بحث اینجاست اون مردم تسلیم شده بودن! حتی سرباز ها هم شمشیر های خودشون رو زمین انداختن. با این دیدی که جز اسم خانوادگی خاندان و افتخاراتش و ... هیچ چیزی مهم نیست جون اون مردم عادی هم نباید مهم باشه ولی واقعیت اینه وقتی با آریا وارد قلب ماجرا شدیم دیدیم که تک تک زندگی هایی که گرفته شدن مهم بودن.

جیمی لنیستر؟ برنده اخلاق و انسانیت نشد و ادعایی هم نداشت اما مثل دنریس پر ادعا و شیفته قدرت هم ترور شخصیت نشد.

به خاطر مزخرفات این فصل سریال الکی دنریس رو آدم بد نکنید. گند زدن به شخصیت دنریس. ولی سرسی از اول عوضی بود و براش یه مرگ احساسی به طوری که بینندگان دلشون براش بسوزه ترتیب دادن!

دیوانه شدن دنریس ایده ای هست که احتمال ۹۹ درصد توی کتاب ها هم اتفاق بیفته. عموم نقد ها اینه پرداختش یهویی ؛ غیر منطقی و تا حدودی احمقانه بود. برای همین مارتین گفت سریال باید ۵ فصل دیگه ادامه پیدا میکرد. چون برای تغییر تحولات درونی شخصیت ها فصل ها زمان نیازه نه یکی دو اپیزود.
ضمنا سرسی یه بد ذات مطلقه که از اول و تا آخر بد بود و تو این بحثی نیست. بحث چیز دیگری بود.

با عموم نقدها کاری ندارم، به نظر من دیوانه شدن دنریس غیر محتمله، چرا؟ چون همیشه راجع به مردم عادی دل رحم بوده، بله جلوی حاکمان همیشه شدت عمل داشته ولی همیشه با مردم خوب بوده. اینجا هم میتونست بدون سوزوندن مردم و ویران کردن شهر فقط سربازا رو بسوزونه و قصر رو نابود کنه.

در هر صورت مد کینگ درونم داره لبخند می زنه و راضیه. به نظرم این مردم خیلی هم بیگناه نبودن.

خسارتشم دنی دید که خب باز به نفع تاجگذاری وارث حقیقی میشه.

ولی سوال اینه که اصلا این همه مردم تو خیابونا چی کار می کردن؟ قبل جنگ همه رو به زور می کنن تو خونه. این مردم اول تا آخر داشتن تو خیابونا می دویدن. شایدم نقشه سرسی بود که مخصوصا بیارشون تو خیابونا...

وقتی خونشون خراب میشه میان بیرون دیگه

مردم که واقعا یه مشت ابله بودن.
اما خسارتی که دنی می‌بینه خیلی بزرگه. فقط از دست دادن تاج و تخت نیست و بعد این همه اتفاق که از سر گذرونده و این همه چیزایی که از دست داده حقش این نبود.

این قسمت به مراتب از قسمت های دیگه بهتر بود همه چیش.
به نظر من دنریس از اول دنبال قدرت بود.اینکه مردمو از ظلم نجات بده و برای آیندگان جنگ کنه چرت و پرتیه که قدرت طلبا برای قانع کردن خودشون میسازن.اما این تشنه قدرت بودن دلیل کار وحشتناکی که دنریس کرد نبود. دنریس برخلاف سرسی یا جیمی که مردم عادی هیچ اهمیتی براشون نداشتن برای مردم ارزش زیادی قائل بود.
ایده دیوانه شدن دنریس رو دوس داشتم نه از این جهت که از لنیسترها انتقام گرفته شد و شهرو نابود کرد (که از این بابت خیلی هم ناراحت‌کننده بود) . بلکه از این جهت که اصلا انتظار چنین چیزیو نداشتم . نکته مهم اینه که این غیرمنتظره بودن به هیچ عنوان خارج از منطق نبود. همون طور که گفتم دنریس بخاطر قدرت اینکارو نکرد یا از روی تصمیمی که روش فکر کرده باشه نبود. دنریس شباهت زیادی به پدرش داشت. و این دیوانه شدنِ آنی هم چیزی بود که از پدرش به ارث برد. گرچه با لجبازیا و خودمحوری هایی که قبل‌تر از خودش نشون داد (و حتی کشتن تارلی ها) میشد پیش بینی کرد که چنین پایانی در انتظارشه اما همون طور که گفتم به شخصه این اتفاق خیلی برام غیرمنتظره بود.

از اینا بگذریم
کایبورن خیلییی قشنگ مرد.
صحنه کشته شدن هانت و کوه خیلی برام جذاب بود.
حتی کشته شدن عادی سرسی هم دوس داشتم . گرچه قبل دیدن این قسمت دلم میخواس به طرز وحشیانه کشته بشه اما بعد به این نتیجه رسیدم که حتی لیاقت کشته شدن به شکل خاص رو هم نداره.
صحنه ای که آریا تو دوراهی انتقام گرفتن و نگرفتن بود و در نهایت تصمیم عاقلانه گرفت خیلی تحسین برانگیز بود.

والا از اول داشتن تو خیابون می دویدن.