Lisa نوشته:

آیا حاضرید 117 متر بالاتر از سطح زمین این وسیله را سوار شوید ؟؟ (وین)
لينك

من كه حاضرم

Lisa نوشته:

آیا حاضرید 117 متر بالاتر از سطح زمین این وسیله را سوار شوید ؟؟ (وین)
لينك

ولی اوج کیفش اونجاس که تو ایران اینا استاندارد نیست یهو ول میشی پایین و با تمام وجود پرواز رو تجربه میکنی

Fabregas نوشته:


باشکر از همه ی دوستانم؛ اعضا و مسئولین که تو این مدت همراهم بودن اونایی که هنوز هستن و اونایی که بودن و الان نیستن

پ.ن: ارسال 6000 ام

Fabregas نوشته:

5 سال پیش در چنین روزی؛ عضو سایت شدم
سالگرد عضویتم در fcbarcelona.ir مبارک باشه

باشکر از همه ی دوستانم؛ اعضا و مسئولین که تو این مدت همراهم بودن اونایی که هنوز هستن و اونایی که بودن و الان نیستن

پ.ن: ارسال 6000 ام

RK12 نوشته:

یکی از صبح‌های سرد دی ماه در سال1390 ، مردی در متروی تهران، ویولن می نواخت.
او به مدت ۴۵ دقیقه، ۶ قطعه از باخ را نواخت. در این مدت، تقریبا دو هزار نفر وارد ایستگاه شدند، بیشتر آنها سر کارشان می‌رفتند.بعد از سه دقیقه یک مرد میانسال، متوجه نواخته شدن موسیقی شد. او سرعت حرکتش را کم کرد و چند ثانیه ایستاد، سپس عجله کرد تا دیرش نشود.۴ دقیقه بعد: ویولنیست، نخستین پولش را دریافت کرد. یک زن پول را در کلاه انداخت و بدون توقف به حرکت خود ادامه داد. ۵ دقیقه بعد: مرد جوانی به دیوار تکیه داد و به او گوش داد، سپس به ساعتش نگاه کرد و رفت. ۱۰ دقیقه بعد: پسربچه سه‌ساله‌ای که در حالی که مادرش با عجله دستش را می‌کشید، ایستاد. ولی مادرش دستش را محکم کشید و او را همراه برد. پسربچه در حالی که دور می‌شد، به عقب نگاه می‌کرد و ویولنیست را می‌دید.
چند بچه دیگر هم کار مشابهی کردند، اما همه پدرها و مادرها بچه‌ها را مجبور کردند که نایستند و سریع با آنها بروند.
۴۵ دقیقه بعد: نوازنده بی‌توقف می‌نواخت.
تنها شش نفر مدت کوتاهی ایستادند و گوش کردند.
بیست نفر پول دادند، ولی به مسیر خود بدون توقف ادامه داند.
ویولینست، در مجموع 14500 تومان کاسب شد.

یک ساعت بعد: مرد، نواختن موسیقی را قطع کرد. هیچ کس متوجه قطع موسیقی نشد.
بله. هیچ کس این نوازنده را نمی‌شناخت و نمی‌دانست که او «سَیّد محمّد شریفی» است، یکی از بزرگ‌ترین موسیقی‌دان‌های دنیا.
او یکی از بهترین و پیچیده‌ترین قطعات موسیقی را که تا حال نوشته شده، با ویولن‌اش که ۳۵ میلیون تومان می‌ارزید، نواخته بود. تنها دو روز قبل، سَیّد محمّد شریفی در برج میلاد کنسترتی داشت که قیمت هر بلیط ورودی‌اش به طور متوسط 100 هزار تومان بود.
این یک داستان واقعی است.
روزنامۀ همشهری در جریان یک آزمایش اجتماعی با موضوع ادراک، سلیقه و ترجیحات مردم، ترتیبی داده بود که سَیّد محمّد شریفی به صورت ناشناس در ایستگاه مترو بنوازد.
سؤالاتی که بعد از خواندن این حکایت در ذهن ایجاد می‌شوند: در طول زندگی خود چقدر زیبایی در اطرافمان بوده که از دیدن آنها غافل شده ایم و حال به جز خاطره ای بسیار کمرنگ چیزی از آن نداریم؟ به زیبایی هایی که مجبور به پرداخت هزینه برای آن ها نبوده ایم چقدر اهمیت داده ایم؟ در تشخیص زیبایی های اطرافمان چقدر استقلال نظر داریم؟ تبلیغ زیبایی ها چقدر در تشخیص واقعی زیبایی توسط خودمان تاثیر گذار بوده؟ (به عبارت دیگر آیا زیبایی را خودمان تشخیص میدهیم یا هیجان تبلیغات و قیمت آن؟؟؟!!!)
از چند چیز خوب دیگر در زندگی‌مان غفلت کرده آیم؟؟؟؟

ین حرکت تقلید نیست؟! آخه من خیلی وقت پیش درمورد یه ویالونیست مشهور خارجی همین داستانو خونده بودم!

مصطفی نوشته:

منم به آقای مدیر تبریک میگم
ایشالله سالگرد صد سالگی

مسعود نوشته:


من چندتا ارسال دارم؟!

پ.ن:

Devil may cry نوشته:

تو من ميبيني ياد چيزي نميوفتي؟