منبع: سایت رسمی باشگاه
مترجم: غلامحسین صبوری / FCBarcelona.ir

تیتو ویلانووا مربی فقید بارسلونا، یکی از محصولات مدرسه فوتبال این باشگاه بوده که نقش بسیار چشمگیری را در شکل‌گیری نسل طلایی فوتبال بارسا ایفا کرد. او کسی بود که موفق شد همراه با بارسا، رکورد قهرمانی 100 امتیازی در لالیگا را به ثبت برساند. سرانجام تیتوی دوست داشتنی، در روز 5 اردیبهشت ماه 93 در حالی که تنها 45 سال سن داشت، پس از ماه‌ها دست و پنجه نرم کردن با بیماری مهلک سرطان، فوت کرد.

اتفاقی که روز جمعه رخ داد را می‌توان در زمره غم انگیز‌ترین اتفاقات تاریخ باشگاه بارسلونا قلمداد کرد. خبر تکان دهنده مرگ تیتو ویلانووا (1347-1393)، خبری بود که جامعه ورزش و به خصوص فوتبال را شوکه کرد. تیتو، فردی که همگان او را تحسین کرده و دوستش داشتند، بالاخره در سن 45 سالگی پس از ماه‌ها دست و پنجه نرم کردن با بیماری که او را مجبور به کناره‌گیری از هدایت تیم بارسلونا کرده بود، از دنیا رفت.


بارسلونا، تحت هدایت تیتو در فصل 2012/13 موفق شد رکورد 100 امتیاز در لالیگا (بیشترین امتیاز کسب شده توسط یک تیم) را به ثبت برساند. او همچنین بین سالهای 2008 تا 2011 نیز به عنوان دستیار گواردیولا، نقش به سزایی در شکل‌گیری نسل طلایی باشگاه بارسلونا ایفا کرد. وی در ادامه، به دلیل افتخاراتی که در ورزش فوتبال کسب کرده بود و همچنین شجاعتهایی که در سالیان پایانی عمرش از خود نشان داده بود، تحسین همگان را برانگیخت.

جوزپ ماریا باراتومئو نیز روز گذشته به نیابت از هیئت مدیره باشگاه بارسلونا، طی پیامی که در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده بود، مراتب تاسف خود از این واقعه دردناک را اینگونه بیان کرده بود: «تیتو ویلانووا انسان فوق‌العاده‌ای بود که نقش به سزای او در باشگاه بارسلونا، تا ابد در اذهان باقی خواهد ماند. تیتو، از تو به خاطر همه چیزهایی که به ما یاد دادی، متشکرم. روحت شاد».

باشگاه فوتبال بارسلونا از همین جا، حمایت همه جانبه خود را از خانواده تیتو ویلانووا، همسرش مونتسه و دو فرزند او یعنی کارلتو و آدریا (بازیکنان آینده مدرسه فوتبال بارسلونا) را اعلام می‌کند.

عشق به بارسلونا

ویلانووا از دید جوردی رورا و آورلی آلتیمیرا، دو دوست همیشگی او از سیستم جوانان باشگاه بارسلونا تا تیم بزرگسالان این باشگاه، انسان شجاع، صادق، سختکوش، کامل و عمل گرایی در هر دو بعد شخصیتی و حرفه‌ای بود که همیشه به خودش و باشگاهش وفادار باقی ماند.

ویلانووا در سن 15 سالگی و در پی شرکت در آزمون ورودی مدرسه فوتبال بارسلونا در فصل 1984/85، به این باشگاه قدم گذاشت. در آستانه ورود به سن 16 سالگی، او موفق شد برای اولین بار در مدرسه فوتبال بارسلونا حضور پیدا کند و تا فصل 1989 نیز در آنجا باقی ماند. رابطه دوستی عمیق او با گواردیولا، جوردی رورا و آورلی التیمیرا نیز از همین جا آغاز شد؛ رابطه‌ای که در ادامه افتخارات زیادی را برای باشگاه بارسلونا به ارمغان آورد.

"مارکیس" (نامی که آن زمان تیتو را با آن می‌شناختند)، هافبکی لاغر اندام، قد بلند بود که مهارت‌های فوق‌العاده او، از جمله ضربات ایستگاهی بسیار خوب و بازی خوانی بالایش، زبان زد خاص و عام بود. او به عنوان بازیکن، موفق شد تنها در فصل 1989 و در دو بازی دوستانه برای تیم اصلی بارسلونا به میدان برود و در ادامه راه نیز حضور در تیمهای فیگوئرس، سلتاویگو، باداجوز، مایورکا، لیدا، الچه و گرامنت (تیمی که در آن باز نشسته شد) را تجربه کرد.

به عنوان یک مربی نیز، ویلانووا فرد تحلیلگرا، فکور و هوشیاری بود که تحرکات زیاد او در کنار زمین، شهرت جهانی داشت. همه کسانی که در کنار او مشغول به کار بودند، اذعان دارند که او یک نابغه در زمینه‌های تاکتیکی بود.

او کار مربیگری خود در باشگاه بارسلونا را با هدایت تیم زیر 14 ساله‌های این باشگاه، آغاز کرد؛ تیمی که از وجود ستاره‌هایی همچون پیکه، مسی و فابرگاس بهره می‌برد. در ادامه، وی سرمربی گری تیمهای پالافروگل، فیگوئرس و تراسا را تجربه کرد. تیتو در فصل 2007/08 بار دیگر به باشگاه بارسلونا بازگشت و به عنوان دستیار گواردیولا در بارسلونا ب مشغول به کار شد و به او کمک کرد تا این تیم را به دسته دو اسپانیا برساند. تنها یکسال پس از آن نیز زوج گواردیولا و تیتو سکان هدایت تیم اصلی بارسلونا را در دست گرفته و موفق شدند ظرف مدت 4 سال، 14 عنوان قهرمانی مختلف را برای این باشگاه به ارمغان بیاورند.

سرمربیگری تیم اصلی بارسلونا

در روز 8 اردیبهشت ماه 1391، تیتو در پی جدایی گواردیولا از مربی گری تیم اصلی بارسلونا، هدایت این تیم را بر عهده گرفت. مدیر ورزشی بارسلونا آندونی زوبی زارتا در آن زمان این تصمیم را روندی طبیعی برای ادامه راه گواردیولا در بارسا دانست و بعدها نیز این تصمیم وی، مورد حمایت کامل ساندرو روسل مدیر عامل وقت بارسلونا و هیئت مدیر این باشگاه قرار گرفت.

نتایج نیز حاکی از آن بود که این یک انتخاب بسیار عاقلانه بوده است، زیرا بارسلونا در آن فصل موفق شد به عنوان قهرمانی لالیگا دست یابد. در آن فصل، آبی و اناری پوشان با کسب 100 امتیاز از 114 امتیاز ممکن، آمار فوق‌العاده‌ای از خود برجا گذاشتند و با رکورد 100 امتیاز رئال مادرید در فصل 2011/12 برابری کردند. این تیم همچنین، با به ثمر رساندن 115 گل در 38 مسابقه، رکورد 3 گل در هر بازی را به نام خود ثبت کرد.

کسب 32 پیروزی، 4 تساوی و تنها دو شکست، قهرمانی با 15 امتیاز اختلاف نسبت به رئال مادرید، همه و همه کار بزرگی که تیتو در فصل 2012/13 به عنوان سرمربی بارسلونا انجام داد را گواهی می‌دهند. بیست و دومین قهرمانی بارسلونا در لالیگا و صحنه بالابردن جام توسط تیتو و آبیدال تا ابد در ذهن هواداران بارسلونا نقش خواهد بست. علاوه بر این، بارسای تیتو به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا و جام حذفی اسپانیا نیز صعود کرد، اما به ترتیب با شکست مقابل تیمهای بایرمونیخ و رئال مادرید از گردونه رقابتها کنار رفت.

دست آوردهای ویلانووا در بارسلونا، تحسین و تمجیدهای فردی زیادی را برای او به ارمغان آورد. در سال 2013 دو روزنامه مشهور اسپانیا یعنی مارکا و الموندو دیپورتیوو، او را به عنوان مربی سال اسپانیا اننخاب کردند. در مراسم اهدای جایزه روزنامه کاتالانی (الموندو دیپورتیوو)، یوپ هاینکس سرمربی اسبق بایرمونیخ و زوبیزارتا (کسی که جایزه را به نیابت از تیتو دریافت کرد) نیز حضور داشتند. هاینکس در این مراسم، صحبتهای احساسی در مورد تیتو به زبان آورد و گفت: «تحت هدایت تیتو، بارسلونا بازیهای بسیار خوبی همانند سالهای اخیر انجام داد. تیتو، یک استراتژیست بزرگ دنیای فوتبال است. او یک مربی سختکوش و شجاع است که رابطه بسیار خوبی با بازیکنان خود دارد. او دارای ارزشهای والای انسانی است. او با ظرافت مثال زدنی خود نه تنها الگویی برای جهان فوتبال، بلکه الگویی برای تمامی جهان می‌باشد. برای او آرزوی موفقیت می‌کنم. او قهرمان جهان ورزش و قهرمان زندگی است».

متاسفانه بیماری سرطان او در تاریخ 1 آذرماه 1390 مورد تایید پزشکان قرار گرفت و باعث شد تا این فرد دوست داشتنی خیلی زود از مربیگری تیمی که به آن عشق می‌ورزید، کناره‌گیری کند. این بیماری نگذاشت تا تیتو در فصل 2012/13 تمامی تمرکز خود را بر روی باشگاه بارسلونا قرار دهد و سرانجام اعلام شد که او به دلیل ضعف بدنی دیگر قادر نیست سرمربی گری بارسلونا را ادامه دهد.

تیتو ویلانووا در تاریخ 5 اردیبهشت ماه 93 و در حالی که تنها 45 سال سن داشت نیز به دلیل بیماری که برای اولین بار دو سال و نیم پیش تشخیص داده شده بود، جان خود را از دست داد. هواداران بارسا تا ابد نام او را به خاطر خواهد سپرد. از او به عنوان بخشی از تاریخ پر افتخار بارسلونا یاد خواهد شد. یادش گرامی باد.

«روحت شاد، تیتو!»