سعید ایمنی / FCBarcelona.ir

اسطوره آرژانتینی دنیای فوتبال که خیلی‌ها او را یکی از بزرگترین‌های تاریخ می‌دانند، چند روز پیش در سن 88 سالگی درگذشت و جهان فوتبال را در سوگ فرو برد. این ستاره بزرگ، احتمالا بدون رقیب، بزرگترین اسطوره تاریخ رئال مادرید است. بازیکنی که توانست 5 قهرمانی پیاپی در اروپا را در اواسط قرن گذشته برای تیم مادریدی بدست آورد.

اما از سوی دیگر، چگونگی به خدمت گرفتن دی استفانو توسط رئال مادرید، یکی از دهها ننگ بزرگی است که در تاریخچه بیش از یک قرن باشگاه مادریدی پررنگ و فراموش ناشدنی است و احتمالا یکی از آن رسوایی‌های نه چندان معدودی است که هرگز از چهره این باشگاه سلطنتی پاک نخواهد شد.


در سال 1953، باشگاه بارسلونا در توافقی با باشگاه آرژانتینی ریور پلاته که مطابق قوانین فیفا مالکیت دی استفانو را در اختیار داشت، این بازیکن را خریداری کرد. در همین زمان، باشگاه رئال مادرید اعلام کرد که با باشگاه کلمبیایی میلوناریوس که در آن زمان دی استفانو در آن بازی می‌کرد، به توافق رسیده است. در آن زمان لیگ کلمبیا از سوی فیفا به رسمیت شناخته نمی‌شد و چنین توافقی هیچ ارزش حقوقی نداشت، در نتیجه دی استفانو از نظر قانونی بازیکن بارسا بود. اما در این زمان بود که یکبار دیگر پای فدراسیون حکومت دیکتاتوری - فاشیستی ژنرال فرانکوی جلاد به فوتبال باز شد.

فدراسیون حکومتی وقت در اقدامی بی‌سابقه، اعلام کرد که دی استفانو باید 4 سال در لالیگا، دو سال اول برای رئال مادرید و دو سال بعد برای بارسلونا به میدان رود! این حکم نه تنها در تاریخ فوتبال، که احتمالا در تاریخ احکام حقوقی جهان بی‌سابقه است، چرا که هیچ منطق، دلیل قانونی و یا استدلال موجهی پشت آن قرار نداشت و تنها بر نگاه «فوتبال با سرنیزه» استوار بود، نگاهی که قبل و بعد از آن به طور جدی با دخالتهای ارتش دیکتاتوری فرانکو در زمین فوتبال و فجایعی چون تهدید بازیکنان بارسا در رختکن - همان بازی 11-1 معروف - و بسیاری مثالهای دیگر دنبال می‌شد. در نهایت، باشگاه بارسلونا تحت فشار پایتخت ناگزیر شد تا همان حق نصفه نیمه خود را هم واگذار کند و بازیکنی را که قانونا خریداری کرده بود، به تیم مادریدی واگذار نماید!


بدین ترتیب، اسطوره آرژانتینی با زور اسلحه و در شرایطی که اوضاع نابسامان اروپا پس از جنگ جهانی دوم، بسیار متفاوت‌تر از آن بود که مثل امروز فیفا یا یوفا بخواهند در چنین مواردی دخالت کنند، از بارسا «دزدیده» و به مادرید فرستاده شد تا بزرگترین افتخارات تیم فوتبال دولت ژنرال فرانکو را برای آنها به ارمغان آورد.


شاید امروز خیلی‌ها دوست نداشته باشند که این جنایتها را به یاد آورند، اما تاریخ همواره این بازیهای سیاه را به خاطر خواهد داشت و کسی جز طرفداران تیم مادریدی، برای افتخاراتی که بیرون از زمین فوتبال بدست آمده - و می‌آیند - هورا نخواهد کشید!