محــمــد نوشته:

دوستان قول حضور مدیریت محترم رو در کلانشهر ساری گرفتم.

شمالی ها از 2 تا 5 تیر منتظر حضور محمد جان باشند.

هرگز مجبور نیستید چیزی رو برای همیشه کنار بذارید یا خودتون رو محبوس و قرنطینه کنید!

من کنکور دادم و تا وقتی نتایجش اومد کسی تو این سایت حتی نفهمید من کنکور دارم

سرداران کربلا نوشته:



من بیام پول نمیدما!! حساب میکنی بیام!!

منظورشون ارشده ( ب احتمال نود و نه درصد)

MahSa نوشته:

قضيه همون شامست؟؟؟؟

تنها خوري ما هم ميخواييم ، كوووووووثررررررر بيا با پست برامون بفرستيد من شيپوري ميخورم

راسي يه سوال : من پارسال با كلي ذوق كباب ترش خوردم ولي ب نظرم بايد اسمش ميبود كباب تلخ ! اين روغن سوخته هاش بهش چسبيده بود ميخواسم ببينم كلا همه جا اينجوريه؟ يا فقط اون رستورانه اين حال بود؟

내 인생의 사랑 نوشته:

از نواده لرد سیاه توقع دیگه ای دارید؟! جوابش روشنه: جادوی سیاه!

ببینید، آدمیزاد اگر بخواد کاری رو انجام بده میده. نمی خوام بحث استعداد ذاتی رو وارد کنم. خیلی مهمه، ولی خارج از کنترله پس موضوع بحث نیست. مهم اینه که تو زندگی هدف داشته باشی و بدونی کجا می خوای بری. اهداف کوتاه، میان و بلند مدت. نه از این کلیشه های مزخرفی که تحت عنوان پروتوکل موفقیت و این دری وری ها میگن. ولی داشتن هدف اصل کاره. باید بدونی ۲، ۵، ۱۰ و ۲۰ و حتی ۳۰ سال دیگه می خوای کجا باشی و همیشه به اونجا نگاه کنی تا هدفت گم نشه.

برای همینه وقتی کسی بر می گرده به من میگه «وقت سر خاروندن ندارم» یا «انقدر گرفتارم که نیم ساعت وقت ندارم برا فلان کار بذارم» حالت تهوع پیدا می کنم! چون این حرف فقط توجیهی برای تنبلی و بی مسئولیتیه و بس!

من کنکور دادم و تا وقتی نتایجش اومد کسی تو این سایت حتی نفهمید من کنکور دارم! حالا ملت برا کنکور شش ماه و بک سال و حتی چند سال خودشون رو قرنطینه می کنن! این رفتارها کاملا غلطه! اگر با فکر و برنامه (نه اون عبارت کلیشه ای تهوع آور بلکه به معنای واقعیش) زندگی کنید، هرگز مجبور نیستید چیزی رو برای همیشه کنار بذارید یا خودتون رو محبوس و قرنطینه کنید!

من به شخصه هرگز دوست نداشتم آدم تک بعدی باشم، به خصوص که سالها تو دانشگاه خیل آدمهای تک بعدی (ماگل های ابله) رو کنارم دیدم که در عین اینکه خودشون رو نخبه می دونن، از نظر من ابله هایی بیش نیستن! تو نگاه من آدم موفق کسیه که تو همه ابعاد حضور موثر داشته باشه نه فقط تو یک یا دو مورد خاص! این دیدگاه رو هم به همه توصیه می کنم چون این به چیزی که ما براش خلق شدیم نزدیکتره. تک بعدی زندگی کردن مال روباته نه انسان!

خب منبر رو به پایانه عزیزان. با هدف و برنامه ای که خودتون با توجه به توانمندی ها و علائق خودتون بهش می رسید (نه مزخرفاتی که از بیرون بهتون تحمیل میشه) زندگی کنید و می بینید که همیشه میشه برای همه چیز وقت گذاشت و هیچ نیازی به قربانی کردن چیزی برای چیز دیگه نیست! البته فراموش نکنید که اهداف و برنامه تون باید واقع گرایانه و قابل دستیابی باشه و البته هرچه زودتر باید بهش برسید. بدترین حالت برای یه آدم اینه که ۲۵-۳۰ سالش بشه و هنوز نفهمیده باشه کجاست و کجا می خواد بره!

خب منبر تموم شد. صاب مجلس پاکت ما رو بده. در ضمن شام رو هم زودتر بدید جای دیگه منبر دارم.

محــمــد نوشته:



با یک شهروند درجه یک میری بیرون لازم نیست دست تو جیبت بزاری.