نویسنده: مجید توکلی / FCBarcelona.ir

رونالدو د آسیس موریرا ملقب به رونالدینیو بازیکنی بود که ششمین توپ طلای تاریخ بارسا را در سال 2005 به ارمغان آورد. وی جایگاه ویژه‌ای میان طرفداران بارسا دارد. رونالدینیو با به ریاست رسیدن لاپورتا در سال 2003 از پاری سن ژرمن به بارسلونا پیوست و به یک دوره ناکامی پنج ساله پایان داد. رونالدینیو همانند برادر برای لئو مسی بود، جالب است که لئو مسی بازی کردن برای برای تیم اصلی را با پیراهن 30 آغاز کرد که می‌توان گفت شماره مسی معنای دیگری دارد: 10+20، که 10 متعلق به رونالدینیو و 20 متعلق به دکو، مدافع سر سخت بارسا بود.

از جمله نشانه‌های کیفیت بالای بازی او می‌توان به این اشاره کرد، که پس از پیروزی 0-3 بارسا برابر رئال در ورزشگاه برنابئو هواداران رئال در تمجید از او به پا خواسته و او را تشویق کردند. بارسا به لطف رونالدینیو دو لیگ پشت سر هم در سال 2005 و 2006 را برد. همچنین رونالدینیو نقش کلیدی در لیگ قهرمانان اروپا 2006 پاریس در مقابل تیم آرسنال که چهره‌هایی همچون هانری و سسک فابرگاس را داشت، ایفا کرد. این بازیکن به عنوان با ارزش‌ترین بازیکن آن دوره مسابقات با 7 گل و 4 پاس گل شناخته شد. قبل از اینکه رونالدینیو به بارسا بپیوندد، می‌توانست به آرسنال ملحق شود؛ اما این چنین نشد.


دوران طلایی

رونالدینیو اولین گلش را مقابل سویا در نیو کمپ و در نیمه دوم به ثمر رساند؛ آن آغاز دوران طلایی بارسا و رونالدینیو بود. خلاقیت فوق‌العاده، تکنیک بی‌نظیر، کنترل توپ عالی رونالدینیو را به بازیکنی محبوب در میان هواداران تبدیل کرده بود. در سال 2005 او با پیشی گرفتن از فرانک لمپارد و استیون جرارد جایزه فرانس فوتبال «توپ طلای اروپا» را از آن خود کرد. وی همچنین در همان سال و سال 2006 به عنوان بهترین بازیکن سال فیفا انتخاب شد.



دوران افت

رونالدینیو از همان سال اول حضورش در بارسا نشان داد که چه قابلیت‌هایی دارد و با هنرنمایی‌های خود از جمله تکنیک بالا، مهارت‌های فوق‌العاده، قابل پیشبینی نبودن و در یک کلام شگفت زده کردن همگان و پیمودن با سرعت پله‌های ترقی، به یکی از بهترین بازیکنان جهان تبدیل شده بود. وی همانطور که در زمین فوتبال به هنر نمایی می‌پرداخت به همان اندازه وارد حاشیه شد و همین مسئله کافی بود تا باعث افت و عدم درخشش این بازیکن در ادامه دوران حضورش در بارسلونا شود.

لحظه وداع

در ماه ژوئن سال 2008 گواردیولا جایگزین رایکارد شد، و او به صورت رسمی اعلام کرد که دکو، اتوئو، و رونالدینیو در لیست خروج از بارسلونا هستند؛ اما در نهایت این اتوئو کامرونی بود که توانست در نیو کمپ بماند. بعد از مذاکرات طولانی میلان و منچسترسیتی با سران بارسا در نهایت این میلان بود که توانست در ازای پرداخت 25 میلیون یورو این بازیکن برزیلی را از آن خود کند و در 18 جولای 2008 او به عنوان بازیکن جدید میلان در مقابل 30000 طرفدار در ورزشگاه سن سیرو معرفی شد. او بعد از وداعش با میلان، به برزیل بازگشت؛ جایی که برای اولین بار برای فلامینگو بازی کرد. بعد از آن تا به امروز او در حال بازی کردن برای اتلتیکو مینیرو است که به لطف این بازیکن توانسته است بخشی از شهرت گمشده خود را در برزیل بدست آورد.

2005	جایگاه
Ronaldinho-Brazilian, Barcelona	1st
Frank Lampard-English, Chelsea	2nd
Steven Gerrard-English, Liverpool	3rd