سادورنی (ا بورس دل پندس، 1941) که جانشین دروازبان بزرگ، رامایتز به شمار می آمد، همواره بازیکنان کارآمد زیادی در کنار خود داشت؛ در ابتدا پسودو و هم چنین رینا.

اما او بیشترین احترام را از جانب هواداران به دلیل خصایص انسانی و مهارت های بازی اش دریافت می کرد. او برای آرامش، حالت مطمئن و جایگیری مناسبش به این مکان بالا دست یافت. او مایل بود تا برای کسب بازده بیشتر، از نمایش و حضور های کم اهمیت پرهیز کند.او به دلیل این که که دروازبانی بود که در لیگ اسپانیا و در فصول 96-1968، 74-1973 و 75-1974 کمترین گل ها را دریافت کرد، به دریافت 3 جایزه ی ریکاردو زامورا نائل آمد.

او هم چنین قهرمان «فینال شیشه ای» (اشاره به سالم و جوانمردانه نبودن بازی) در 1968 بود. جامی اسپانیایی که بارسا آن را در سانتیاگو برنابئو. و در محیطی شدیدا خصومت آمیز فتح کرد.

در سال 1976، زمانی که او متوجه علاقمند نبودن مربی ویس ویلر به خود شد، تصمیم گرفت با وجود قرار داشتن در شرایط عالی فیزیکی بازنشسته شود. در سپتامبر همان سال، باشگاه یک بازی افتخاری برای او ترتیب داد که با حضور تورس و ریفه برایش بسیار ارزشمند بود. بارسا مقابل ایتید ریمز بازی کرد و با نتیجه ی 2-0 بازی را برد.