A Song of Ice and Fire نوشته:

چند یومی که پدر و مادر اتول را زین کرده به یاد ایام شباب ید در ید یکدیگر اندر احساسات رقیقه عزم تفریح و تفرج و زیارت کرده اند؛ خجسته سفر، بعون الله .
ما را می گویید ؛ مُردیم از بس طعام مانده و ساندویچ و کش لقمه(پیتزا)سق زدیم؛ البت نه اینکه فکر کنید آباجی بزرگمان به فکرمان نیست ، همین دم غروب دفعتا صدای زینهار موبایلمان مسموع گردید، صفحه را رویت فرمودیم دیدیم آباجی بزرگمان، عرض کردیم الو؟ آباجی بزرگ فرمودند سلام، عرض کردیم علیک، فرمودند تدارکات شام دیده اند و در استندبای هستند تا منزل داماد به قدوم خویش منور کنیم ، ما نیز از فرط نشاط که بعد از چند یوم تناول غذای حاضری امشب فسنجان می زنیم فی الفور جواب اوکی دادیم، غافل از ادامه ی صحبتهای ایشان که یکی از بستگان داماد در منزل ایشان شرف حضور دارند ما هم که چشم دیدن ایشان نداریم بعدا بهانه آوردیم و شام را کنسل فرمودیم .

الحاقی: بفرمائید کش لقمه !

الحاقی 2: و این کش لقمه مبارک است، همچون طعامی که از سبد عیسی خروج کرد .

الحاقی 3: ما مامانمان را می خواهیم .

Ali Rezaei نوشته:



شاید باورت نشه، ولی بغض گلوم رو گرفته با این مطلبت!!!!

حالی بر من رفت که مطبخ به فریاد آمد!

♥ گیسو کمند ♥ نوشته:

امشب
من و فالوده شیرازی توی خیابونای کرج
چه دل و قلوه ای که ندادیم به هم

شکم نوشت: کسی که دستش از آشپزی کوتاه باشه، حقشه، تا بیشتر از اینا سرش بیاد

A Song of Ice and Fire نوشته:

آشپزی ؟
البت یه چشمه هایی با تخم مرغ می تونم بیام، آب پز، نیمرو،املت !