We were annihilated, our hopes unfulfilled نوشته:

به اعصابت مسلط باش ریحون !
حالا بهت بر نخوره .شما که بالا منبر نمیری ؟!
بذار با یه مثال ساده قانعت کنم :
فک کن تو رو مسئول آشپزخونه ای کردن که قراره تو 40 دقیقه برای 80 میلیون نفر قیمه درست کنه، 5 نفرم گذاشتن زیر دست تو تا کمکت کنن اما تو این آشپزخونه نه کسی می دونه سیب زمینیا باید چطوری خرد بشن، نه کسی می دونه گوشتا باید چقدر بپزه، نه کسی کار با اجاق رو بلده، نه کسی می دونه رب گوجه(رب گوجه میزنن به قیمه ؟!) رو کی باید اضافه کرد و نه ... وقت داره میگذره و قیمه ها رو میریزین رو ماستا و یه چیز بد منظره ای از توش در میاد ... بعد میان خِر تو رو میگیرن که این چیه درست کردی و تو در جواب می گی کسی به من دستور تهیه ای نداد تا بتونم قیمه درست کنم!
این رابطه ی سیستماتیک بالا به پایینه نه پایین به بالا!
تکلیف امشبو فردا میخوام ازت :
مردم شکل حاکمانشون میشن.

ریـحــانـه نوشته:



ببین آقا بهزاد قضیه مسئولای ما اینجوری نیس که شما میگی
یه مثال می زنم پدر بنده تو جهاد کشاورزی کار میکرد الان بازنشست شده
یه اقایی بود که رئیس اداره اطلاعات فلان شهر بوده قبلا، کلا ادم کله گنده ای بوده بعد ویلا داشته این اطراف اراک یادم نیس کجا ولی بابام اینا مجوز تخریب ویلاشو که مشکل زمین داشته ( ینی تو زمین کشاورزی نباید ویلا میساختن ) میگیرن این خودشو ب زمین و زمان زد نتونست جلوی بابامو بگیره
حالا نمیخوام بگم بابام خیلی ادم خوبیه
از این مثالا زیاد داشت پدر بنده زمانی که مشغول کار بوداینکه نماینده ها چقد برای فلان کس سفارش میکردن ولی اون چیزی که برای بابای من به عنوان یه مسئول مهم بوده قانون بوده.
برا همینه که میگم کاش هر کی هر جا بود منافع شخصیشو ترجیح نمیداد به قانون و منافع ملی. حالا شما بیا بگو حرف بالا منبری


یه توضیحم از سایتی گرفتم درباره این جمله شما
« این متن در منابع روایی وجود دارد.[1] اما این که این بیان حدیث منقول از معصوم باشد یا ضرب المثل، چندان روشن نیست. به نظر می رسد این سخن ضرب المثل بوده که به جهت کثرت استعمال در محاورات به حدیث معروف شده است. چنان که در کشف الغمه آمده است: "کما ورد فی الحدیث و المثل".[2]

به هر حال این سخن بیانگر یک واقعیت اجتماعی است و آن این که معمولاً اقشار پایین دست جامعه – غیر از دانشمندان و عالمان- به دلیل جهل و نا آشنایی با دین و مسائل دینی تأثیر پذیری بیشتری نسبت به عالمان و نخبگان دارند و آن هم می تواند به جهت ابزارهایی باشد که در اختیار حاکمان و پادشاهان قرار دارد. حاکمان با ابزارهای تبلیغاتی و رسانه های عمومی که در اختیار دارند، آنچه را خود می پسندند و به نفع حکومت و قدرت آنها است، به عنوان باوری صحیح به مردم تحویل می دهند و مردم هم عموماً نگاهشان به آنها است و رفتار و کردار خویش را بر اساس همان باورهای تحمیل شده تنظیم می نمایند.»

این بیشتر شبیه بازیه که شبکه های اجتماعی و ماهواره ها با مردم ما دارن میکنن

We were annihilated, our hopes unfulfilled نوشته:

دیشبم گفتم، تو این سیستم اگر هم آدم کار درستی پیدا بشه پس زده میشه، چون همه برای منافع شخصی سر کارن و مثل رشته های غده ی سرطانی هماهنگ در حال زد و بند و چپاولن و هر کسی خلاف جریان باشه رو به سادگی حذف می کنن.
اینیم که کپی کردی بیشتر تصدیق میکنه تا تکذیب.
حالا اونو ننوشتی اینو از جفرسون بنویس :
غالب مردم همچون حاکمان خود رفتار می‌کنند. پس اگر حاکمان کشوری ریاکار باشند، قطعاً مردم آن کشور هم ریاکارانه زندگی خواهند کرد.

ریـحــانـه نوشته:
هرکی خوب عمل کنه یه قدم کوچیک برداشته برای بهبود وضعیت مملکت که این قدم ها کنار هم بزرگ میشه.

We were annihilated, our hopes unfulfilled نوشته:



درد درست همین جاست، بعد از این همه سال که از تثبیت انقلاب میگذره، صحبت کردن از قدم های کوچیک بیشتر شبیه طنزه!
امروز زمان بازخواست و دیدن کارنامه ی عملیِ حاکمیته، بازم میگم فرصت حرف و وعده و حرفای قشنگ قشنگ بالای منبر تموم شده!

We were annihilated, our hopes unfulfilled نوشته:

واقعا نمیدونم چرا دارم این بحث مضحک رو ادامه میدم.چون اصلا گوش نمیدید من چی میگم و فقط حرف خودتون رو میزنید.آبجی گلم این چیزایی که شما ردیف کردید من خودم درس میدادم.
با این ثروت عظیم مملکت چرا مردم باید به تکه نونی قانع باشن؟! پس انقلاب شد که چی بشه اگه قرار بود به همون تکه نون قانع باشن؟! والله اگه مملکت دست صاحبش بود چرخ مملکت فقط و فقط با صنعت گردشگری می چرخید و اصلا نیازی نبود به بقیه ی منابعمون دست بزنیم.
یه کم منطقی باشید، از پیشرفت تو بعضی حوزه ها گفتید، منم میگم بله تو انگشت شماری از بخش ها پیشرفت داشتیم، خب مگه قرار بود جز این باشه؟!اصلا هدف از اون انقلاب چی بود؟!
مگه قرار بود همینم نباشه؟! اما اینکه از این پیشرفت های محدود چماقی بسازی و بزنی تو سر مردم که چرا ولی نعمتت رو به جا نمیاری عجیبه! مگه این پیشرفت ارث بابای من و توئه که هی بکوبیم تو سر قشری که دارن از وضع اسفناک موجود انتقاد میکنن! اگرم پیشرفتی تو بعضی جاها بوده از سرمایه ی همه اتفاق افتاده.
اینکه تا صدای کسی در میاد هزار جور انگ بهش بزنی و بگی به جای نون شبت بیا از پیشرفت تو صنایع دفاعی و پزشکی و مهندسی ببر واسه زن و بچت عجیبه!
این مردم مظلومن یعنی مورد ظلم و بی عدالتی قرار گرفتن وظیفه ی من تو دفاع از مردمه.
تمام انبیا اومدن تا قسط برپا کنن(عدالت اجتماعی) برای اینکه همه ی فساد و گناهان دیگه هم از فقدان این یکیه.الان چیزی از قسط و داد نمونده،چرا حوزه وارد عمل نمیشه(نمیگم چرا فریاد نمیزنه چون تو این 40 سال همه ی منبرا رو رفتن). بستر انقلاب ما عدالت اجتماعی بود، عشق به عدل، امروز عدالت کو؟؟؟؟؟
یه عده تا خرخره بدزدن و بخورن و به مردمی که جیب هاشون رو خالی کردن بخندن؟!
چطور میشه این همه بی تدبیری،فرصت طلبی،سوء مدیریت و خرابکاری کسانی که با رانت قدرت، بدون هیچ سابقه ای همزمان در 10 تا موسسه و شرکت عضو هیئت مدیره است، کنار اومد؟
اون وقت اون مغزهای متفکری که صاحب تخصص و فکر هستن یا برن از این مملکت یا گرفتار بیکاری و بدبختی باشن؟
مدیریت کوتوله ها که صدها نفرشون جمع شدن در جایی بنام مجلس شورای اسلامی که والله میدونم خیلی هاشون حتی مساحت و جمعیت ایران رو نمیدونن و حتی نمیدونن ایران چند تا استان داره! چه سیستمی اینها رو تایید صلاحیت کرده؟ اصلا ملاک برای تایید صلاحیتشون چی بوده؟ اصلا بود و نبود این مجلس چه فرقی میکنه؟
درد اون آدمایی هستن که تو نود و اندی سالگی دوباره در سِمتشون ابقا میشن و گویا فقط ملک الموک می تونه از کرسی قدرت پایینشون بیاره و به حرص قدرتشون خاتمه بده!
به عنوان کسی که سالهاست داره تحولات منطقه رو دنبال می کنه با قاطعیت می گم که والله وضع اقتصاد و معیشت مردم بعد هفت سال تو همین سوریه ی جنگ زده بهتر از ایرانه.
همین فساد گسترده باعث ورود سالیانه 20 میلیارد کالای قاچاق به کشور شده و عجیب تر اینکه حجم بسیار زیادی از این کالاها از مبادی قانونی وارد کشور میشه!
این مبادی رو کدوم ارگانی کنترل میکنه؟!
تا فردا می تونم از بدبختی و گرفتاری این مردم بگم و شما با پیشرفت تو مهندسی و صنایع دفاعی بیای این بدبختیا رو توجیه کنی!
سید جان امروز صحبت کردن از امید برای این مردم مثل یه طنز تلخ می مونه!
امروز وقت حرف زدن و وعده ی پوچ و تو خالی نیست، همین الان که من دارم این مطلب می نویسم زندگی و کسب و کار صدها نفر در حال متلاشی شدنه، آدمایی که دارن نون زن و بچه میدن.