در حال دیدن این عنوان: |
۱ کاربر مهمان
|
برای ارسال پیام باید ابتدا ثبت نام کنید!
|
|
|
پاسخ به: تیم ملی ایران | ||
مهمان_
|
منم امیدوارم ایران به جام جهانی برسه آخه حیفه میره چهار سال دیگه
|
||
۵ خرداد ۱۳۸۸
|
|
پاسخ به: تیم ملی ایران | ||
|
هر ایرانی واقعی دوست داره کشورش پیشرفت کنه. رفتن ایران به جام جهانی برای ما افتخاره، ولی من میگم این باعث میشه ما مشکل اصلی فوتبال کشورمون رو فراموش کنیم. مشکل دولتی بودن خیلی از تیم ها باشگاهی، نداشتن تیم های پایه قوی، نداشتن برنامه درست برای باشگاهها و خیلی مشکلات دیگه که همه کارشناس ها می دونن. ما هیچ وقت صعود ایران رو به جام جهانی 98 و بازی ایران - استرالیا رو فراموش نمی کنیم. ولی آیا بعد از اون فوتبال ما پیشرفت کرد؟ |
||
۶ خرداد ۱۳۸۸
|
|
پاسخ به: تیم ملی ایران | ||
نام کاربری: mohammad_s
نام تیم: یوونتوس
پیام:
۳,۸۲۴
عضویت از: ۱ مرداد ۱۳۸۷
از: خونمون
طرفدار:
- ژاوی - مارادونا - پرسپولیس - اسپانیا - علی دایی - پپ , فرگوسن - ! گروه:
- کاربران عضو |
به همین دلیله که میگم سرشون زیره برفه
|
||
۶ خرداد ۱۳۸۸
|
|
پاسخ به: تیم ملی ایران | ||
|
قبول دارید وضعیت باشگاه هامون خیلی خرابه. با حذف پرسپولیس، مشخص شد که از نظر باشگاهی خیلی عقبیم. نمی دونم تقصیر کیه؟ ولی نباید به خاطر کم کاری یا اشتباه یک عده این جوری آبروی فوتبال کشورمون بره. آدم خیلی ناراحت میشه...... |
||
۹ خرداد ۱۳۸۸
|
|
پاسخ به: تیم ملی ایران | ||
نام کاربری: viva.Barca
پیام:
۲۲۷
عضویت از: ۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۵
از: گلستان
طرفدار:
- ژاوي - ريوالدو - پرسپوليس - تركيه - جواد نكونام - گاس هيدينگ - با كلي تفكر به نتيجه اي نرسيدم! گروه:
- کاربران عضو |
من که زیاد چشمم به صعود روشن نیست. ولی امیدوارم صعود کنیم
|
||
۹ خرداد ۱۳۸۸
|
|
پاسخ به: تیم ملی ایران | ||
نام کاربری: OnlyRivaldo99
پیام:
۱,۶۷۱
عضویت از: ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۸
طرفدار:
- اتوو ، اینیستا ، ژنرال ، مسی - ریوالدو - شاهین بوشهر و فولاد خوزستان - برزیل و اسپانیا - ایمان مبعلی و خلعتبری - پپ و ریکارد - فقط شاه غلام گروه:
- کاربران عضو |
حالا فرض کنیم رفتیم جام جهانی حذف هم شدیم بعدش چی آخه باید یه پیشرفتی داشته باشیم یا نه ما الان نباید نگران کره شمالی باشیم ما باید تو پیو یانگ 4تا 5تا به اونا بزنیم نه نگران باشیم خدایا چه بلایی سر فوتبال ایران اومده |
||
دلا ياران سه قسمند ار بداني زباني اند و ناني اند و جاني به ناني نان بده از در برانش محبت كن به ياران زباني وليكن يار جاني را نگه داربه جانش جا |
|||
۱۱ خرداد ۱۳۸۸
|
|
پاسخ به: تیم ملی ایران | ||
|
متاسفانه از چین باختیم. چینی که زمانی 4 تا 4 تا بهشن گل می زدیم. خدا به دادمون برسه.
|
||
۱۳ خرداد ۱۳۸۸
|
|
پاسخ به: تیم ملی ایران | ||
|
من زمانی هم که دایی بود هرچند براش1درصد امید قائل نبودم اما خیلی دوست داشتم به جام جهانی بریم. واقعا حیفه که از دست بدیم.چون 4 سال دیگه باید صبر کنیم.اونم معلوم نیست4ساله دیگه موفق بشیم یا نه. به امید موفقیت تیم ملی |
||
۱۳ خرداد ۱۳۸۸
|
|
پاسخ به: تیم ملی ایران | ||
|
در جست و جوی زندگی در سرزمین عجایب شنبه برای قطبی ، تکرار روز برگی است که با پرسپولیس قهرمانی را جشن گرفت ، آن هم در شرایطی لکه سفید امیدواری در حال محو شدن بود. سایت گل – در غیاب تابلوهای نئون و زرق و برق خیابان های سئول ، افشین قطبی به سرزمینی بازگشته است که هویت اصلی خود را در فوتبال در آنجا کسب کرده است . البته برای او قسمت شمالی سرزمین کره با وجود همان رنگ و بوی آشنا ، جذابیت چندانی ندارد...افشین دلبسته مساحت جنوبی است. کشور توسعه یافته ای که او را به شهرت رساند،جایی که سرمربی تیم ملی در آنجا حرفه ای شد و عشق را یافت . تصاویر ذهنی قطبی از کره شمالی ،سرزمین عجیبی بود که جای زندگی نیست.اما برای او که همیشه طرفدار مدرنیسم جنوب بوده ، حالا شمال کمونیست آخرین شانس زندگی است. شرق بهشت اگر به رفتار قطبی دقت کنید ، رگه هایی از معدن خوش بینی، شرق اسیا ، را در آن خواهید یافت . وقتی افشین جوان به کره می آمد یک مربی عاشق فوتبال بود که یکی از بزرگترین مربیان هلند به او پله اول را نشان داده بود . او باید می نشست و فوتبال تماشا می کرد و می آموخت.شغل او در تیم بزرگ گاس هیدینک سرمربی کره آرام رام رازهای فوتبال را برایش آشکار کرد.این یک بازی جدی بود با اعداد، هندسه ، فیزیک و متافیزیک. قطبی می گوید :"از گوس هیدینک یاد گرفتم چگونه به جزئیات دقت کنم ."اما آموزه بزرگ جغرافیای زندگی ، این بود که هرگز نا امید باش . و او خوش بینی را آموخت . خوش بین همیشگی قبل از سفر به کره شمالی وقتی با او حرف می زنیم ، مشخص است که چه بار سنگینی را به دوش می کشد.او شنبه مرد اول کشوری است با ضریب هفتاد میلیونی آرزو . کشوری که گرچه غرق هیجانات سیاسی است اما برای بازی فردا یک و نیم ساعت خالی کرده است. شنبه برای او ، تکرار روز برگی است که با پرسپولیس قهرمانی را جشن گرفت ، آن هم در شرایطی لکه سفید امیدواری در حال محو شدن بود.خودش می گوید :"آخرش مطمئن بودم قهرمان می شویم اما دیگر هیچ کس امیدوار نبود." و وقتی ضربه سپهر حیدری در ثانیه های آخر به گل رسید ، سیاهی دمش را گذاشته بود روی کولش و رفته بود .اما نه ، برای بدبینی هم باید به اندازه یک لکه سهم قائل بود. مثل لحظه ای که طرفداران قطبی را به آسمان می انداختند و به فکر خداحافظی بود.... نود دقیقه هیدینکی حالا یک سال بعد است . او در آخرین جلسه با بازیکنان به آنها خوهد گفت که در آسمانها نوشته آنها پیروز خواهند بود . او باید به تک تک چشمهای کم فروغ خیره شود و اتش را به آن بازگرداند. . قطبی این روزها یاد دوبازی بزرگ تاریخ کره مقابل ایتالیا و اسپانیا افتاده که رویا به حقیقت پیوست.یادکلمات هیدینک در رختکن( او مدام می گفت یا الان یا هیچ وقت ) و برانگیختگی بازیکنانی که شانس آخر را از دست ندادند.او باید در سخت ترین 90 دقیقه زندگی همانطور باشد. مثل گاس .مثل شیر قوی و مثل روباه باهوش . چه کسی می داند فردا در این لحظات به زندگی بازگشته ایم یا نه؟ منبع |
||
۱۵ خرداد ۱۳۸۸
|
|
پاسخ به: تیم ملی ایران | ||
|
امید وارم امروز (16/3/88) ایران کره شمالی رو ببره !؟! البته کار سختی رو بدون نکونام در پیش داره
|
||
۱۶ خرداد ۱۳۸۸
|
برای ارسال پیام باید ابتدا ثبت نام کنید!
|
شما میتوانید مطالب را بخوانید. |
شما نمیتوانید عنوان جدید باز کنید. |
شما نمیتوانید به عنوانها پاسخ دهید. |
شما نمیتوانید پیامهای خودتان را ویرایش کنید. |
شما نمیتوانید پیامهای خودتان را حذف کنید. |
شما نمیتوانید نظرسنجی اضافه کنید. |
شما نمیتوانید در نظرسنجیها شرکت کنید. |
شما نمیتوانید فایلها را به پیام خود پیوست کنید. |
شما نمیتوانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید. |