منبع: سایت رسمی باشگاه
مترجم: آرین حنفی / FCBarcelona.ir

چهل سال پیش در چنین روزی، 17 فوریه 1974 تیم قدرتمند بارسا با ستاره‌های ارزشمند خود توانست قدرت خود را برای تمام اسپانیا به نمایش بگذارد. علیرغم شرایط سیاسی که آن زمان در کشور حاکم بود، پیروزی 5-0 بارسا در ال کلاسیکو، برای مردم کاتالونیا شور و اشتیاقی خاصی را به همراه داشت.

هفته 22 لالیگا بود، زمانی که بارسا به همراه ستاره هلندی خود، یوهان کرایف با برتری 7 امتیازی بر اتلتیکو مادرید، صدر جدول را در اختیار داشت. رئال مادرید با وجود بازیکن ملی‌پوش آلمانی خود، گونتر نتزر، در شرایط خوبی قرار نداشت و با فاصله 9 امتیازی از بارسا در میان جدول جای گرفته بود.


بنابراین تیم ریکارد تیم محبوب ال کلاسیکو آن سال بود، اما حتی در خوشبینانه‌ترین حالت نیز هیچ کس نمی‌توانست انتظار این چنین نتیجه‌ای را داشته باشد.

پخش تلویزیونیتداوم پروژه

در آن زمان تلویزیون ملی اسپانیا تنها شبکه‌ای بود که بازی‌های لیگ را هر یکشنبه شب ساعت 8 مستقیم پخش می‌کرد. البته آن روز بازی مورد نظر ال کلاسیکو بود. اینگونه بود که تمام اسپانیا توانستند نمایش فوق‌العاده‌ای از برتری بارسلونا را تماشا کنند. آن روز تیم فوتبال بارسلونا توانستند چنان شکست جانانه‌ای را به تیم مادریدی تحمیل کنند که حتی یک روزنامه مادریدی فردای آن روز با تیتر «مادرید بازیچه دست بارسا» به چاپ رسید. گل‌های آرسنی (2)، کرایف، خوان کارلوس و سوتیل باعث شد که آن شب همیشه در خاطره‌ها ثبت شود.

شادی در کنار نگرانیتداوم پروژه

همانطور که انتظار می‌رفت، خیابان‌های شهر بارسلونا مملو از شور و اشتیاقی بود که در نتیجه پیروزی ارزشمندی بود مقابل رقیب دیرینه بارسا رقم خورده بود و پس از 14 سال عنوان قهرمانی لالیگا را برای آنها به ارمغان می‌آورد. آن روز‌ها شادی و نشاطی که از فوتبال ناشی می‌شد کمی از تنش‌های سیاسی می‌کاست و مردم را از شرایطی که بر سراسر اسپانیا حاکم بود، فارغ می‌ساخت.