| در حال دیدن این عنوان: |
۱ کاربر مهمان
|
|
برای ارسال پیام باید ابتدا ثبت نام کنید!
|
|
|
|
دیالوگ های ماندگار | ||
  نام کاربری: HO3INR
نام تیم: والنسیا
پیام:
۴,۳۹۱
عضویت از: ۱۱ بهمن ۱۳۸۷
از: Winterfell
طرفدار:
- Carles Puyol گروه:
- کاربران عضو 
|
خیلی وقته که میخوام این تاپیک رو بسازم، تا بالاخره امشب فرصت شد. از اسمش مشخصه و نیاز به توضیح نداره؛ برای قشنگ تر شدن تصویرسازی ذهنی سکانس ها برای دیگران، بهتره که از رسم الخط و شمایل معمول فیلم نامه ها استفاده کنید. در پست بعد یک نمونه معمول فیلم نامه می نویسم تا ازش استفاده کنید. بنظرم بهتر باشه که بحثی اینجا انجام نشه و پست های دیگه در تاپیک فیلم و سریال زده بشه، تا یکپارچگی پست ها حفظ بشه.  |
||
|
۲۹ تیر ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: سکانس های به یاد ماندنی | ||
|
نام کاربری: HO3INR
نام تیم: والنسیا
پیام:
۴,۳۹۱
عضویت از: ۱۱ بهمن ۱۳۸۷
از: Winterfell
طرفدار:
- Carles Puyol گروه:
- کاربران عضو
|
عصر، بیرونی، کنار قبر جنی کارن [رابین رایت]: فارست گامپ [تام هنکس] در حالیکه بالای قبر ایستاده اشک می ریزد: بامداد یه روز یکشنبه بود که مردی، و من گذاشتمت اینجا زیر درختمون، و دادم خونه پدریت رو با خاک یکسان کردن. مامان همیشه می گفت مرگ یه قسمت از زندگیه، ای کاش اینطور نبود. [نمای بسته سنگ قبر که روی آن نوشته شده: جنی کارن 1945-1987] باد چمن ها را تکان می دهد. |
||
|
۲۹ تیر ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: سکانس های به یاد ماندنی | ||
  نام کاربری: Mohamad.Barani
پیام:
۱۲,۶۳۱
عضویت از: ۴ دی ۱۳۸۸
از: ساری، دارالملک ایران
طرفدار:
- .:رونالدینهو:. - .:لوییز انریکه:. - .:استقلال تهران:. - .:هــلـــنـــــــــــــد:. - .:فرهاد مجیدی:. - .:رایکارد:. - .:فیروز کریمی:. گروه:
- کاربران عضو
 |
حاج کاظم [پرویز پرستویی] :یکی بود یکی نبود. یه شهری بود خوش قد و بالا. آدمهایی داشت محکم و قرص. ایام ایام جشن بود. جشن غیرت. همه تو اوج شادی بودن که یه هو یه غول حمله کرد به این جشن... |
||
|
|
|||
|
۳۰ تیر ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: سکانس های به یاد ماندنی | ||
 نام کاربری: Karabeseydi
پیام:
۳,۵۲۲
عضویت از: ۱۷ آذر ۱۳۹۰
طرفدار:
- داوید ویا -آندرس اینیستا - یوردی آلبا - سسک - سپاهان - اسپانیا - محرم نوید کیا - منصور ابراهیم زاده گروه:
- کاربران عضو
|
مترسک-scarecrow «در حالی که مکس[gene hackman] با تیغ و ریشش درگیر است و فرانسیس [al pacino] آن طرف دوش می گیرد» فرانسیس: میدونی؟ لازم نیست مردمو بزنی. فقط کافیه اونا رو بخندونی! مکس: مزخرف نگو. - هی مکس! تا حالا قصه ی اون مترسکو شنیدی؟ - نه! - فک میکنی کلاغا از مترسک میترسن؟ - آره فک کنم بترسن. واسه چی؟ - نه کلاغا نمی ترسن. باور کن. - نه! کلاغا بهش می خندن! - آه... این دیگه چرت و پرته! - راس میگم! کلاغا بهش می خندن! « و مکس در حالی که ریشش را می تراشد بهش می خندد» : هه هه هه هه - گوش کن! یه کشاورز یه مترسکو میذاره توی مزرعه ش با یه کلاه خنده دار! با یه قیافه ی مسخره! کلاغا از اون جا میگذرن و به نظرشون خنده دار میاد و بهش می خندن! - پس اون کلاغای لعنتی بهش می خندن! - آره درسته اونا خنده شون میگیره! بعد میگن این مزرعه ی جرج کشاورزه. اون مرد خوبیه. اون ما رو می خندونه. پس ما هم دیگه اذیتش نمی کنیم! - پس کلاغای لعنتی می خندن! - آره خوبم میخندن! هو هو هو هو - بذار یه چیزی بهت بگم. این احمقانه ترین چیزیه که تا حالا شنیدم! - ولی حقیقت داره. اونا از ته دل می خندن! « و مکس دوباره می خندد» : هه هه هه - پس کلاغا می خندن! - آه... آره! - هی پسر! پس لابد ماهی ها هم شعر میگن! - آره... فک کنم! - و خوکام دارن ساز میزنن... و سگ ها هم دارن... هاکی بازی میکنن... و... و... « و دستانش را تکان می دهد و از فرانسیس می خواهد ادامه بدهد» - و کلاغام می خندن! - کلاغام می خندن! درسته! میدونی؟ من توی زندان داستانای زیادی شنیدم... داستان های احمقانه. اما حداقل اون زندانی ها یه کمی نجابت داشتن و اعتراف میکردن که داستاناشون مزخرفه. می فهمی که چی میگم! کلش مزخرفه! اونا در واقع می گفتن که دارن دروغ میگن! دروغ! اینو اعتراف میکردن! اما تو این چیزا حالیت نیس! هه هه هه! |
||
|
و با هر سنگریزه رازی به نارضایی گفتن زمزمه ی رود چه شیرین است! احمد شاملو
|
|||
|
۳۰ تیر ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: سکانس های به یاد ماندنی | ||
 نام کاربری: xavisam
پیام:
۳,۲۵۴
عضویت از: ۲۴ خرداد ۱۳۸۹
از: Mashad
طرفدار:
- xavi - spain - pep گروه:
- کاربران عضو
|
نیمه شب، بیرونی: جمی سالیوان[مندی مور] درحالی که با آغوش باز به استقبال نسیم رفته است: How can you see places like this... ...and have moments like this, and not believe? It's like the wind. I can't see it, but I feel it. I feel wonder and beauty... ...joy, love. I mean, it's the center of everything. صبح، بیمارستان، کنار تخت جمی[مندی مور]: درحالیکه لاندن [شین وست] درکنار تخت جمی نشسته است و کتابی به جا مانده از مادر جمی را در دست دارد، آرام برایش زمزمه می کند: "What is a friend? It's a single soul dwelling in two bodies. Aristotle." با اشاره دست جمی، به نوشته دیگری نگاه می کند: "Find out who you are... ...and do it on purpose." سخن بعدی، با همراهی جمی، خوانده می شود: "Love is always patient and kind. It is never jealous. Love is never boastful or conceited. It is never rude or selfish. It does not take offense and is not resentful." پ.ن: انگلیسیش حس بهتری رو القا می کنه تا ترجمه. |
||
|
۳۰ تیر ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: سکانس های به یاد ماندنی | ||
  نام کاربری: Leo.Messi
نام تیم: میلان
پیام:
۶,۱۵۳
عضویت از: ۶ شهریور ۱۳۸۹
از: تهران
طرفدار:
- لیونل مسی - یوهان کرایف - استقلال - آرژانتین - برزیل - اسپانیا - رضا قوچان نژاد - اشکان دژاگه - پپ گواردیولا گروه:
- کاربران عضو - لیگ فانتزی - مترجمین اخبار
 |
شب، هوای بارانی، درون ساختمان هارگواتز: آلبوس داملدور [مایکل گامبون]، به هری پاتر [دنیل ردکلیف] می گوید که گوشه ای پنهان شود و در هر شرایطی هیچ اقدامی نکند. دراکو مالفوی [تام فلتون] باید داملدور را بکشد، اما گویا جرات این کار را ندارد و اشک می ریزد، بلاتریکس [هلنا بونهام کارتر] و دار و دسته اش از راه می رسد و دراکو را تحسین می کند. بلاتریکس: بکشش دراکو، بکشش! پس از آن سوروس اسنیپ [آلن ریکمن] که قبلش هری را دید می آید. اسنیپ: نه دامبلدور: سوروس، لطفا اسنیپ: آواداکداورا آلبوس می افتد و می میرد. [دوربین با صحنه ای آهسته پرتاب او به زمین را نشان می دهد، دراکو گریه می کند و هری متعجب است. بلاتریکس با فریادی بلند نقش اسکلت را بر روی آسمان هارگواتز می اندازد.] |
||
|
۳۰ تیر ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: سکانس های به یاد ماندنی | ||
|
نام کاربری: Karabeseydi
پیام:
۳,۵۲۲
عضویت از: ۱۷ آذر ۱۳۹۰
طرفدار:
- داوید ویا -آندرس اینیستا - یوردی آلبا - سسک - سپاهان - اسپانیا - محرم نوید کیا - منصور ابراهیم زاده گروه:
- کاربران عضو
|
 «شیفو در حالی که تند تند به سمت لاک پشت پیر، استاد اوگ وی می دود» شیفو: استاد! من خبر خیلی بدی دارم! اوگ وی: شیفو... خبر خبره... خوب و بد نداره... - استاد... شما درست احساس کرده بودید، تای لانگ از زندان فرار کرده. داره میاد اینجا ! « لاک پشت خشکش می زند» - ها! این خبر خیلی بدیه... البته اگه به جنگ جوی اژدهامون باور نداشته باشیم. - هه! پاندا؟ استاد اون خرس نمیتونه جنگ جوی اژدها باشه! اصلا نباید می بود! همه چی تصادفی بود! - هیچ چیز تصادفی نیست - آه بله میدونم... اینو قبلا گفتین. دوبار. « اوگ وی می خندد» - خب اونم تصادفی نبود! - اینم گفتین! - دوست من! نه تو و نه پاندا هیچ وقت به هدفتون نمی رسین. مگه این که از این وهم دست بردارین. - هان؟! وهم؟ - بله! به این درخت نگاه کن. نمیتونیم هر وقت خواستیم اونو مجبور به شکوفه دادن بکنیم! - اما کنترل بعضی چیز ها دست ماست!! « شیفو به درخت ضربه میزند و چند میوه را می اندازد» شیفو: کنترل افتادن میوه ها دست ماست! « هنوز حرفش تمام نشده که یک میوه به سرش می خورد» شیفو: کنترل کاشتن میوه هم دست منه! « هسته ی هلو را در زمین می کارد» شیفو: و این وهم نیست استاد! - آه بله! اما هر کاری کنی اون هسته تبدیل به درخت هلو میشه! شاید دوست داشته باشی سیب بشه... ولی به هلو می رسی... « شیفو عصبانی می شود» - ولی یه هلو نمیتونه تای لانگو شکست بده! - شاید بتونه! « اوگ وی با یک حرکت دست روی هسته خاک می ریزد» اوگ وی: اگه هدایتش کنیم... تغذیه ش کنیم و باورش داشته باشیم. - آخه چطوری؟ من به کمک شما احتیاج دارم! - تو فقط به باور احتیاج داری... بهم قول بده!بهم قول بده شیفو! قول بده باور کنی - من قول میدم. سعی میکنم. - خوبه. وقتشه که من برم. باید بدون من به سفر ادامه بدی « و چوب استادیش را به شیفو می دهد » - چی؟! یعنی چی؟! استاد! نباید منو تنها بذاری! - باید باور داشته باشی - استاد اوگ وی! « و لاکپشت پیر با باد و شکوفه های ریخته ی درخت هلو به آسمان می رود و می میرد...» |
||
|
و با هر سنگریزه رازی به نارضایی گفتن زمزمه ی رود چه شیرین است! احمد شاملو
|
|||
|
۳۰ تیر ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: سکانس های به یاد ماندنی | ||
|
نام کاربری: Leo.Messi
نام تیم: میلان
پیام:
۶,۱۵۳
عضویت از: ۶ شهریور ۱۳۸۹
از: تهران
طرفدار:
- لیونل مسی - یوهان کرایف - استقلال - آرژانتین - برزیل - اسپانیا - رضا قوچان نژاد - اشکان دژاگه - پپ گواردیولا گروه:
- کاربران عضو - لیگ فانتزی - مترجمین اخبار
|
 نیمه شب، سرمای استخوان سوز در آب اقیانوس: در حالی که جک [لئوناردو دی‌کاپریو]، در کنار رز [کیت وینسلت] روی آب و با تکیه بر تکه چوبی به خواب رفته است، رز متوجه حضور قایق امداد گر می شود، با شادمانی می گوید: جک جک جک یه قایق، جک جک جک جک جک یه قایق اومده [گریه می کند] جک می فهمد که جک مُرده است، اشک می ریزد و خطاب به قایق که در حال رفتن است می گوید: برگرد، برگرد، برگرد - آهای! کسی صدای منو می شنوه؟! - هیچکس نیست قربان - برگرد رز جک را در آب ول می کند و می گوید: فراموش نمی کنم، قول میدم [ و گریه می کند] بعد از آن به آب می رود و کمی شنا می کند، سوت یکی از جنازه ها را بر می دارد و در آن می دمد. ماموران مطلع حضور او می شوند - بر می گردیم و رز نجات پیدا می کند.... |
||
|
۳۰ تیر ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: سکانس های به یاد ماندنی | ||
 نام کاربری: Kiavash13
نام تیم: آرسنال
پیام:
۹,۹۶۵
عضویت از: ۹ آذر ۱۳۸۸
از: Kermanshah
طرفدار:
- Andres Iniesta - Rivaldo - Esteghlal - Netherlands - Mojtaba jabbari - Frank De Boer - Majid Namjoomotlagh گروه:
- کاربران عضو - لیگ فانتزی
|
بروس(Jim carrey) و خدا(Morgan Freeman)در حال طی زدن دست از کار میکشن -خدا:خبدیگه بسهپسر -بروس:این خوبه -خدا:یه چیز جالب،مهم نیست اشیا چقدر کثیف بشن؛همیشه میتونی اونا رو تمیز کنی.[خدا طی ها رو یه گوشه میزاره] -بروس:اونا خیلی زیاد بودن و من فقط چیزایی که میخواستن رو بهشون دادم [خدا در حالی که میاد به طرف بروس] :آره،ولی نمیدونستن که میتونن بخوان یا نه -بروس:خب چیکار میکردم؟ [خدا دستشو رو شونه های بروس میزاره] : جدا کردن سوپت معجزه نبود بلکه یه حقه بود[بروس دستشو به نشانه ی استیصال بالا میبره و خدا ادامه میده]: یه زن بیوه که دو جا کار میکنه و بازم وخت میکنه که بچشو به تمرین فوتبال ببره معجزه است؛یه نوجوون که مواد مخدر رو ول میکنه و به درس رو میاره.این یه معجزه است.[بروس سرشو تکون میده و انگار که تازه فهمیده قضیه چیه.خدا ادامه میده]مردم میخوان من هر کاری رو براشون انجام بدم ولی نمیدونن که خودشون این قدرتو دارن.میخوای معجزه ببینی؟ [بروس سرشو به نشانه ی تایید تکون میده و خدا ادامه میده ]خودت معجزه باش [نور یه تونلی روشن میشه و خدا به سمت اون جا میره] بروس:وایسا داری میری؟ خدا:آره،فکر میکنم الان میتونی همه چیو برگردونی بروس:ولی اگه بهت نیاز داشتم چی؟ اگه ازت سوالی داشتم؟ [خدا در حالی که با پلکان به سمت تونل میره] اون دیگه مشکل خودته بروس،هرکسی مشکل خودشه. چشماتو باز نگه دار.چراغ خاموش میشه و بروس به خونه اش برمیگرده تا کارشو انجام بده. -راجع به این فیلم باید بگم که یکی از پردیالوگ ترین فیلم های موجوده.اونم دیالوگ های فوق العاده عالی. این فیلم یکی از فیلم هاییه که حتی 3-4 تا از روحانی های خودمون نظرشون اینه که خیلی به باور های مسلمونا نزدیکه و حتی تو تلویزیونمون هم ازش تعریف شد..و اگه خدا رو یه جسم در نظر نگیریم خیلی خیلی نزدیکه.کارگردانش گفته بود تمام فیلم رو صرف دیالوگ بیمارستان کرده تا به اون برسه و در جواب یه عده که میگفتن خدا جسم نیست گفت ما راه دیگه ای نداشتیم تا پیام فیلم رو منتقل کنیم. |
||
|
|
|||
|
۳۰ تیر ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: سکانس های به یاد ماندنی | ||
 نام کاربری: ROMAK70
پیام:
۱۱,۸۶۵
عضویت از: ۳ خرداد ۱۳۸۹
طرفدار:
- مسی - کرایوف-پویول - نساجي مازندران - هلند گروه:
- کاربران عضو
|
 (فیلم قیصر-مسعود کیمیایی) خان دایی(جمشید مشایخی): این دور از انصاف و مردونگیه. قیصر(بهروز وثوق): احترامت واجبه خان دایی. اما حرف از مردونگی نزن که هیچ خوشم نمیاد. کی واسه من قد یه نخود مردونگی رو کرد تا من واسش یه خروار رو کنم؟ این دنیا همیشه واسه من کلک بوده و نامردی. به هر کی گفتم نوکرتم با خنجر کوبید تو این جیگرم. فرمون که میتونست یه محلی و جا به جا کنه وقتی زجرش میدادن ع ر ق میخورد و اربده میکشید دیوارا تکون میخورد و هرچی نامرد بود اینهو موش تو آوار قایم میشدن چی شد؟ رفت زیارت و گذاشت کنار مثل یه مرد شروع کرد به کاسبی کردن و پول حلال خوردن اما مگه گذاشتن؟این نظام روزگاره یعنی این روزگاره خان دایی نزنی میزننت.... راستی حسین یه سوال: میشه اون تیکه از فیلم رو آپ کرد و گذاشت یا نه؟؟؟ |
||
|
۳۱ تیر ۱۳۹۱
|
|||
|
|
|
برای ارسال پیام باید ابتدا ثبت نام کنید!
|
| شما می‌توانید مطالب را بخوانید. |
| شما نمی‌توانید عنوان جدید باز کنید. |
| شما نمی‌توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید. |
| شما نمی‌توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید. |
| شما نمی‌توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید. |
| شما نمی‌توانید نظرسنجی اضافه کنید. |
| شما نمی‌توانید در نظرسنجی‌ها شرکت کنید. |
| شما نمی‌توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید. |
| شما نمی‌توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید. |