Ali Rezaei نوشته:

با عرض سلام و مخالفت خدمت دوستان!!

کاملاً با شما مخالفم! هر چیزی جای خودشو داره! استادیوم جای خود . . سه بعدی جای خود. هیچکدوم نمی تونن جای همو بگیرن

بله، پاسخه که به شما میدم سه بعدیم میخواد که همین جو رو ایجاد بکنه، مثل اینکه فیلم سه بعدی میبینی و فکر میکنی دایی ناصر داره میاد سمتت حالا اینکه چه قدر موفق بشن توی ایجاد کردن همون جو ورزشگاه، بستگی به تکنولوجی داره بعدشم اگه این جو رو تولید نکنه پس چه فرقی میتونه با دوربین معمولی داشته باشه؟

reyhanehfcb نوشته:


من موافقم که تلویزیون سه بعدی جو ورزشگاه رو به آدم منتقل میکنه اصن واسه همینه که دارم میگم چرا مسابقات فوتبال رو با دوربین سه بعدی فیلم برداری میکنن؟!!اما من میگم حضور در ورزشگاه با دیدن مسابقه از تلویزیون اصن قابل مقایسه نیست....

یکی از پر دردترین کارهای دنیا بیرون کشیدن روح ِ کسی از جسم و روح است. کسی که چند ماه / سال روحش ، احساسش ، لبخندهایش ، عکس هایش و نبض لحظه هایش حوالی روح و جسمت بوده ، ذره ذره فرورفته در کالبدت و سوزن سوزن سوراخ کرده تمام پوست ِ جسم و روحت را. زمستانت را شعله ور کرده، تابستانت را پر از سوز سرما. لابلای آهنگ هایی که گوش داده ای پا گذاشته، بعضی روزهایت را به نام خودش امضا کرده. درد دارد بیرون کشیدن این همه. شانه هایت را می لرزاند، زلزله ای به پا می کند، فرو می ریزد چارچوب جسم و روحت را و ویرانت می کند. چشم ها؛ باز هم چشم ها رسالت بزرگی را به گردن می گیرند. سرازیر می شوند. می شویند رسوب های نشسته را و سرزیز می کنند خاطراتی که مدت هاست غرقت کرده اند. با این حال همین لرزه های ویرانگر و شیارهای اشک، تنها مسکن هایی موقتی اند. این دردها همواره سودای جنگ دارند، سودای فرود آمدن و آوار شدن ...

مسافر کرب و بلا نوشته:


خیلی زیبا بود...
ممنون
راستی میدونید این متن رو کی نوشتهه یا گفته؟

من موافقم که تلویزیون سه بعدی جو ورزشگاه رو به آدم منتقل میکنه اصن واسه همینه که دارم میگم چرا مسابقات فوتبال رو با دوربین سه بعدی فیلم برداری میکنن؟!!اما من میگم حضور در ورزشگاه با دیدن مسابقه از تلویزیون اصن قابل مقایسه نیست....

همچین آدمی هستیم دیگه!! کلا داغونیم!

خوب وقتی از راهکار من استفاده کنی هست...