این هافبک نادیده گرفته شده برای فصل آینده حساب باز می‌کند، حتی وقتی که همه در باشگاه انتظار داشتند او باشگاه را ترک کند. و در حالی که این مسئله هنوز حل نشده نبود، مارتینو مشخص کرد که به این خاطر نمی‌خواهد با دفاعی قرارداد ببندد، مانند لوئیز یا آگر. تصویری که داریم ما دراین ابتدا می‌بینیم از یک مرد کاریزماتیک و ازموده است، که با عجله دست به خرید یا فروش بازیکن بدون بررسی دقیق نمی‌زند - یک مرد که روایت هر کس دیگری را از اینکه بارسا چیست یا چه نیاز دارد نمی‌پذیرد ، بلکه می‌خواهد با نگاهی خوب و بلند مدت به تیم خود و خودش داشته باشد.

چیزی که او در برابر مشکلاتی که خواهد داشت انجام خواهد داد نامشخص است. اما در اینجا می‌خواهیم به لمس برخی از عملی‌ترین اصول‌ها بپردازیم.علاوه بر آوردن ایده‌های بیلسایی شامل پرس شدید و ساختاری، و ایده‌هایی که باید به خوبی با تحولات گواردیولا و ویلانووا هماهنگ باشد، مارتینو نیز رگه‌های عمل گرا تری را با خود دارد ، که در تیم پاراگوئه استحکام دفاعی تیمش گواهی بر آن است. ال تاتا در حال آغاز بازسازی خط دفاعی بارسا با اصول اولیه است: تناسب اندام، آموزش تیم در دفاع ضد حمله، و به کارگیری سیستم یارگیری شدید درکرنر‌ها.این‌ها درمان همه مشکلات نیست، اما شنیدن آن دلگرم کننده است که مشکلات حداقل درتمرینات شناخته شده است.

در حالی که او ممکن است این تابستان هیچ دفاع جدیدی نگیرد ، ولی در حال حاضر مقدار زیادی از ایمانش به لاماسیا را نشان داده است. این یکی از تناقضات عجیب سلطنت ویلانووا بود: باشگاه در هر نوبت از لا ماسیا سخن می‌گفت و به بازی دادن به جوانان در ترکیب ابتدایی تیم می‌بالید. ، اما بارها و بارها تیتو فرصت‌های آشکار برای بازی کردن تیاگو، تیو، مونتویا و بارترا را نادیده می‌گرفت. در نتیجه، اولین نفر آن‌ها باشگاه را ترک کرد، و دو مورد آخر در حال حاضر برخی از مهم‌ترین مسئولیت‌های مارتینو‌اند. بارترا و مونتویا می‌توانند آینده دفاع بارسلونا باشند، و قرارداد هر دو طرف در حال خاتمه است که این سال باید تجدید شود.این به مارتینو بستگی دارد تا ایمانش را به آنها نشان دهد، به آنها بازی بدهد ، و تبدیل به بازیکنان کلاس جهانی و بالغ کند. ال تاتا توجهش به استعدادهای جوان را نشان داده است، تعجب آور برای بسیاری با انتخاب نوجوانان کامرونی مکی فرانک بگناک. و ژان ماری دونگو برای تور آسیایی تیم. هنگامی که بازیکن پرتغالی جوانان "ادگار له" بازگردد، مارتینو احتمالا توجه زیادی به او نیز خواهد کرد. به طور طبیعی، هیچ یک از این بازیکنان به اندازه کافی پخته نیستند تا بتوانند در رقایت‌های پیش رو تفاوت بزرگی را رقم بزنند، اما آنها نشان دهنده منابع حیاتی برای آینده هستند: بگناک و له احتمالا جای خالی موجود درخط دفاعی را پرمی کنند، و دونگو به عنوان یک چاره مهم تاکتیکی و یک شماره 9 واقعی در جلوی مسی خواهد بود. در حالی که اتکا به لاماسیا به طور کامل برای باشگاه نابخردانه خواهد بود، ولی این‌ها، آن دسته از بازیکنان باشگاه به حساب می‌آیند که باید بیشتر تحت مارتینو ازمایش شوند، و یا اینکه می‌توانیم پسرفت و خروج آن‌ها را شاهد باشیم.


و جایی که لا ماسیا کمبود دارد، مارتینو ممکن است برای باشگاه فرد مناسبی برای پیدا کردن جایگزینان باشد. مارتینو به همراه خود برخی از استعدادیاب‌های آمریکای جنوبی را آورده است، که می‌تواند اجازه می‌دهد تا بارسا نگاهی نیز به بازار آنها که تا حد زیادی از آن غافل بوده است بیندازد. در حالی که استعداد یاب‌های ما فوق‌العاده‌اند، زمانی که شکافی در سنین 20-22 بوجود می‌آید، بازیکنان آماده حضور در تیم اول هستند، این مسئولیت استعداد یاب‌های تیم اول برای پر کردن این شکاف است. در حال حاضر این باشگاه حداقل با خرید دو دروازه بان برای تابستان آینده مواجه خواهد بود ، به علاوه یک دفاع وسط(امیدواریم). این حتی پرداختن به احتمالا فقط مبرم‌ترین مسئله برای سال‌های بعد از گواردیولا نخواهد بود: چگونه ژاوی را جایگزین کنیم؟ .این باشگاه است که در یک نقطه عطف قرار دارد، و به منظور ایجاد این خریدها، ما نباید به ستاره‌های مطرح شده در باشگاه بزرگ نگاه بیندازیم. بازیکنان کلاس جهانی نیز در اوایل دهه کار خود را از تیم‌های کوچکتر شروع کردند. با کادر اضافی مربیگری مارتینو، گسترش دامنه و عمق شبکه استعداد‌یابی تیم اول بارسا گسترش خواهد یافت، در چند ماه آینده این باشگاه به خوبی می‌تواند در راه خود در پیدا کردن خریدهای بزرگ در تابستان آینده قدم بگذارد.

در حال حاضر، نیمار تنها خرید این تابستان بوده است ، البته یکی از تماشایی ترین‌ها. هر چند او به نظر می‌رسد به خوبی در حال حاضر با تیم تطبیق یافته است، برخی از بارسایی‌ها نگران هستند که ما به اندازه کافی در مقایسه با رقبا رئال مادرید و بایرن مونیخ تقویت نشده‌ایم. با این که ممکن است درست باشد، اما به نظر می‌رسد که بارسا این تابستان تنها و مهم‌ترین خرید خود را در سال‌های پس از گواردیولا انجام داده است: جراردو مارتینو. در حالی که هنوز مانده تا ببینیم تصدی ال تاتا یک موفقیت خواهد بود ، ورود او در نهایت ذهنیت بارسا را تغییر داده است، به مانند ما که خود را مشتاق دیدن عصر جدید بارسا به جای تلاش برای ادامه قبلی یافتیم.